Un bo manexo do tenreiro desde o parto evitaría que padezan diarrea. Con todo, se a diarrea se produce, un manexo apropiado dos xatos enfermos é importante para evitar un rendemento pobre e un impacto negativo adicional no seu sistema inmunitario.
Non hai moita información nova dispoñible sobre o manexo do tenreiro con diarrea. Estes becerros adoitan perder de media ao redor do 10% (e ata o 20%) do seu peso corporal en líquidos, sumado ás súas perdas normais. Por esta razón, o tratamento de rehidratación por vía oral é a terapia máis importante que debe proporcionarse a un tenreiro con diarrea. Débense administrar solucións de rehidratación orais (SRO) de boa calidade, como unha ou máis toma adicional para contrarrestar as perdas de líquido e electrolitos provocadas pola diarrea.
Non todos os soros dispoñibles no mercado son adecuados para o tratamento dos tenreiros con diarrea. Dado que estes desenvolven con máis frecuencia unha acidose metabólica grave que as especies non rumiantes e os humanos con diarrea, algúns SRO carecen especialmente de capacidade de tamponamento.
Neste sentido, os soros para tenreiros con diarrea deben conter:
-Entre 90 e 130 mmol/l de sodio
-Glicosa e/ou outros facilitadores da absorción de sodio e de auga
-Unha capacidade alcalinizante de 60 a 80 mmol/l a partir de bicarbonato ou precursores do bicarbonato
-Entre 10 e 30 mmol/l de potasio
Empeora o leite a diarrea?
Recoñeceuse que a alimentación con leite non empeora nin prolonga o curso da diarrea, a pesar de que os tenreiros con esta enfermidade teñan unha capacidade dixestiva, en certo xeito, diminuída.
Máis ben ao contrario, a retirada do leite provoca rapidamente malnutrición e perda de peso. A alimentación continuada con leite non só proporciona a enerxía requirida para a ganancia de peso e o crecemento durante todo o período da diarrea, senón que tamén achega os nutrientes necesarios para a recuperación da mucosa intestinal.
Tratamentos antibióticos
Revisáronse os beneficios do tratamento con antibióticos aos tenreiros con diarrea. Dado que os axentes infecciosos que causan a diarrea nos tenreiros son habitualmente virus ou parasitos, as razóns para o uso de antibióticos non son evidentes.
Con todo, hai probas de que o risco de bacteremia e septicemia, así como o crecemento excesivo de bacterias no intestino delgado, aumentan nos tenreiros con diarrea. Ademais, demostrouse que o tratamento antibiótico reduce a mortalidade nos tenreiros con diarrea. Por tanto, en xeral acéptase que os tenreiros cunha enfermidades sistémica grave pódense beneficiar do tratamento antibiótico.
O tratamento sistemático dos tenreiros non afectados, con todo, é probable que non estea en concordancia co uso prudente dos antimicrobianos en medicamento veterinario. Se se indica un tratamento, leste debe estar dirixido a facer fronte a coliformes. Os antimicrobianos con maior probabilidade de ser beneficiosos son a amoxicilina, a ampicilina, as cefalosporinas e as fluoroquinolonas.
Con todo, a Comisión Europea recomenda que os antibacterianos utilizados como último recurso en medicamento humano (por exemplo as cefalosporinas de terceira e cuarta xeración, e as fluoroquinolonas), só deben usarse en animais individuais nun número limitado de indicacións estritas nas que outros antibióticos fallan.
[box style="0"]
Máis información
- Claves para atallar a diarrea nos becerros nos primeiros días de vida.
- Prevención e tratamento da diarrea en becerros lactantes.
[/box]