Galego
Na xestión de ensilados hai que ter presente que non toda a forraxe ensilada chegará a converterse en alimento para as vacas. Isto é así dado que, desde o cultivo da forraxe até a súa colleita en fresco e o posterior almacenamento, tanto o valor do alimento como a cantidade física poden verse diminuídos até nun 25 %. O que deriva nun incremento dos custos de alimentación e prexuízos sobre o rendemento dos animais.
Aquí é onde entran en xogo os inoculantes, que presentan múltiples beneficios para maximizar a protección dos nutrientes e da materia seca dos ensilados. Este é o caso de Egalis, a nova gama de inoculantes de Alltech para ensilados de alta calidade. Así, con Egalis redúcense as perdas cuantitativas e cualitativas inherentes ao proceso de ensilado á vez que se obtén un perfil fermentativo que garante maximizar o consumo voluntario do rabaño. Adecuado para o seu uso en todas as forraxes, Egalis impulsa a fermentación de maneira eficiente e rápida a un pH final estable.
Se o silo non está tratado, a fermentación será levada a cabo polos microorganismos endémicos presentes na forraxe. Estes microorganismos son menos eficientes que os microorganismos contidos en Egalis para baixar o pH do medio rapidamente, polo que se xeran máis perdas no proceso e obtense un perfil fermentativo que pode penalizar o consumo voluntario. Con Egalis, disporase de máis ensilado para alimentar aos animais e de mellor calidade, o que supón menos preocupacións sobre o desperdicio de alimento. A través dunha maior palatabilidade e inxesta de materia seca, Egalis contribúe a unha produción de leite e carne máis rendibles.
Para conseguir os resultados desexados, é conveniente dosificar adecuadamente e repartir o produto de maneira uniforme por toda a masa de forraxe. As picadoras máis modernas levan de serie equipos de aplicación que axustan a dose de produto ao rendemento esperado.
Características clave das forraxes para obter un bo ensilado
A predisposición dunha forraxe a ser ensilaao coñécese como “ensilabilidade”. A ensilabilidade está en relación co contido en azucre (canto máis, mellor), a humidade (canta menos, mellor, sempre que non comprometa a súa compactación) e a capacidade tampón (mellor canta menos capacidade). Por tanto, aquelas forraxes moi húmidas, con pouco azucre e alto poder tampón (Ex., unha alfalfa sen orear), representarán o caso máis comprometido. Pola contra, un millo cultivado cun 30-33 % de materia seca terá a mellor predisposición: pouca humidade, moito azucre e baixo poder tampón.
É importante sinalar que é condición necesaria para obter un bo ensilado conseguir unha alta densidade e condicións de anaerobiose. Forraxes moi secas e/ou pouco picadas teñen unha maior dificultade para conseguir anaerobiose e haberá que pór máis empeño na compactación.
