Lorena Rodríguez Alvite, da gandería Melchora, de Pol (Lugo), resultou gañadora do XIV Concurso Internacional de Xóvenes Preparadores de Gando GandAgro´23, que se celebrou este sábado en Silleda no marco da IV Feira Profesional de Maquinaria, Agricultura e Gandería, Abanca Cimag-GandAgro 2023.
Falamos con ela para coñecer máis sobre a súa aficción e sobre as claves para preparar a un animal para un concurso morfolóxico.
Como empezaches a interesarte pola preparación de animais para concursos?
Na miña casa temos unha gandería pequena, gandería Melchora, cunha cabana de 80 animais. Estudei Educación Infantil pero o que máis me tirou dende pequena foi a gandería. Actualmente estou traballando como representante para Lugo da empresa BPA e non descarto nun futuro tomar o relevo na granxa familiar.
Na miña casa nunca houbo tradición de ir cos nosos animais a concursos pero si que fomos como público a algún e sempre me chamaron a atención. Nun dos concursos de Muimenta vin a Alberto Medina e dixen “eu tamén quero aprender a preparar e a manexar os animais”. Logo apunteime ao curso de CONAFE en Asturias e posteriormente empecei, hai dous anos en xullo, a acompañar nos concursos á gandería Rey de Miñotelo.
As prácticas funas facendo nesa gandería, eu ía pelando e Alberto íame orientando e corrixindo o traballo. E pouco a pouco fun mellorando e aprendendo, fixándome nos preparadores profesionais, en como collían a máquina para facer os degradados.
En cantos certames participaches como preparadora?
Este é o meu primeiro GandAgro, fun a Muimenta, a Lalín…en total 5 concursos con este de GandAgro. Ademáis, a través de CONAFE fun aos dous últimos certames europeos de preparadores e manexadores celebrados en Italia.
Que cualidades debe ter un bo prepadador de gando?
Un bo preparador tense que fixar moito nos posibles fallos que teña o animal para poder disimulalos un pouco e tamén saber cales son os puntos fortes para podelos potenciar.
Elixes ti o animal a preparar para o concurso ou asígnancho?
Pode tocarche aleatorio ou elixires ti un animal. Se non podes elixilo podes falar cun gandeiro que teña un animal co pelo longo.
Neste caso esta granxa empezou nos concursos por azar, chámase gandería López Fontenla SC, de Aranga (A Coruña). A gandería Carro cedeulle unha xatiña a unha nena da gandería López Fontenla. Este ano tiñan esa xata que xa é becerra grande e outra xatiña que se adapta máis á estatura da nena. Hai un mes pedíronme que llas pelara para vir ao concurso de GandAgro. Por tanto, como tiñan o pelado previo preparei tamén agora a máis pequena para o concurso.
Que destacarías da becerra que preparaches?
Desta becerra destacaría que ten un óso moi fino e á hora de pelar as patas, por exemplo, usei unha coitela máis fina para destacar iso. Ten un bo lombo, bastante uniforme e estreito, moi ben unidas todas as partes e iso tamén é moi positivo de cara ao concurso.
Como valoras o ambiente que se respira neste tipo de concursos?
Cando empecei si que me chamaba a atención o coidado que levaban sempre os animais nos concursos. Cando estás dentro ves que todos acabamos sendo unha gran familia, hai moi bo ambiente de compañeirismo e iso é moi positivo.
Sempre me gustou a perruquería e unha vez que a vin nos animais gustoume ainda máis. Ademais, hai manexadores que é un gusto velos porque tratan aos animáis con moita delicadeza, é como un baile acompasado entre manexador e gandeiro.
A feira volveu recibir o firme apoio do sector, representado por preto dunha vintena de entidades, empresas e cooperativas con gran peso no ámbito agrogandeiro galegoAsí mesmo, sinalouse que o certame será un foro idóneo para mostrar e analizar aspectos de gran transcendencia nestes momentos tanto para empresas como para profesionais, como a dixitalización do sector e a súa vinculación coa incorporación de novos agricultores e o relevo xeracional. Ademais, fíxose fincapé na oportunidade que supón para visibilizar a relevancia que ten o sector na sociedade e o importante papel que cumpre na mesma. Un foro relevante que non se celebra desde o 2019 A última edición de Abanca Cimag-GandAgro celebrouse do 21 ao 23 de febreiro de 2019, non podendo levarse a cabo a de 2021 debido á pandemia. Esta última cita reflectiu a boa evolución do certame e a súa relevancia como foro do sector. Así, reuniu 544 firmas expositoras (un 39% máis) de 32 países, das cales 188 foron expositores directos (un 13% máis) de seis países. A feira ocupou ademais unha superficie bruta de 25.500 metros cadrados e neta de 12.734 metros cadrados (un 25% máis). O seu programa estivo composto por 40 propostas que contaron con gran participación de visitantes, que superaron os 18.700.
"O que vimos este ano no vacún maior foi espectacular. Viuse un incremento do número de animais, pero tamén das cotizacións"-Afiánzase Silleda como referente na venda de vacún maior? -Houbo unha importante demanda de carne madurada, o que leva a que os prezos suban e os compradores busquen este tipo de carne. O selo de Vaca e Boi de Galicia tamén contribuíu a iso e é unha boa liña de traballo. O que vimos este ano no vacún maior foi espectacular. Viñeron 11.485 animais de vacún maior, o que supón un 65% máis que o ano pasado, que non serve moito de referencia, xa que no 2020 perdemos 10 poxas. Aínda así, comparando con 2019, supón 2.000 animais máis. Viuse un incremento do número de animais, pero tamén das cotizacións. Experimentamos un incremento do 114% nas cotizacións de 2020 a 2021 e se comparamos con 2019 houbo un aumento significativo, pasando dunha facturación de 8,3 millóns a alcanzar os 12,1 millóns de euros.
"Este ano alcanzáronse os 21 millóns de euros de transaccións, unha cifra récord"-Con eses datos, o Covid-19 parece non pasar factura ao mercado. Cal é o balance da Central neste 2021? -Este ano chegamos aos 21 millóns de euros de transaccións entre compradores e vendedores, por encima dos 18 millóns que se alcanzaron no 2019. De feito esta é unha cifra de récord do volume de transaccións desde que son director. É unha tendencia que non só se viu en Silleda, senón que noutros mercados de España tamén se apreciou unha recuperación. En moitos non se chegou ás cantidades que se manexaban en 2019, pero si estiveron moi preto. O problema doutros mercados é que non teñen o cálculo das transaccións que temos en Silleda, xa que aquí sabemos até o último euro que se ofrece na poxa e faise público. Aínda así, a sensación xeral é que o prezo está a ser maior. En Silleda esperamos lograr un efecto atracción e multiplicador tamén neste novo ano e seguir nesa liña. -Aínda que os prezos en vacún maior poidan estar á alza, non ocorre o mesmo para a recría e os becerros carniceiros. Que está a motivar que os prezos sexan máis baixos do esperado polos produtores? -É certo o que estás a dicir e os datos corrobórano. Este ano, a recría incrementouse un 19% con respecto de 2020. Se miramos a 2019 baixamos un pouco, situándonos nos 28.000 animais fronte aos case 31.000 que se lograran nese ano. Tamén as transaccións van nesa liña, con 5,2 millóns este ano fronte aos 6 millóns logrados en 2020. Neste mercado de tenreiros seguimos insistindo moito na calidade. Gustaríanos que todos os gandeiros visen no recría non un subproducto, senón unha aposta, para que os animais veñan en boas condicións e coticen máis, xa que iso é bo para o comprador, o criador e o consumidor.
"Insistímoslle ós gandeiros para que non vexan no gando de recría un subproduto, senón unha aposta. Se os animais veñen en boas condicións, cotizarán máis e será mellor para todos"Nós estamos sendo moi estritos en temas veterinarios, admitindo só os animais que cumpren cos parámetros e tentamos fomentar que veñan animais de calidade. Necesitamos ese cambio de mentalidade no gandeiro para que se mellore nesta sección. -Desde a primavera deste ano tamén introduciron novos servizos como o seguro de vida para todas as categorías e custeado pola central. Foi unha medida para atraer compradores ao mercado? -Foi un gran apoio para os compradores. Quixemos dar maior seguridade ao comprador, para que compre con confianza e poida ofrecer mellores prezos, sabendo que se algo sae mal, o mercado vai responder. É unha garantía moi alta para o comprador e crea unha confianza de compra que é moi interesante para que se poidan ofrecer mellores prezos. A nivel físico, na Central introducimos tamén melloras no último ano en temas como as camas do gando, para mellorar o confort dos animais mentres están no recinto, pero aínda queremos seguir mellorando nas instalacións, para facilitar a descarga dos animais ata que quedan fixados no pavillón. Estamos a ver como mellorar ese manexo aos transportistas. -Outra das novidades que introduciron na Central é a aplicación (App) de venda. Como está a resultar a experiencia? -O feedback é moi bo. Polo Covid-19 moitas persoas evitan vir ao mercado ou están no recinto o menor tempo posible e saben que poden ir para casa tranquilamente, xa que van recibir os resultados e as poxas directamente con marxe para admitir a poxa gañadora. Teñen plena confianza na tecnoloxía, posto que lles permite gañar tempo e ser máis eficaces. -Ademais de poder seguir a poxa de forma directa, supón máis vantaxes para os usuarios? -Para os gandeiros, os compradores e mesmo para o propio mercado este sistema supuxo un aforro de tempo, xa que os datos finais téñense dispoñibles ao terminar a mañá. Mantense que compradores e vendedores non saiban o que se está poxando até o resultado final, pero é moito máis cómodo facelo coa APP. Ademais permite gardar os datos das compras e ter un histórico ao quedar todo rexistrado na sesión de cada un. No mercado sérvenos para ir aumentado a información e o número de servizos que podemos dar ao que poxa e ao vendedor, ao longo do tempo. Por iso insistimos en que empecen a usala, xa que van ter un abanico de vantaxes. -E que pensan da aplicación que anunciou a Xunta para facilitar a compra venda de gando á marxe dos mercados. Afectaralles? -Coido que é necesario un punto de encontro e de concentración do gando, tamén para facer un control veterinario. En novembro estiven en Irlanda, no mercado de Kilkenny (Irlanda), e aí teñen xa moi informatizada a venda, con poxas online e presenciais ao mesmo tempo, pero sempre usando o mercado como punto de concentración do gando, onde pesar e ver as características do exemplar, o que dá tamén seguridade ao mercado. -En máis dunha ocasión tense comentado no sector a posibilidade de trasladar o Mercado de Amio a Silleda. Está sobre a mesa esa opción? -Esa posibilidade está sobre a mesa desde 2011. Aí hai dúas opcións: ter dous días de mercado (martes e mércores) ou concentralo todo nun Supermartes, onde todo o sistema sexa a través de poxa; iso significaría deixar atrás o modelo tradicional que se está utilizando hoxe en Santiago, que ten máis do dobre de animais que Silleda. Hai que ter presente que grazas a que existe o mercado de Silleda pódense delimitar prezos, ao facerse públicos, e téntase maximizar o prezo dos animais.
"Implantar un supermartes implicaría deixar o modelo tradicional de venda que se segue hoxe en Santiago. Nós nestos momentos non temos capacidade para un supermartes, pero si cunha ampliación na que investísemos arredor de 400.000 euros"Se os vendedores valorasen ese diñeiro que se pode lograr cun sistema público de poxas como o de Silleda, levaría a que tamén fose crecendo en volume de animais da Central en detrimento doutros mercados. Ten que haber un convencemento por parte de compradores e vendedores para poder sumar todo nun só martes e un único sistema de compra venda de animais. -Está Silleda preparada para afrontar este Supermartes? -Significaría facer ampliacións no noso recinto. Nós neste momento non somos capaces de absorber Amio nun Supermartes. Si poderiamos facelo tendo dous días de mercado (martes e mércores), pero isto só suporía un cambio de localización, non de modelo. Creo que todos estamos máis por un Supermartes, para o que sería preciso acometer ampliacións na nave 3 e 4, creando novos peiraos para facilitar a carga e descarga. Estariamos a falar dun investimento duns 400.000 euros, que supera as capacidades do Mercado. -Que vantaxes podería ofrecer ese Supermartes? -As vantaxes son que o vendedor maximiza o prezo do animal, os compradores poxan en termos de igualdade, a diferenza do que ocorre no sistema tradicional. A oferta ampliaríase moito ao sumar os dous mercados e ampliaríase a posibilidade de conseguir lotes unitarios. Concentraríanse máis os transportes. Os animais sufrirían menos, xa que estarían un só día no mercado e logo xa irían ao destino final, posto que agora hai animais que pasan por Silleda e logo van a Santiago. Desde o punto de vista económico, faríanse visibles os prezos e sería moito máis transparente. -A nivel nacional, que papel ocupa a Central Agropecuaria de Galicia? -A Central é un dos mercados puxantes a nivel nacional, aínda que hai outros con moito maior número de animais. Ao ser a única poxa informatizada de España e ser tan transparentes cos prezos sempre ofrecemos un compoñente de luz á hora de fixar prezos e iso permitiunos ser o termómetro do sector en España. Os nosos compañeiros honráronnos situando a sede nacional da Asociación de Mercados de Gando en Silleda e o secretario xeral, de forma permanente, tamén é un dos traballadores da Fundación Semana Verde, Julio Pérez. A Central é un dos mercados puxantes a nivel nacional, aínda que hai outros con moito maior número de animais.
"En 2021, sen o tirón do turismo, comprobamos que hai mercados estranxeiros que están a absorber cantidades de animais que antes se consumían en España"-No seu labor na vicepresidencia da Asociación Nacional de Mercados de Gando (Asemga), en que se están centrando? Cales son as prioridades desde a Asociación? -O 2020 foi, como en moitos sectores, un ano de supervivencia, tentando que nos deixasen traballar e manter a actividade para garantir a subministración. Todos botamos de menos o turismo, xa que ten moito tirón. Por iso son aínda máis importante as transaccións que logramos en Silleda, aínda vendo que o turismo non estaba no seu mellor momento. Isto demóstranos tamén que hai mercados estranxeiros que están a absorber cantidades de animais que antes se consumían en España. Abordamos esta situación para ver como nos afectou e ver como seguir avanzando e estreitando lazos entre os distintos mercados. -Desde o ano pasado ocupa tamén a vicepresidencia da Asociación Europea de Mercados de Gando. Cales son as tendencias do mercado europeo? -Hai unha forte aposta pola informatización dos mercados desde hai anos. Un exemplo diso é o mercado de Kilkenny, en Irlanda, que está 10 anos por diante de Silleda en temas de informatización. Cuestións que estamos a comezar a introducir e valorar aquí, xa levan anos utilizándoas neste mercado, traballando con softwares potentes que facilitan a actividade do mercado. -Coñeceu de primeira man o funcionamento deste mercado na súa recente visita. Algunha mellora que baralle incorporar á Central neste sentido? -A intención é reducir esa distancia e ir conseguindo unha maior informatización de Central. No mercado de Kilkenny un pode asistir á poxa desde a súa propia casa, vendo como o animal entra no ring e é pesado. A propia aplicación facilítache todos os datos do animal, mentres que o comprador pode ver en todo momento e desde distintos ángulos ao animal. A partir de aí comeza unha poxa na que podes participar desde o teu teléfono. Isto facilita aos compradores que poidan asistir a varios mercados nunha soa xornada e desde a súa casa. Paréceme que podemos traballar nesa dirección.
"Buscamos facer eventos útiles para os sectores, de forma que sexa un punto de encontro para a compra e a venda"-Un dos obxectivos do seu nomeamento, hai xa 8 anos, era conseguir que o recinto feiral de Silleda fose viable. Logrouno? -Participaron moitos actores para conseguilo. A min tocoume ser o director, e unha porcentaxe é a miña responsabilidade, pero hai moita xente que estivo traballando duro para que o recinto feiral poida ser o que é hoxe. Había moitos problemas legais e de actividade e traballouse moi duro. En dous anos conseguimos poder pensar só nas actividades que podiamos organizar e xa non en que tivésemos que pechar o recinto. Buscamos facer eventos útiles para os sectores, de forma que sexa un punto de encontro para a compra e a venda, que teñan ferramentas para iso e abríndonos a novos sectores, de feito incrementamos notablemente o número de feiras que se facían. -A nivel organizativo, cal é a estrutura actual da Fundación Semana Verde? E a súa relación coa Xunta? -Dependemos directamente da Vicepresidencia primeira, xa que Alfonso Rueda é o presidente da Fundación Semana Verde, da que eu son director. Aínda así temos moita vinculación con boa parte das Consellerías polo tipo de eventos que organizamos. O padroado está integrado por 13 membros: 7 deles son da Xunta, dous da Deputación de Pontevedra, outros 2 da Asociación Feiral, así como o Concello de Silleda, Abanca e como patrón patrocinador, con dereito a voz pero sen voto, está R. -Nos últimos anos, o recinto feiral de Silleda incorporou tamén o Museo do Campo e a Mecanización. Que relación teñen con el? Preséntanse novidades para este 2022? -Legalmente cedémoslles o edificio no que se empraza e compartimos o uso do auditorio. Estamos encantados de que haxa un museo destas características e tan necesario. Na última reunión do Padroado abordouse prestar a colaboración ao Museo no seu impulso da actividade, xa que se toparon de cheo coa pandemia nada máis abrir as súas portas.
A vaca Rey 474 July High Octane, da gandería lucense Rey de Miñotelo, proclamouse como a gran vencedora dos concursos morfolóxicos de gando frisón celebrados hai uns días no marco da Feira Internacional de Maquinaria, Agricultura e Gandería, Cimag-GandAgro, en Silleda (Pontevedra).
Logo de impoñerse como campioa na sección de vaca xoven, este animal de menos de 30 meses, conseguiu tamén ser a Vaca Gran Campioa no XXVIII Concurso Autonómico da Raza Frisoa “Fefriga 2019”. Precisamente unha vaca tamén desta mesma gandería da Pastoriza, xa resultara vencedora na edición anterior deste certame galego.
Estes non foron os únicos premios para esta vaca nesa xornada en Silleda xa que finalmente, na celebración do Open Internacional Frisoa GandAgro, proclamouse tamén como Vaca Gran Campioa. Falamos con José Alberto Iglesia, da granxa familiar Rey de Miñotelo, para coñecer máis sobre esta vaca gañadora.
Que valoración facedes da participación nesta edición do certame autonómico e internacional de gando frisón?
A verdade é que estamos moi satisfeitos porque con esta vaca a nivel individual logramos uns resultados impresionantes. Para ser unha vaca de primeiro parto, de menos de 30 meses, que conseguira proclamarse vaca gran campioa de Galicia e vaca gran campioa internacional é todo un logro, sobre todo co nivel que había en Silleda onde estaban as mellores vacas de Galicia pero tamén de Asturias, Cataluña, Cantabria ou Portugal.
É unha vaca xa con experiencia neste tipo de certames?
De xata xa participou en máis dun certame e foi acadando moi bos resultados, pero realmente cando comezou a destacar foi no pasado concurso rexional de Santa Comba onde xa gañou a primeira sección de vaca xove e foi vaca xove campioa do concurso. E nese mesmo certame unha irmá desta vaca foi xa elixida como Vaca Gran Campioa de Galicia na edición do 2018. Son vacas que criamos na explotación e cuxa avoa procede dun embrión importado dende Canadá.
O propio xuiz do certame, Giuseppe Beltramino, aludía á traxectoria de futuro que se lle presenta a esta vaca ó acadar estes resultados sendo tan nova. Hai algúns aspectos nos que vaias incidir en canto á súa preparación para vindeiros concursos morfolóxicos?
Vou seguir coidándoa igual que ata o agora. É unha vaca que, a pesar de levar pouco máis de tres meses de parida, tivo unha evolución moi boa e creo que vai seguir evolucionando. Nós imos seguir cos mesmo métodos de traballo que temos agora na explotación aínda que, iso si, con máis ilusión e gañas, logo destes bos resultados.
Dende cando participades en concursos morfolóxicos?
O meu pai comezou a participar en concursos deste tipo nos anos 90 pero cando realmente empezamos a apostar por participar dun xeito máis profesional foi a partir do ano 2004. Ese ano fomos ó concurso de Moimenta, que foi cando empezamos a meternos de cheo nestas competicións. Ó ano seguinte decidimos xa ir ó rexional e logo tamén fomos ó nacional, a Xixón. A partir de ahí, os concursos de Galicia que son abertos á participación de ganderías de Lugo adoitamos facelos todos. Algún ano tamén temos saído a participar en concursos internacionais. Estivemos competindo xa en certames de Bélxica, Italia ou Francia nos últimos anos.
Que vos aporta participar neste tipo de certames?
Realmente os concursos son unha forma máis de traballo xa que son unha maneira moi importante de coñecer gandeiros que están procurando nas súas explotacións o mesmo que buscas ti. Os concursos son unha forma de estar en contacto con outras ganderías.
Que buscades entón para a vosa gandería?
Gústanos ter vacas gañadoras de concurso pero, ó mesmo tempo, estes animais son tamén vacas funcionais na granxa. Búscanse vacas con moi boas características pero que conten, ademais, con moi boas patas e moi bos ubres. Procúranse vacas que sexan capaces de gañar concursos pero que tamén resulten animais moi rendible nunha explotación, xa que, ó fin, todos vivimos do diñeiro do leite que producen as vacas e non de participar nos concursos.
"As vacas galegas teñen moito carácter leiteiro e calidade de óso. Nótase que hai un traballo xenético desde hai moitos anos"Son realmente este tipo de vacas de concurso factibles nunha explotación? Si, por suposto. É unha vaca grande, pero tampouco demasiado, e non fai falta tampouco que sexa máis grande xa que agora tentamos que a raza non sexa de maior tamaño. Nos últimos tempos estase a tentar controlar a estatura dos animais para que sexa máis fácil o seu manexo e coidado. Neste caso é realmente unha vaca moi correcta. Que teñen as vacas galegas para chegar a ser campioas? As vacas galegas teñen moito carácter leiteiro e moita calidade de óso. Nótase que hai un traballo de selección xenética desde hai moitos anos xa. En que aspectos crees que se debería seguir mellorando en Galicia? Simplemente hai que seguir, do mesmo xeito que estamos a facer no resto de sitios, axustando o tamaño para non ter exemplares de moita altura. Como en toda a raza Holstein, o futuro en Galicia pode estar nunha vaca cunha estatura un pouco menor. Que opinión tes da evolución morfolóxica das vacas Holstein en Galicia? Paréceme que as vacas galegas son moi boas, non é a primeira vez que estou en Galicia e eu mesmo comprei xa en Galicia unha das vacas da miña explotación que é, ademais, á que máis cariño lle teño. É unha vaca que comprei no 2014 a Marcelino Pozo. Por iso, xa non me sorprende ver tan boas vacas en Galicia. Creo que se está facendo un moi bo traballo por parte dos gandeiros galegos.
"Como en toda a raza Holstein, o futuro en Galicia pode estar nunha vaca cunha estatura un pouco menor"Precisamente esa vaca galega, criada en Lugo, e que se converteu na mellor desa edición en Cospeito e só un ano despois tamén validou o título como mellor frisoa produtora de leite en Italia, logrou máis títulos? Despois diso foi dúas veces mención de honra no concurso Swiss Expo, en Suíza, un dos concursos europeos de maior nivel internacional. Tamén foi á confrontación europea en Francia en 2016. É unha vaca que gañou moitas veces na súa sección e é un animal que xoga un papel moi importante. Segues téndoa na explotación? Por suposto que segue na nosa gandaría e recentemente vendemos a Holanda unha filla, unha tenreira, que gañou en Swiss Expo xa a primeira sección, que é moi longa e difícil. Que tipo de vacas che gusta ter na túa gandaría? Busco para a miña gandaría o mesmo que cando exerzo de xuíz nos certames. Busco vacas correctas, de moito leite, vacas moi femininas, con calidade de óso. Procuro vacas que se muxan fácil e que teñan esa natureza leiteira. Como xorde a túa vinculación cos concursos morfolóxicos? Empecei a concursar co meu irmán cando tiña 15 anos e as primeiras veces que saímos da rexión normalmente quedabamos de últimos ou case nos derradeiros postos. Pero seguimos aguantando, traballando sen perder nunca o ánimo e agora a verdade é que imos tendo bos resultados, aínda que sempre se pode mellorar e seguimos traballando para iso. Aínda que para nós agora na explotación non é só un tema de gañar concursos senón de contar cun nivel alto cada ano, logo aínda que quedes terceiro non pasa nada se vas asegurando ano tras ano estar nese nivel. Hai moito nivel, criadores moi bos, polo que o importante é contar con vacas de alto nivel, que estean en boas condicións de saúde e benestar.
"Cando as gañadoras son vacas que producen moito leite todo o mundo debería de estar dacordo e recoñecer a súa calidade"Nun momento en que a pureza da raza Holsteien e os concursos están no punto de mira, que lle replicarías? Os concursos ás veces teñen razón á hora de elixir boas vacas, outras veces non. Cando as gañadoras son vacas que producen moito leite todo o mundo debería de estar dacordo e recoñecer a súa calidade . A vaca que gaña na pista ten que ser campioa na sala de muxido. Se a vaca non saca moito leite, aínda que a morfoloxía sexa correcta non pode gañar. Unha vaca gañadora ten que sacar moito leite e aguantar moito tempo na granxa. Logo é tamén un tema de ambiente, a vaca ten que estar nunhas condicións de benestar adecuado, hai que coidar tamén a súa alimentación. Se a vaca come ben, vive ben, traballa ben e saca boas producións e puntuacións.
A vaca Rey 747 July High Octnae, propiedade da S.A.T. Rey de Miñotelo, de A Pastoriza (Lugo) foi hoxe a gran vencedora ó lograr o premio Vaca Gran Campioa Internacional no XXXV Open Internacional de Gando Frisón celebrado no marco da III Feira Profesional de Maquinaria, Agricultura e Gandería, Cimag-Gandagro 2019, que pecha hoxe as súas portas logo de tres días.
Esta vaca, que competía na sección xóvenes ata 30 meses, fíxose tamén co título de Gran Campioa de Galicia no XXVIII Concurso Autonómico. Neste mesmo concurso galego, outra vaca de Lugo, neste caso Cid Debutante Chona, da Gandería Cid, de Barreiros, foi a Reserva Gran Campioa.
Namentres, a Reserva Gran Campioa do certame internacional foi Quintana Julia Windbrook, unha vaca da gandería Cudaña, de Valdaliga, Cantabria.
Por outra banda, a distinción de Mellor Criador Internacional, foi tamén para a gandería cántabra, Cudaña, de Valdaliga, e como subcampión resultou a Gandería Manteiga, de Vila de Cruces (Pontevedra). Esta última alzouse tamén como Mellor Criador de Galicia. O recoñecemento como subcampión do concurso autonómico foi outro dos galardóns que logrou a gandería Rey de Miñotelo, de Lugo.
En canto ó galardón de Mellor Gandería de Nova Participación Internacional recaeu na gandería El Campgran, de Manlleu (Barcelona). Nesta mesma categoría no concurso autonómico o gañador foi Gandería Gestoso, de A Estrada (Pontevedra).
Nesta mesma xornada, escoulleuse tamén a Xovenca Gran Campioa, que no caso do certame autónomico foi a Casa-Nova Electra Lamborgini da gandería Pérez &Carro &Miguel Ríal, de Lalín (Pontevedra). Namentres, Cudaña Amok Solomon ET, da explotación cántabra Cudaña, de Valdaliga foi a gañadora nesta categoría no certame internacional.
Como novidade nesta edición, premiouse por primeira vez ó Mellor Criador de Xovencas, que no caso do certame internacional foi El Campgran, de Manlleu (Barcelona) e no autonómico resultou gañador Gandería Carro de Mesía, A Coruña.
Nesta edición, os certames contaron cun total de 164 animais inscritos procedentes de ganderías de Galicia, Cantabria, Portugal así como de Asturias e Cataluña. O xuíz italiano Giuseppe Beltramino, cunha ampla experiencia neste tipo de eventos, foi o encargado de evaluar e decidir as gañadoras de ambos concursos organizados pola Federación Frisona Galega (Fefriga) coa colaboración da Fundación Semana Verde de Galicia.