Toén acollerá un Centro Integral para a Loita contra o Lume que formará ós servizos de extinciónPor parte do sector forestal, confirmouse igualmente o consenso maioritario acadado para o Plan Forestal de Galicia 2021 – 2040. Así o manifestaron trala reunión o director da Asociación Forestal de Galicia, Francisco Dans, e o representante de Unións Agrarias e Asefoga, Jacobo Feijoo, que unicamente lamentou “a ausencia dunha maior aposta polas frondosas caducifolias. “Temos un 30% de superficie forestal arborada con frondosas caducifolias, que representan arredor dun 3% das cortas con destino industrial. O resto só ten uso para leñas domésticas. Se queremos apostar polas frondosas e que os propietarios vexan nelas unha rendibilidade, hai que ser máis ambiciosos á hora de incentivar tratamentos silvícolas que melloren as masas”, valora. Logo do Consello Forestal de hoxe, as últimas puntadas do Plan Forestal de Galicia daranse previsiblemente no Parlamento nas próximas semanas. Despois, o documento será aprobado polo Consello da Xunta e enfrontarase ó seu gran reto: pasar do papel ó monte nun escenario como o galego, onde o 98% da superficie forestal é propiedade particular ou de comunidades de montes. Na memoria, queda o Plan Forestal de 1992, cun plantexamento ambicioso pero lastrado por unha evolución da cadea forestal que marchou por diferente camiño.
A Xunta de Galicia está apostando fortemente pola ordenación forestal, un sector no que Galicia é a novena potencia forestal de Europa. Supón o 1,8% do PIB galego; xera nada menos que o 12% do emprego industrial ao longo da súa cadea de valor, move en torno a 2.000 millóns de euros anuais e dá emprego a unhas 70.000 persoas.
Porén, esta é só unha pequena parte do potencial de creación de riqueza que ten o monte galego. Neste sentido, a Xunta de Galicia márcase como obxectivo estratéxico no Plan Forestal multiplicar por dous a cantidade de madeira que produce Galicia nas próximas dúas décadas, pasando dos 8 millóns de metros cúbicos anuais aos 16 millóns e garantindo, evidentemente, a calidade da madeira e a sustentabilidade do monte. E todo iso coa mesma superficie: arredor dun millón de hectáreas.
E para lograr o desenvolvemento do monte galego resulta clave a planificación e a ordenación forestal. Un primeiro paso nesa dirección foi crear unha dirección específica, a Dirección Xeral de Planificación e Ordenación Forestal, que separou estas funcións das relacionadas coa prevención e extinción de incendios, seguindo así, as recomendacións do ditame do Parlamento Galego en materia forestal e atendendo unha demanda do sector.
Dende a Xunta de Galicia defenden un equilibrio do monte galego no que teñen cabida todas as especies e todos os usos. Neste senso, avogan por unha aposta decidida pola preservación das especies autóctonas e da biodiversidade.
Pero ademáis, estanse a poñer en marcha unha serie de decretos que desenvolven as directrices da Lei de Montes de Galicia e responden tamén ao establecido polo ditame da Comisión forestal do Parlamento galego. Estas novas normativas que axudarán á creación de riqueza no sector forestal galego son:
Recentemente creouse o rexistro de masas frondosas consolidadas. O obxectivo desta norma é mellorar a conservación e posta en valor destas masas, formadas por especies de gran interese como carballos, castiñeiros, cerquiños e bidueiros, como recurso económico, social e ambiental de Galicia.
Deste xeito, os titulares que rexistren estas masas terán prioridade na concesión de axudas públicas, especialmente para dotarse dun instrumento de ordenación ou xestión forestal que regule os seus aproveitamentos dunha forma sustentable. Os seus propietarios, así como os titulares dos aproveitamentos, terán tamén vantaxes e incentivos fiscais.
Cómpre sinalar que a extensión actual das masas de frondosas autóctonas na comunidade é de preto de 415.000 hectáreas, o que supón algo máis do 20% do territorio forestal galego. De aí a necesidade e a importancia de contar cunha ferramenta deste tipo.
Este inventario forestal ademais servirá de guía para a revisión do Plan Forestal de Galicia. A través deste Plan, apóstase por garantir un monte sustentable, tanto desde o punto de vista ambiental como económico e social, co fin de asegurar un enfoque multifuncional dos diferentes aproveitamentos do territorio forestal.
Ademais, o plan aposta por un equilibrio entre conservación e produción e non demoniza ningunha especie. A planificación ten en conta tamén as necesidades en canto a produción sustentable de madeira, orientadas cara o mantemento da riqueza e o emprego que xera o sector.
Precisamente, un exemplo palpable de monte multifuncional é a creación dun bosque periurbano na contorna de Vigo, que conta cun orzamento de case 1,4 millóns de euros e no que xa se está a traballar. Para levalo adiante, asinouse un acordo de colaboración entre a Xunta e a mancomunidade de montes de Vigo, así como con cada unha das comunidades de montes veciñais en man común de Valadares, San Andrés de Comesaña, Coruxo e Zamáns.
Este acordo ten por obxectivo restablecer o valor ambiental, económico e social da contorna da cidade de Vigo e que suporá unha restauración total da masa forestal nestes catro montes veciñais.
A maiores, é preciso lembrar o acordo de colaboración entre a Xunta e o Banco Santander para acometer a rexeneración ambiental, da paisaxe e preventiva da zona afectada polo lume de Ponteareas de 2017, que tamén chegou aos concellos limítrofes de Pazos de Borbén, Fornelos de Montes, Mondariz, Soutomaior, Pontecaldelas e Cotobade. Esta iniciativa está dotada cun orzamento de preto de 860.000 € para impulsar diferentes actuacións, xa en execución, coma o cambio de uso de dúas parcelas, unha de 135 hectáreas e outra de preto de 11 para a súa transformación en pasteiros, a realización de tratamentos para a vexetación noutras 72 hectáreas e a creación de descontinuidades en valgadas, coa plantación de ata 105.000 bidueiros.
Co fin de seguir desenvolvendo a Lei de Montes, a Xunta aprobou para o seu sometemento ao ditame do Consello Consultivo de Galicia o Decreto polo que se regulan os aproveitamentos madeireiros e leñosos, de cortiza, de pastos, micolóxicos e de resinas en montes ou terreos forestais de xestión privada na Comunidade Autónoma de Galicia.
Esta norma beneficiará aos titulares tanto dos terreos como dos aproveitamentos, xa que redundará nunha simplificación dos trámites e nunha axilización e redución dos prazos, proporcionando maior seguridade xurídica aos cidadáns.
Ademais, cómpre destacar que no novo decreto regúlase por primeira vez o aproveitamento de resina, que está tendo nos últimos anos un forte pulo e que está moi ligado á fixación de poboación no rural. Ao tratarse dun aproveitamento en constante evolución, facilita tamén as accións de formación e investigación.
En particular, este decreto regulará a autorización única para os aproveitamentos. Desta forma, será a Consellería do Medio Rural a que solicite e valore os informes preceptivos dos distintos organismos da Xunta, emitindo unha única autorización, nun prazo máximo de dous meses, con silencio positivo.
Ademais, a Xunta aprobou os novos pregos de condicións aos que haberán de suxeitarse os aproveitamentos madeireiros dunha serie de especies madeirables (eucaliptos, piñeiros e acacias) en terreos suxeitos a algún réxime de protección ou afectados por lexislación de protección do dominio público (zonas de protección de estradas autonómicas, policía de leitos de ríos e regatos de competencia galega e de conservación do patrimonio natural).
Así, a aprobación dos citados pregos permitirá substituír a esixencia de autorización administrativa por unha declaración responsable da persoa interesada na corta, comprometéndose ao cumprimento dos requisitos específicos contemplados para as cortas en cada un destes espazos, eliminando así a necesidade de obter informe previo do órgano sectorial competente.
15.000 solicitudes
Deste xeito, amplíanse os supostos de declaración responsable, polo que a Xunta estima que permitirá a presentación de 15.000 declaracións responsables que antes debían tramitarse como autorización. O obxectivo desta medida é minimizar as xestións administrativas e que o declarante quede facultado para realizar o aproveitamento desde o momento da presentación desta declaración responsable, sen máis trámites.
Un ano de prazo para facer as cortas
As especies afectadas por esta previsión son: o eucalipto (Eucalyptus spp), o piñeiro galego ou do país (Pinus pinaster), o piñeiro de Monterrei (Pinus radiata), o piñeiro de Oregón (Pseudotsuga menziesii) e a acacia negra (Acacia melanoxylon), respectando as peculiaridades establecidas en cada prego.
Cómpre sinalar que o piñeiro do país e o eucalipto son as especies máis cortadas en Galicia. Ademais, esta orde contempla tamén os condicionantes -no tocante ás distancias de plantación recollidas na Lei de prevención e defensa contra os incendios forestais de Galicia- que han de cumprir as cortas das especies sinaladas en zonas de protección de estradas (autonómicas), policía de leitos (Augas de Galicia) e de conservación do patrimonio natural.
Os aproveitamentos previstos están supeditados á presentación da correspondente declaración responsable na sede electrónica da Xunta de Galicia segundo o modelo MR604H, e o aproveitamento realizarase no prazo máximo dun ano desde a presentación desta declaración. A corta da madeira levarase a cabo sen abandonar ningún tipo de material que poida resultar tóxico para as augas, a flora ou a fauna acuática e terrestre, como por exemplo plásticos, aceites, recambios usados, etc.
Exclúense montes de máis de 15 hectáreas sen plan de ordenación
No caso de superficies de aproveitamento superiores a 15 hectáreas, os propietarios terán que solicitar autorización previa do plan de cortas mentres o monte non dispoña do instrumento de ordenación ou xestión forestal obrigatorio. É o caso dos Montes Veciñais en Man Común que carezan de plan de ordenación. Unha vez obtida a autorización deste plan xa poderá presentarse a oportuna declaración responsable.
Tampouco poderán, en ningún caso, ser obxecto dunha declaración responsable aqueles usos que requiran a realización dunha avaliación ambiental.
Non afecta ao dominio público estatal
A orde afecta unicamente a montes a carón de estradas ou regatos de competencia autonómica. No caso de dominio público competencia do Estado (estradas nacionais, bacías hidrográficas que afectan máis dunha comunidade autónoma -en Galicia os ríos que están dentro da Confederación Hidrográfica Miño-Sil ou o río Eo-, montes afectados pola Lei de Costas, ou espazos afectados pola rede ferroviaria), en cuxo caso segue a rexer a normativa básica de aplicación e os trámites en vigor até o de agora para a totalidade das cortas de madeira.
Tamén cabe destacar o inicio da tramitación do anteproxecto de Decreto polo que se rexerán os contratos temporais de xestión pública e o fondo de melloras.
Mediante estas figuras, a Administración autonómica prestará financiamento previo e asistencia técnica aos propietarios forestais que subscriban ditos contratos para a posta en valor dos seus montes. Os titulares dos terreos, pola súa banda, asumen o compromiso de devolver aquela porcentaxe do investimento que sexa cualificada como anticipo reintegrable e a remunerala cos xuros establecidos.
O obxectivo destas medidas é incidir na boa gobernanza dos montes e na súa xestión sustentable, tanto dende o punto de vista económico como social e ambiental, ao tempo que se garante a seguridade xurídica para as partes asinantes, fomentando a colaboración público-privada nesta materia.
"A parte das Sofor, crearemos entre dúas e catro figuras novas para promover a xestión conxunta do monte"- O movemento asociativo de buscar fórmulas de xestión conxunta da propiedade particular en Galicia non é doado, a ninguén se lle escapa. O monte non é unha excepción, pero na primeira orde de axudas aprobáronse 10 Sofor, agora son 12 máis (22 en total). O camiño, como dicía o poeta, faise andando. Por iso queremos darlle continuidade ás Sofor, porque sabemos que xa hai iniciativas fóra destas ordes de axudas para iniciar novas Sociedades de Fomento Forestal, pero ó mesmo tempo, estamos estudando todo o que a lei pon ó noso dispor para crear entre dúas e catro figuras novas de agrupacións de xestión conxunta. Algunhas destas novas figuras serán máis ambiciosas e outras máis sinxelas, igual encamiñadas a garantir só unha xestión conxunta de mínimos, mantendo á vez a propiedade individual. Esas figuras asociativas pretendemos que aparezan xa na Lei de Mobilidade de Terras, na que está traballando a Consellería.
"As fórmulas asociativas deberán ter unha fiscalidade que as incentive, que é algo que abordaremos coa Administración central"En canto teñamos as novas figuras reglamentadas, haberá que abordar algo que depende da Administración central, que é ter unha fiscalidade axeitada para todas esas fórmulas, que esa fiscalidade sexa un atractivo que sirva de pulo para que a xente se organice. Se queremos un medio rural activo, os investimentos e aproveitamentos teñen que ter unha fiscalidade axeitada, cando ademais o aproveitamento forestal obtense nun periodo longo de tempo, non falamos de colleitas anuais senón de moitos anos e uns riscos evidentes. Precisamos por tanto unha fiscalidade que favoreza a xestión forestal. - Pasemos a algúns dos temas que están a ser máis polémicos nos últimos anos, Plan Forestal e eucalipto. No borrador do Plan Forestal, falan de limitar a superficie do eucalipto en Galicia. Teñen previsto establecer restriccións a súa plantación en determinadas comarcas? - Respecto ó eucalipto, cada un opina o que considera oportuno, que é algo válido, pero hai que opinar sempre sobre un eixo de coordenadas reais. Se disfrazamos a realidade segundo nos convén, estamos facendo un flaco favor. A política forestal en Galicia está sempre condicionada por un factor clave, o lume. Somos unha comunidade con incendios forestais e que nunha porcentaxe alta son intencionados. Por tanto, falo en plural, poñémoslle lume ó monte, que é algo inconcebible noutros países europeos.
"Hai que preguntarse por que os propietarios elixen o eucalipto e por que xa non se plantean outras especies"Entón, ante esa situación de inestabilidade e de falta de garantías, a xente reacciona coas cartas que mellor ten. Que lle garante o eucalipto á xente? Un rendemento económico, incluso un rendemento económico a curto prazo, e unha garantía de que, no caso do eucalipto globulus, ten unha capacidade de rebrote. É unha especie que para os propietarios ten unha serie de vantaxes á hora de valorar que plantar nos seus montes. Hai que preguntarse por que os particulares elixen o eucalipto para os seus montes e por que xa non se plantean a utilización doutras especies que tamén serían acaídas para esas superficies. En canto á regulación do eucalipto, no Plan Forestal, que aínda non está aprobado, fálase da regulación e minoración da superficie forestal do eucalipto. - Farase entón esa regulación do eucalipto? Que a plantación do eucalipto haina que regular?. A plantación de eucalipto veremos se hai que regulala máis, porque xa está moi regulada. O eucalipto non se pode plantar en núcleos rurais, por suposto en núcleos urbáns, non se pode plantar en solo rústico de especial protección agropecuaria, non se pode plantar na Rede Natura, non se utiliza como especie nos montes de xestión pública e hai unha serie de distancias detalladas tanto na Lei de Incendios como na Lei de Montes que obrigan á retirada de eucaliptos e piñeiros en determinadas circunstancias: ríos, estradas, vivendas, núcleos rurais, etc.
"Faremos un inventario forestal cada cinco anos, pero de xeito anual teremos datos para valorar a evolución das distintas especies no monte"Por tanto, hai xa moita regulación que limita a plantación de eucalipto. Con iso manteremos un umbral de superficie de eucalipto que consideramos axeitado? Pois iso hai que velo. Para tomar decisións, temos que basearnos en información contrastada. Os inventarios forestais a nivel estatal fanse cada dez anos. Iso pódese considerar idóneo a nivel doutras comunidades autónomas, pero en Galicia, tendo especies de crecemento rápido, non parece que iso permita un seguemento axeitado da evolución das masas. A nosa intención é plantear un inventario forestal continuo para ter unha revisión máis detallada cada cinco anos, pero anualmente teremos datos para valorar a evolución das superficies en base á información de cortas, voos satelitais e datos dos viveiros. - Fala de que o eucalipto está moi regulado, pero outra cousa é o grao de cumprimento da regulación. Nas comarcas lácteas, é unha queixa recurrente a impunidade das plantacións ilegais en terras agrarias. Pensan aplicar un maior control?
"Levamos tramitados máis de 1.500 expedientes sancionadores por plantacións ilegais"- Ás veces fanse xuízos de valor, como se todo estivera ben ou mal. Cando baixamos á planificación territorial, a ninguén se lle escapa que a ordenación do territorio en moitos Concellos non é de todo correcta. Á hora de determinar se un solo rústico é ordinario, de protección agropecuaria ou de protección forestal, hai dificultades. Hai persoas que entenden que porque haxa actividade agrícola nunha zona, iso xa é agrícola 100%. Ao mellor, esa actividade agrícola está sobre un solo rústico de protección forestal, co cal pódese plantar. É tamén certo que hai plantacións que se fixeron nun determinado momento sobre solos que deberían ser agrogandeiros exclusivamente. Nese senso, hai que dicir que se levan tramitados preto de 1.500 expedientes sancionadores, pero hai máis de 4.000 advertencias e apercebementos, a parte dun traballo continuo do persoal da Consellería para trasladarlle ós propietarios a necesidade de retirar plantacións sen chegar á fase de sanción.
"Estamos entrando a cortar a madeira queimada no 2017 que queda, sobre todo, en montes particulares do sur de Pontevedra"En Galicia, tras os primeiros positivos, tiñámolo controlado, pero tivemos a mala sorte de que se producira un incendio forestal de gran magnitude na zona demarcada, co cal o vector que expande o nematodo do piñeiro, que é un coleóptero, o ‘Monochamus galloprovincialis’, atopou un hábitat propicio. Os coleópteros adoitan anidar na madeira e ter unha etapa de perforadores, polo que cando comeza a haber madeira seca, é a panacea para eles. Tralos incendios, houbo un comportamento exemplar das comunidades de montes na retirada da madeira queimada. En canto á propiedade privada particular, ten os problemas que sabemos todos. Hai unha porcentaxe importante de propietarios descoñecidos e propietarios que non son silvicultores activos. Nestes momentos estamos entrando nós a cortar esa madeira afectada polos lumes no sur de Pontevedra, a fin de reducir os riscos. O nematodo é unha praga que afecta a outros países e nunca se logrou unha medida concreta que solucione o problema. No Centro de Investigación Forestal de Lourizán iniciamos un plan para comprobar se había certa resistencia nas familias galegas de piñeiro que manexa o Centro e os primeiros resultados coinciden en que hai unha serie de familias que teñen unha certa resistencia á enfermidade. Teremos que profundizas nas investigacións, pero toda mellora en xenética forestal non ten resultados inmediatos no monte. Agora ben, hai esa posibilidade e ímola traballar.
"A nosa intención é ter rematado o Plan Forestal en xuño ou a comezos do verán"Por outro lado, estamos elaborando unha información estatística, a modo de anuario de estatística forestal, con datos pechados a 31 de decembro do 2018, e tódalas referencias a cortas, montes de xestión pública, etc. van utilizar eses datos. Estamos á espera tamén de que o Ministerio nos remita oficialmente a documentación dun inventario de especies de crecemento rápido en Galicia, do que xa presentou un avance, a fin de incluír eses datos. Durante o desenvolvemento do Plan Forestal, houbo ademais moitas achegas e por iso estamos revisando todo o documento. A nosa intención é telo rematado ó longo do mes de xuño ou comezos do verán. Con ese documento, continuarase por un lado a tramitación medioambiental e polo outro, a coordinación coas outras forzas políticas para que valoren o contido do Plan Forestal. Sería conveniente que ese Plan fose respaldado por tódalas forzas políticas, pois establece as directrices a seguir no monte en Galicia no periodo 2020-2040.
"En xestión pública hai moito monte claramente protector. A nivel produtivo, non se poden comparar con outros"Se en Lugo falamos dos Ancares, en Ourense do Macizo Central ou en Pontevedra do Suído, falamos de montes cunha capacidade produtiva inferior a outros montes. Non obstante, tivemos hai pouco unha reunión cos xefes de servizo provinciais e imos tratar de facer un esforzo para aumentar as cortas e a silvicultura. Os montes de xestión pública deberían ser montes modelo, pero para iso teremos tamén que reducir a superficie en xestión pública e así está estipulado no Plan Forestal. Probablemente unha superficie acaída poida estar en 100.000 ou 125.000 hectáreas. Agora estamos, xa baixando, en torno ás 270.000 hectáreas.