Gandeiros e tratantes reclaman que non sexa obrigatorio vacinar contra a lingua azul aos becerros que van ao matadoiro

Gandeiros e tratantes reclámanlle á Xunta de Galicia que no esixa vacinar contra a lingua azul aos becerros que van ao matadoiro, ao considerala unha medida innecesaria que só provoca prexuizos económicos a ambos colectivos.

Ata o de agora estaban declaradas zonas afectadas pola lingua azul as provincias de Ourense e Pontevedra, así como o sur da provincia de Lugo (comarcas de Sarria, Chantada e Lemos), pero dende a aparición a comezos deste mes de novos casos tamén en ganderías da provincia da Coruña toda Galicia está declarada zona restrinxida co que a partir de marzo -cando os mosquitos que transmiten a enfermidade volven estar activos- do vindeiro ano a Xunta vai esixir a obriga de vacinar todos os animais e desinfectar os vehículos de transporte previsiblemente en toda Galicia.

Precisamente esta medida de vacinación, en concreto dos becerros que van para o matadoiro, é a que máis rexeitamento suscita entre gandeiros e tratantes.

Este último colectivo celebrou este venres en Lugo unha asemblea á que acudiron profesionais das catro provincias galegas e na que lle volveron reclamar á Xunta que non esixa a obriga de vacinar aos animais que van para matadoiro por considelrala unha medida innecesaria e que só lles provoca perxuizos económicos.

“A vacina só se lle pode poñer aos becerros a partir dos 4 meses de vida e hai que aplicarlles dúas doses, a segunda 21 días despois. Vémola lóxica se os animais van para vida, ou para feiras ou exposicións, pero non cando se trasladan directamente da gandería ao matadoiro, como é o caso do 85% dos becerros que se envían para matadoiro en Galicia”, explica Enrique Otero, presidente da Asociación Galega de Tratantes.

E é que para este colectivo supón un importante sobrecusto económico: “Obríganos a facer moitos máis desprazamentos ás ganderías cos camións, co sobrecusto de gasóleo e horas de traballo, porque moitas veces os becerros non están todos vacinados e tes que ir varias veces”, explica.

Mentres nos cebadoiros é máis fácil a vacinación dos becerros para a abasto contra a lingua azul non ocorre o mesmo coas pequenas e medianas ganderías.

“Os gandeiros que non están en ADS son os que máis problemas teñen para vacinar os becerros”

Unha idea que confirma Samuel Formoso, gandeiro e responsábel do sector da carne no SLG-CCLL e vogal na IXP Vacún de Galicia.

“Nós xa levamos advertindo de que esta esixencia non é lóxica do punto de vista sanitario e para o gandeiro, a parte da perda de tempo, supón un importante gasto económico, especialmente se non están nunha ADS”, explica.

“Se estás fóra dunha ADS moitas veces é difícil atopar un veterinario que che queira vir poñer a vacina aos becerros porque non todos pediron autorización á Xunta xa que non lles é rendible. E se consegues que veña o custo do desprazamento máis o do traballo fai que saia moi caro para o gandeiro. Coñezo un caso dun gandeiro de Sarreaus que non estaba nunha ADS e ao que o veterinario lle cobrou 70 euros porque tivo que vir de lonxe, da comarca de Viana do Bolo”, asegura Samuel Formoso.

Unha enfermidade que se transmite pola picada dos mosquitos

A lingua azul é unha enfermidade vírica de carácter infeccioso non contaxioso (non se tramite por contacto directo duns animais a outros), transmitida por diferentes especies de mosquitos do xénero Culicoides (vectores biolóxicos) que transmiten a enfermidade pola picadura a animais infectados e posterior picadura a animais sans.

Nese senso, cómpre sinalar que a lingua azul non é unha zoonose, é dicir, non é transmisible ás persoas, nin por contacto directo cos exemplares positivos nin por consumo de produtos cárnicos.

A época estacionalmente libre do vector, é dicir, época na que non hai mosquito transmisor é no inverno.

As principais consecuencias da declaración dunha zona restrinxida para o sector gandeiro de bovino e ovino consisten en que durante a época de circulación do vector existen restricións aos movementos dos animais vivos sensibles se non se realizou a vacinación previa, así como da existencia de trabas á exportación a terceiros países de animais e os seus produtos e subprodutos