Galego
Licenciada en Enxeñaría química na Universidade de Oviedo, o primeiro contacto de Isabel co mundo lácteo tivo lugar durante unhas prácticas da carreira no Laboratorio Interprofesional Lácteo de Asturias. Cando posteriormente realizou o Máster en Biotecnoloxía Alimentaria na Universidade de Oviedo, realizou prácticas tamén en dúas empresas da rexión que, naquel momento, estaban dirixidas por mulleres, un feito que lle fixo ver que era un camiño posible con esforzo e constancia.
Tras máis de 10 anos en diferentes postos de empresas do sector, Lactalis ofreceulle a posibilidade de converterse en xefa de Explotación nunha fábrica de Guadalajara. Alí atopouse un destacado número de mandos intermedios que eran mulleres e tamén ocupando postos no departamento de produción, como operarias de encajonado e paletizado, algo que foi unha sorpresa para ela.
Tras tres anos nesta fábrica, Lactalis encargoulle o posto de Dirección na fábrica de Nadela (Lugo), cargo que ostenta desde o mes de maio do 2017.
Como é o día a día á fronte da planta de Nadela do Grupo Lactalis?
O principal obxectivo é cumprir os orzamentos anuais, onde se establecen as producións a realizar e os indicadores claves de desempeño (KPI´s) a conseguir en todos os departamentos. Hai que lograr que todas as engranaxes encaixen e funcionen correctamente, para que o día a día sexa o mellor posible. O que máis me gusta da miña función é a diversidade de temas que hai que tratar a diario. Debes ter un coñecemento xeneralista de todas as áreas e saber profundar naqueles temas que esixen un maior grao de detalle. Para isto conto cun gran equipo.
Ao longo da túa carreira profesional, crees que se che esixiu máis polo simple feito de ser muller?
Afortunadamente, nunca me vin en ningunha situación profesional que me fixera pensar isto.
A contorna laboral de fábrica ou de almacén adoita contar con máis homes que mulleres, moitas veces debido ó relevo xeneracional e á dificultade de atopar perfís femininos en certas profesións. Como analizas este feito desde a túa perspectiva?. Como vives ser unha muller nunha contorna no que os homes seguen sendo maioría?
Hai unha clara diferenza entre os homes e as mulleres, e é a forza física, pero, se deixamos á marxe este feito -salvable cos medios e a tecnoloxía actual-, non hai ningunha outra diferenza. Historicamente, eran os homes as persoas que acudían a traballar nas contornas industriais, e creo que o motivo é a forza física necesaria en moitos dos postos industriais no pasado.
Con todo, esta tendencia xa se está cambiando. En departamentos como calidade e laboratorio, ou medio ambiente, ou contabilidade ou mesmo prevención é normal atoparnos con persoal feminino, que levan a cabo o seu traballo tan ben como pódeo facer un home. En departamentos como o produtivo ou o loxístico xa está en claro proceso de cambio, e cada vez é maior o número de incorporacións de persoal feminino. O único departamento onde aínda é moi difícil ou raro atopar mulleres é o departamento de mantemento.
A conquista está a chegar, pero será máis lenta que noutras contornas. Tamén é certo, que as mulleres chegarán a aquelas contornas ou ambientes onde queiran chegar.
Isabel, terceira pola esquerda, con traballadoras da planta de Lactalis en Nadela (Lugo).
Como é a túa experiencia e como consegues conciliar a túa vida familiar coa profesional?. Como colabora a compañía en termos de conciliación?
Non son nai, así que non é complicado. A miña parella tamén traballa nunha contorna industrial e sabe das esixencias do meu posto.
Como muller que desempeñas un posto de responsabilidade, como ves o papel da muller á fronte das empresas?
Non deberiamos ter que responder a este tipo de preguntas. A nosa capacidade é igual que a dun home. Os altos cargos teñen unha compoñente de responsabilidade, compromiso, coñecemento e dedicación, onde a actitude e a aptitude son a clave para o éxito, independentemente do demais.
Na túa opinión, queda moito camiño por percorrer para romper o teito de cristal?
Sinceramente, creo que estamos no camiño e espero que non quede tanto. No meu caso particular, non me podo queixar.
Que che gustaría dicirlles a todas aquelas mulleres que queiran medrar profesionalmente dentro do Grupo ou unirse a el?
É preciso traballar duro, non renderse, fixarse obxectivos e loitar por eles. O importante é a carreira de fondo. Aos poucos, vaise avanzando.
