“O millo aínda case non ten espiga con grans e as mandas de xabarís están causando grandes danos”: José Ramón Loza, de Os IrmandiñosNesta zona xa tiveran danos do xabaril durante a sementeira. Daquela foran puntuais e conseguiran atallalos con distintas medidas realizadas polos cotos de caza. Agora apuntan que están a sufrir danos moi severos. Máis cara o interior da provincia, en parcelas de Castro de Rei tamén están acusando danos provocados pola incursión de mandas de xabarís. Nalgúns casos, os danos producíronse en fincas que xa acusaban importantes dificultades pola seca e que xa dan totalmente por perdidas tras pasar os xabarís por elas.
Gandeiros de Lousame tiveron que sementar varias veces as parcelas e agora teñen xa máis dunha hectárea de millo novamente afectado polo xabarilAínda que están autorizadas batidas para esta fin de semana, apuntan que chegan tarde, xa que hai moitas fincas con moitos danos, nunha campaña na que a produción xa está a ser menor pola seca. Insisten en que as accións preventivas deberían levarse a cabo máis axustadas ós calendarios das colleitas e sementeiras, para que resulten máis efectivas. “O xabaril está a ser unha praga, aínda que non queiran recoñecelo”, valora o gandeiro. Tamén no Deza están a rexistrarse xa danos en parcelas de millo, ó que aínda lle falta tempo para madurar. En Lalín detectaron danos mesmo en fincas que estaban cerradas co pastor eléctrico. Do mesmo xeito que os gandeiros da costa lucense, reclaman accións para controlar a fauna. Esta zona está a ser moi castigada pola seca e os danos do porco bravo reducen unha colleita que xa se agarda moi inferior á doutros anos. Só pola seca estímase que a colleita se reduza en máis do 40% na comarca, ó que se engaden agora os danos causados polo xabaril.
“Ademais dos danos que che fai na herba, tiven que segar coa máquina pequena, co que me leva máis tempo e as vacas non pacen alí por moito tempo”: José Manuel Rodríguez, gandeiro de CervantesEsta campaña, José Manuel tivo importantes danos nas pradeiras que tiña para seco, o que lle ocasionou recoller menos cantidade de forraxe da que contaba, nun ano no que o aprovisionamento de forraxe é fundamental, dados os altos custos que está a ter o penso. Á marxe de coller menos herba, os estragos do xabaril nos prados tamén levan parello maior carga de traballo para o gandeiro. “Ademais dos danos que che fai na herba, tiven que segar coa máquina pequena, co que me leva máis tempo e as vacas non pacen alí por moito tempo”, explica. José Manuel xa deu conta este ano de 20.000 metros cadrados de pradeiras afectadas, aínda que recoñece que é máis superficie a danada. “Moitas veces son danos pequenos nun prado e noutro, e só acabas por poñer aquelas fincas nas que hai máis desfeita, pero ó final todo suma. Vas reducindo dun lado e doutro e cando te dás conta quedas con menos herba da que precisas”, argumenta o gandeiro, que ten un rabaño dunhas 60 cabezas de gando de carne. Coma el, gandeiros dos Ancares levan tempo reclamando medidas que lles axuden a paliar os danos da fauna salvaxe, dado que moitas accións de control están limitadas ó atoparse en plena Rede Natura e Reserva de caza. “Non están facendo batidas, aínda que cheguen a estar autorizadas e os que pagamos sempre somos os gandeiros. Cada vez quedamos menos e deste xeito non vai quedar ninguén con gando”, sinala.
A Consellería asumirá a instalación das gaiolas e a metade dos gastos ocasionados pola retirada dos exemplares que resulten capturadosA falta de que se concrete o acordo cos Concellos, a Consellería asumirá a instalación das gaiolas e a metade dos gastos ocasionados pola retirada dos exemplares que resulten capturados. Os concellos, pola súa parte, asumirán o resto dos custos e deberán comprometerse a manter limpas de maleza as zonas periurbanas e mobilizar á Policía Local para realizar os controis necesarios.
Neste sentido, Unións Agrarias é especialmente crítica coa actuación da Consellería de Medio Ambiente ante os danos do xabarín. “Solicitamos do presidente da Xunta que lidere a resposta a esta crise dada a total ineficacia que caracteriza a xestión deste asunto por parte da conselleira de Medio Ambiente, Ánxeles Vázquez, quen non está a dar a cara nin a propoñer solucións para os danos do xabaril no agro galego, agochándose detrás dos técnicos e da Dirección Xeral de Patrimonio Natural”, reclaman dende a organización agraria..
En concreto, critican que “as medidas coñecidas consisten só na flexibilización da caza do xabaril, baseándose no aumento de días de caza (que pasan a ser todos os días da semana) e na simplificación administrativa da tramitación das autorizacións de caza, todo baixo o amparo da declaración de “emerxencia cinexética” nas comarcas e concellos de maior actividade agraria, estado excepcional que prevé a lexislación de caza para o control de situacións extraordinarias xeradas por actividade descontrolada de poboacións de animais, neste caso o xabaril”.
Unións Agrarias entende que esta medida por parte da Consellería de Medio Ambiente, “é un recoñecemento tácito do descontrol das poboacións dos xabarís e os seus efectos no rural durante os últimos anos, nos que se está a dar unha escalada progresiva tanto de accidentes de tráfico (que xa superan os 3.200 ao ano segundo datos oficiais) como danos nas colleitas, que segundo estimacións de Unións Agrarias, superan xa os 12 millóns de euros cada ano, fundamentalmente en cultivos forraxeiros, e tamén en viñedo, pataca e castaña”.
Para a organización agraria a Xunta non vai ao fondo do problema dos danos do xabarín, que “é a obriga que ten a Caza Social Galega de responder do pago dos danos na agricultura, cando carecen da planificación axeitada para controlar as poboacións de xabaril, e sobre todo, cando non teñen fondos para o pago dos máis de 12 millóns de euros anuais que se están a dar no agro galego pola acción das mandas”.
Por todo elo Unións Agrarias seguirá na súa campaña na procura de apoio no mundo da caza social, para demandar un cambio legal na lexislación de caza, “que poña a obriga de responder polos danos da fauna salvaxe na Xunta de Galicia, e non nos TECOR e Sociedades de Caza que non son os propietarios desta fauna, únicamente os responsables da súa xestión conforme a normativa autonómica”
“Os cazadores non creamos o problema do xabaril e agora parece ser que nos queren facer os únicos responsables dos accidentes e dos danos a cultivos”-As últimas sentencias xudiciais de danos provocados por especies cinexéticas fallaron a favor dos denunciantes e resolveron que son as sociedades de caza, como a de Xermade, as que se deben facer cargo deles, ¿como recibiron estas sentencias? -Non podemos deixar un problema como o actual en mans dunha das partes implicadas, os agricultores. Nós temos claro que eles tampouco teñen a culpa de que a Administración non vira vir o problema xa hai uns anos e que non actuara para atallalo. O que non se entende é que agora sexamos os cazadores os responsables. Os tecores xa levábamos tempo advertindo que a poboación de xabaril en Galicia se estaba desmandando e mentres, vivimos unha persecución da Administración con medidas como as cotas ou o cobro dos precintos... Os gandeiros deberan ser conscientes de que se os tecores desaparecen o problema vaise multiplicar. -Cre que se está responsabilizando en exclusiva ós Tecores? -Os tecores non creamos este problema. Nós estábamos moi ben como Coto Privado de Caza, xa que xestionábamos a caza menor e se había xabaril faciamos unha batida por danos. A Administración foi a que lle pasou o problema ós tecores, ó pasar a ser os responsables da caza menor e maior. O problema é que na caza maior quen a continúa administrando é a propia Administración, posto que houbo momentos nos que se solicitaron batidas e non se autorizaron, así como tamén houbo épocas nas que había moita poboación de xabaril e non se aumentaban os cupos anuais.
“Levar ós tecores ó xulgado non é a solución, temos que procurar acordos entre todos, non ten sentido enfrontarnos entre nós”-Tanto desde Aperfasa como dende Unións Agrarias apuntan que as denuncias cursadas contra os tecores reclamando compensacións polos danos buscan facer reaccionar á Xunta e facer fronte ás perdas que lles supón o xabaril. Agardan resposta por parte da Xunta? Abordaron a cuestión coa Consellería? -Agricultores e tecores temos que ir da man. Se hai danos debemos facer unha fronte común para que a Administración reaccione. Dende Ategal estamos abertos a reunirnos coa Consellería para tratar de buscar solucións entre todos, de feito xa temos solicitada unha reunión coa conselleira, quen nos consta que ten intención de abordar a problemática. Agora temos que sentarnos e comezar a traballar entre todos. En Galicia temos o problema de que ninguén defendeu nunca ós agricultores nin ós cazadores. Facían a uns culpables por botar millo e ós outros por cazar xabaril. A Administración é a responsable de que esteamos como estamos. Levar os tecores ó xulgado non é a solución, temos que procurar acordos entre todos, non ten sentido enfrontarnos entre nós. Dende Ategal estamos dispostos a reunirnos cos sindicatos, a Conselleira e distintas entidades que poidan aportar solucións á situación actual e ós danos que se están a sufrir. Cómpre empezar a traballar xa. -Algúns tecores como o de Dozón (Pontevedra) xa anunciaron que valoran excluír aquelas parcelas de explotacións que os denuncien por danos. Creen que esta medida se pode estender a outros tecores? -Os tecores teñen que defenderse, pero eu pediríalle que non exclúan as fincas que nos denuncien, porque temos que defender a eses agricultores, temos que permanecer ó seu lado. Un agricultor non pode sementar unha leira de millo e que o xabaril lla coma toda, haberá que indemnizalo con prezos xustos. Por agora recomendamos evitar esas medidas de presión, porque en canto se exclúan zonas o problema vai ser maior para eses gandeiros. Entendemos que, ás veces, os cazadores séntense marxinados polos gandeiros, xa que tentamos solucionarlle un problema que están a ter e, como presión á Administración, rematan pagándoo co tecor. -Tense proposto tamén que os tecores aporten unha taxa anual ó fondo de corresponsabilidade da Xunta para facer fronte ós danos por xabaril. Apoian esta medida? -Temos que ter reunións para buscar solucións. Os cazadores non podemos ser os que carguemos con tódolos gastos. Nós xa estamos pagando as licenzas, as hectáreas que temos acotadas, as pólizas de vehículos, os danos ós cultivos... Os tecores non imos dar soportado todos eses gastos.
“En Galicia, a caza non busca o beneficio económico, senón que son tecores sociais, co que os ingresos son mínimos e xa estamos a ter importantes gastos”-Está en perigo a viabilidade das sociedades de caza? -Dende logo. Se esta situación se mantén, moitas das sociedades de caza van rematar por desaparecer. Poderán manterse nas zonas de alta montaña, pero naquelas comarcas con cultivos non poderán manterse polos custos que lles reclaman. En Galicia, a caza non busca o beneficio económico, senón que son tecores sociais, onde cazan os propietarios dos terreos, co que os ingresos son mínimos e xa estamos a ter importantes gastos. Ó ano pagamos uns 6.000 euros por responsabilidade civil, outros 2.000 euros en taxas, xunto coas licenzas dos cazadores e por se fora pouco agora tamén nos fan pagar os precintos ós xabarís que cazamos. Con todo o que nos fan pagar, xa podería a Administración destinar unha parte para ese fondo de corresponsabilidade e non pedir un pago a maiores. -Que medidas cren que se poderían aplicar para que o xabaril non siga a ser un problema para moitas ganderías? -Temos o fondo de corresponsabilidade que aínda non chegou a poñerse nunca en marcha. Todos teremos que asumir os custos, non só unha das partes implicadas. Ademais temos outras medidas que lle trasladaremos á Conselleira cando nos reunamos con ela.
"O xabaril é un dos grandes depredadores da perdiz, pois arrasa as postas de ovos que hai no chan"Outra das causas de que non haxa coellos e perdices bravas no monte é que en Galicia non se fai un control dos depredadores. O único que están facendo os tecores coas soltas de coellos e perdices é proporcionar carne para depredadores como a marta ou os visóns. Na perdiz, un dos grandes depredadores é o xabaril, que arrasa os ovos que pon no chan. - Que propostas teñen previsto levar a cabo a curto prazo dende Ategal? -Nós somos unha asociación sen moitos recursos económicos. As actividades van estar orientadas a reunións cos tecores e a poder axudar ós cazadores a defender os seus dereitos.
A Consellería de Medio Ambiente publicou hoxe no Diario Oficial de Galicia a convocatoria das axudas para a prevención de danos causados pola fauna salvaxe, en concreto os ataques do lobo, oso e xabaril.
As axudas para evitar os danos do lobo e o oso poderán ser solicitadas por ganderías de bovino, ovino, cabrún, porcino de raza Celta, equino e apícola que figuren inscritas no Rexistro Xeral de Explotacións Gandeiras (Reaga) de Galicia. Para as axudas destinadas á prevención dos ataques do lobo hai un orzamento de 300.000 euros, dos cales 200.000 destinaranse á adquisición de cans protectores e defensores do gando, pastores e cerrumes móbiles de malla electrificada e os 100.000 restantes serán para a instalación de valados fixos. A liña de axudas centradas no oso ten unha dotación de 30.000 euros para a adquisición de pastores eléctricos.
No caso das axudas para previr os danos do xabaril, poderán ser solicitadas por agricultores e gandeiros inscritos no Reaga, así como por persoas con explotacións agrarias destinadas ó autoconsumo. Para estas subvencións hai un orzamento de 150.000 euros para mercar pastores eléctricos.
En concreto, a orde contempla que se subvencionará a adquisición das seguintes medidas de protección para o gando e cultivos:
-Cans para a protección e defensa do gando, ata un importe máximo de 500 euros por can.
-Adquisición de pastores eléctricos. A contía máxima da axuda por explotación é de 600 euros.
-Adquisición de cerrumes móbiles de malla electrificada. A contía máxima da axuda será de 100 euros por malla de 50 metros, ata un máximo de 8 mallas por explotación.
-Adquisición de valados fixos electrificados. O importe máximo da axuda será de 3 euros por metro lineal ata un máximo de 1.500 euros por valado.
-Valados fixos con malla gandeira ou cinexética metálica. A contía máxima da axuda será de 3,70 euros por metro lineal ata un máximo de 3.700 euros por valado.
As persoas interesadas poderán solicitar as axudas ata o próximo 15 de febreiro. As solicitudes presentaranse preferiblemente por vía electrónica, a través do formulario normalizado (anexo II), dispoñible na sede electrónica da Xunta de Galicia.
“Seguimos na mesma dinámica de tódolos anos, cada vez hai máis xabaril, menos cazadores e menos millo” (Jacobo Feijoo, Unións Agrarias)“Seguimos na mesma dinámica de tódolos anos, cada vez hai máis xabaril, menos cazadores e menos millo”, explica Jacobo Feijoo, secretario de Desenvolvemento Rural de Unións Agrarias. A organización xa propuxo o ano pasado cambiar o marco legal actual a través da Iniciativa Lexislativa Popular, de xeito que a Xunta asumise a xestión do xabaril e se responsabilizase dos danos ocasionados, proposta que foi rexeitada. “Precisamos que se centralice a xestión dos danos para que coordinen as accións dun xeito resolutivo e eficaz, xa que o sistema actual non está a dar resultados”, puntualiza. As perdas causadas polo xabaril engádense á redución da colleita que se prevé para este ano, tanto en cantidade como en calidade, logo da seca dos meses centrais do verán. As primeiras estimacións realizadas por Unións Agrarias apuntan a que a colleita se reducirá nun 30% por mor da falta de humidade. “As chuvias chegaron moi tarde para moito millo”, detallan dende a organización agraria.
“Cando cheguei á finca xa vin que pouco me deixara de pé. Debeu entrar unha porca con cría e arrasou con case todo” (José Faílde, gandeiro)No Deza e tamén na veciña Tabeirós, en zonas como Vea, as incursións están a ser frecuentes nestes días e son moitas as leiras, de pequenas e grandes dimensións, que acaban afectadas. A semana pasada, varios gandeiros decidían mesmo ensilar o millo, sen que acabase de criar e case cun mes de adianto, dadas as perdas que estaban a ter.
Está a haber bastante problemática nesta campaña, máis ca outros anos, e comezou a atacar máis cedo porque a principios de agosto o xabarín xa estaba andando polas fincas (José Portela, Agropres)Malia todo, esta empresa, que serve mestura húmida a 60 ganderías da zona, descarta adiantar o comezo da campaña de recollida, que segundo as súas previsións arrincará na semana do 14 de setembro, xa que "se o millo non vai no seu momento óptimo perdes en materia seca e amidón, as calidades resíntense se adiantas". Coa decisión de agardar son conscientes tamén de que os danos aumentarán. "A caza empezou fai 15 días pero os danos xa están feitos e seguirán porque as nosas previsións son empezar a picar en dúas semanas e aínda haberá máis ataques, pero ata empezar a andar as fincas non sabes ata onde chegan os danos realmente porque non o ves todo", teme José. Máis ao sur da provincia de Lugo, na zona de Chantada, Jorge Meiriño, da cooperativa Aira, relata tamén importantes danos. "Nunha finca de 8 hectáreas lindando con Carballedo nunha semana acabaron con ela, hai hectárea e media ou dúas hectáreas totalmente aplastadas por camas. Tiveron que ser dúas ou tres laradas para poder facer esa desfeita en poucos días", describe.
Nas zonas ás que vén o cocho non se aproveita nada e dá máis traballo para triturar e envolver o millo na terra, que non é doado (Jorge Meiriño, Aira)O problema non son xa só as perdas económicas e da colleita de forraxe para o inverno, senón que o feito de que o millo estea tirado complica as propias labores de recollida. "En zonas ás que vén o cocho non se lle aproveita nada e hai que trituralo ou senón pasarlle uns ganchos para arrimalo para as beiras, porque o problema agora aínda é envolver ese millo, que non é doado", asegura.
“As chuvias e a baixada de temperaturas fixo que o número de cazadores que foi ó monte nestas primeiras xornadas fose maior e tamén que aumentasen os animais abatidos”, Antonio Mota, UnitegaA Sociedade de Caza de Lalín corrobórao cos 15 exemplares capturados o pasado sábado por 5 das 6 cuadrillas que conforman a entidade. “Foi unha xornada con moi bos resultados para o que adoita ser esta época do ano, onde as altas temperaturas dificultan moito a caza”, explica Julio Mariño, presidente do colectivo. Recoñece que nestes días previos á colleita do millo están a recibir numerosas solicitudes por parte de produtores afectados para facer batidas. “Non damos atendido a tódolos puntos nin é doado anticiparse ós danos, xa que o xabaril, agás cando está con cría, é un animal moi itinerante”, detalla Mariño. Na entidade constatan, ademais, un incremento das capturas nos últimos anos. Nun repaso polas cifras manexadas nos 4 anos da actual directiva, as capturas pasaron de 160 na tempada de 2015 a 322 o pasado ano. “Todo apunta a que este ano tamén se incrementará o número de exemplares que cacemos”, indica Mariño. Ademais, a este número deben engadírselle os animais que morren tras ser feridos en cacerías, pero sen chegar a ser capturados polos cazadores, así como as baixas derivadas de accidentes de tráfico ou mesmo da caza furtiva. En Lalín xa fixeron varias batidas por danos na colleita do millo no tempo da sementeira. “Daquela detectamos que eran porcas con cría e nas proximidades a vivendas, polo que foron batidas de dispersión, sen armas; só cos cans e conseguimos sacar os animais das leiras”, apunta o presidente da entidade.
A autorización de axexos por danos do xabaril pasou desapercibida tanto no sector agrogandeiro coma entre os cazadoresEste ano tamén se eliminou a prohibición de caza nas zonas de adestramento dos tecores, que ata o momento servían como refuxio para a fauna nas cacerías, limitando así as capturas. Foi unha das peticións realizadas por parte de diversas organizacións, como a Sociedade de Caza de Lalín co apoio dos tecores da provincia, ó detectar a necesidade de incorporar estes terreos para conseguir resultados nas batidas. Esta medida súmase á eliminación dos vedados, aprobada a pasada tempada xunto coa ampliación da tempada de caza. “Agora falta por ver o efectivas que resultaron estas medidas. Nós cremos que se incrementaron as capturas en parte por estas medidas, pero a Administración debería avaliar se realmente están funcionando”, valoran dende Unitega. O colectivo de tecores de Galicia incide ademais na importancia de ter presente outras ameazas moi relacionadas co xabaril e que poden supor un gran dano para o sector gandeiro, como é a peste porcina africana.