Visita a Agrícola Junquera-Colmeiro Un grupo de 40 gandeiros e técnicos de Austria visitaron este fin de semana diversas granxas galegas de vacún de leite para coñecer o sector lácteo da comunidade, a oitava rexión produtora da Unión Europea. A visita foi organizada pola Asociación de Criadores de Raza Fleckvieh de Pielachtal, na rexión de Baixa Austria, en colaboración con Genetic Austria e Ganados Barreira. Ademais de gandeiros e autoridades municipais, tamén asistiron a esta viaxe técnicos de ZuchtData , a empresa púlblica encargada do control e da mellora xenética da raza, e de RINDERZUCHT AUSTRIA, a interprofesional austríaca de gando vacún. Durante a súa estancia visitaron a gandaría A Nave SC, no Corgo (Lugo), unha granxa en intensivo con 140 vacas en muxido, todas elas Holstein; Ganados Barreira SC, en Lugo, e Agrícola Junquera - Colmeiro, unha gandaría de Vila de Cruces con 70 vacas en muxidura das que 20 son de raza Fleckvieh. Austria é o estado da Unión Europea con maior remuda xeracional nas gandarías, con explotacións familiares de pequeno tamaño -a media rolda as 30 vacas en muxido- pero moi ben organizadas a nivel sectorial en cooperativas, cunha clara aposta pola diversificación (ademais de leite, a venda de tenreiros cebados e de xovencas para recría constitúe unha importante fonte de ingresos), un apoio e asesoramento público claro e unha aposta por razas de vacún rústicas e de dobre propósito, como é a Fleckvieh, que representa o 80% da cabana austríaca de vacún leiteiro. A continuación recollemos os testemuños de dous gandeiros austríacos que participaron na viaxe:

Michael Heindl: “Sorpréndeme de Galicia o sinxelos que son os establos”

Michael Heindl é un gandeiro con 27 vacas en muxido de raza Fleckvieh, que producen unha media de 10500 litros co 4,5% de graxa e o 3,5% de proteína. Venden o leite á coooperativa NOEM a un prezo medio de 0,49 euros o litro. As vacas están estabuladas e reciben ración unifeed en carro. A ración está composta por silo de herba, 0,5 kg de palla, 3 kg de heno, 2 kg de pastone de millo, 2 kg de fariña de cebada, outros 2 kg de fariña de millo e 1,5 kg dunha mestura de fariña de soia e de colza. A venda de leite supón o 60% dos seus ingresos e o resto corresponde á venda de vacas primerizas para a exportación (unhas 20 ao ano) e a entre 20 e 25 tenreiros que saen da explotación cuns 100 días. ?Genotipamos todas as tenreiras e empregamos moito a transferencia embrionaria para seguir mellorando a xenética da nosa granxa?, destaca Michael. Manexan unhas 30 hectáreas de base territorial, das que 25 son pradaría, nas que logran 5 cortes de herba ao ano, e 5 hectárea cultívanas con cereais. Ademais, contan con 9 hectáreas de bosque, que constitúe outra fonte de ingresos. Na granxa traballa a súa muller a tempo completo, Michael a media xornada -traballa tamén unhas 20 horas semanais nun centro de inseminación- e un dos seus fillos que vai tomar o relevo na explotación traballa os venres. En canto ás súas impresións da viaxe a Galicia no relativo ás granxas de vacún de leite, Michael asegura que “o que máis me sorprendeu é a sinxeleza dos establos, pois en Austria son máis custosos porque teñen que estar preparados para afrontar o frío do inverno, e tal como está a cambiar o clima, tamén os teremos que adaptar para facer fronte á calor durante o verán”. Outro aspecto que lle chama a atención é que “en Austria as gandarías son máis familiares, o establo adoita estar pegado á casa e aos fillos desde pequenos inculcámoslles o agarimo cara o noso traballo e a importancia de continuar coa casa familiar”.

Karl Braunsteiner: “Logro 8000 litros por vaca ao ano cun máximo de 1000 kg de penso”

Outro dos gandeiros que participaron na viaxe a Galicia foi Karl Braunsteiner, que tamén é presidente da Asociación de Criadores de Raza Fleckvieh de Pielachtal. A súa granxa canta con 50 vacas en muxido, que rexistran unha produción media de 8000 litros por lactación, co 4,3% de graxa e o 3,3% de proteína. As vacas están en estabulación libre, con cama de palla e emparrillado. Manexan 56 hectáreas de pradarías -a metade en propiedade- e a herba constitúe a base da alimentación do rabaño, complementada con algo de silo de millo que compran e penso, cun límite de 1000 kg por lactación. Ademais da venda do leite, e a venda de tenreiros -comercialízanos ás 8 semanas de vida, a un prezo medio de 500 euros por animal- outra fonte de ingresos da granxa é o turismo gastronómico e un obradoiro de transformación e conservación de froitas, tanto das que producen na propia explotación como doutros produtores. “A paisaxe de Galicia e o da rexión de Baixa Austria é parecido, o que nos diferencia é que alí as explotacións son de carácter máis familiar, é moi raro que se contraten traballadores externos”, conclúe Karl.

Estimados lectores, na seguinte publicación gustaríame presentarlles algunhas vacas moi especiais. Estes animais son moi importantes para os criadores, non só porque acompañan aos seus donos creando lazos emocionais durante boa parte das súas vidas, senón porque as súas fillas, netas e bisnetas terán un impacto significativo na xenética de todo o rabaño no sentido máis positivo.

A lonxevidade na raza Fleckvieh é unha característica distintiva que atraeu a atención e admiración dos criadores de gando en todo o mundo. Este trazo é fundamental na filosofía de cría de Fleckvieh Austria, que se centra na sustentabilidade e a resistencia ao longo das xeracións.

As vacas Fleckvieh son coñecidas pola súa robustez, facilidade de manexo e vigor, o que contribúe significativamente á súa impresionante lonxevidade. Estes animais, criados para resistir unha variedade de condicións ambientais e de produción demostran unha resistencia excepcional a enfermidades e unha resiliencia xeral que os mantén fortes e produtivos durante moitos anos.

Vacas lonxevas e boas produtoras de leite e de carne

Un dos factores crave que contribúen á lonxevidade das vacas Fleckvieh é a súa estrutura xenética ben equilibrada. A selección coidadosa dos trazos xenéticos LEITE : CARNE : FITNESS levou a unha poboación de gando que non só produce leite de alta calidade e carne magra, senón que tamén exhibe unha durabilidade excepcional.

Este equilibrio xenético tradúcese nunha vida útil prolongada, permitindo ás vacas Fleckvieh contribuír de maneira constante e positiva ao rabaño ao longo de varias lactacións. Outro aspecto importante é a resistencia a problemas de saúde comúns que poden afectar a outras razas. A capacidade das vacas Fleckvieh para manter unha boa saúde e condición ao longo do tempo non só beneficia a produción de leite e carne, senón que tamén minimiza os custos de coidado veterinario, o que é unha vantaxe adicional para os criadores. Pois ao final, que gandeiro non desexa que quede máis diñeiro no seu peto?

Ademais, a lonxevidade da raza Fleckvieh está apoiada por prácticas de manexo adecuadas e un enfoque holístico cara á saúde e o benestar animal. Os criadores que adoptan métodos de manexo respectuosos e proporcionan unha contorna adecuada para os seus rabaños contribúen significativamente á lonxevidade e a calidade de vida das vacas Fleckvieh.

Dado que o noso obxectivo na cría de Fleckvieh é pensar e criar de maneira integral e sustentable, tamén queremos avaliar estes servizos extraordinarios da seguinte maneira. Definimos os criterios a continuación:

1. Unha produción vitalícia de polo menos 100.000 quilogramos de leite
Este é simplemente un punto de referencia común na cría de gando en todo o mundo e é sinónimo de rendemento sustentable en Europa. Cada vez máis granxas Fleckvieh presentan con orgullo e respecto a estas “Damas experimentadas”.

2. Unha produción total vitalicia de polo menos 8.000 quilogramos (8 Toneladas) de graxa e proteína

Estas son as “8T”, por así dicilo. A cantidade de graxa e proteína é o noso criterio real de selección para o leite e, por tanto, tamén o criterio de clasificación para a produción vitalicia. Na cría de gando Fleckvieh, gustaríanos manter a porcentaxe destes sólidos un pouco máis alta, xa que isto significa que a proporción de lactosa é relativamente menor. Isto aumenta a eficiencia do sistema, xa que a produción de lactosa utiliza máis enerxía sen agregar ningún valor.

3. Debe revelarse a esencia da raza (A vantaxe especial de Fleckvieh), chámese o “Dobre Propósito”

O musculoso e elegante aspecto natural destas vacas non só as estabiliza, senón que tamén asegura que os animais puros de raza poidan producir carne da mellor calidade e cantidade ademais do seu leite. Cada tenreiro, macho e femia, que non se utiliza para a recría é excelente para o cebo, e utilízase desa maneira.

Este fenómeno foi apoiado por evidencia científica. Mentres que en razas leiteiras unilaterais (un só propósito), a masa muscular dunha vaca alcanza o seu punto máximo na primeira lactación para logo diminuír gradualmente, no caso das vacas Fleckvieh, coa súa naturalmente elevada masa muscular, esta continúa acumulándose até a sexta ou sétima lactación. Esta particularidade explica de maneira elocuente por que as Fleckvieh desempeñan un papel dual: mesmo en animais de avanzada idade, seguen producindo canais de excelente calidade. Unha vaca de produción vitalicia, clasificada como “8T”, xeralmente xera máis de catro toneladas de carne de alta calidade ao longo da súa descendencia.

Ademais dos aspectos económicos, este “Dobre Propósito” ten unha vantaxe moi grande que só cobrou importancia nos últimos anos, pero que agora se está volvendo cada vez máis importante: Esta revélase como a maneira máis respectuosa e eco-amigable de producir leite e carne, respondendo as inquietudes que avogan pola preservación ambiental.

Por suposto, sabemos que non se trata de animais individuais a nivel de poboación. A produción media vitalicia é o criterio real. Estamos satisfeitos coa tendencia consistentemente positiva no crecemento nos últimos anos. Nas últimas contas anuais, as vacas Holstein foron superadas por primeira vez en termos de graxa e proteína. O crecemento anual de aproximadamente 2%, que persistiu durante dez anos, baséase nun lixeiro aumento na lonxevidade e un maior aumento na cantidade de graxa e proteína durante a lactación.

Desta maneira, gustaríame compartir unhas imaxes dun grupo de vacas de produción vitalicia “8T” con “Dobre Propósito”:

ICEAGE AT 69 8409 517 (GS RAU x POKEMON)

Nacimiento: 27.07.2010

Lactancia actual/Lactancia cerrada: 10/9 (305 d.) 9.317 kg – 4,40 %G – 410 kg G – 3,59 %P – 335 kg

Lactación más alta: 7. (305 d.) 11.233 kg – 4,27 %G – 480 kg G – 3,52 %P – 395 kg P

Producción vitalicia: 100.924 kg / 8,2 toneladas de grasa y proteína producidas

Criador: Ing. Reinhard Scherzer en Carintia

Foto: Luca Nolli

ZILLI AT 13 5143 622 (GS VETTEL x GS MG)

Nacimiento: 09.11.2013

Lactación actual/Lactación cerrada: 8/7 (305 d.) 13.903 kg – 3,79 %G – 527 kg G – 3,41 %P – 474 kg P

Lactación más alta: 5. (301 d.) 15.234 kg – 3,78 %G – 576 kg G – 3,40 %P – 518 kg P

Producción vitalicia: 104.110 kg / 8,0 t G+P

Criador: Fam. Lichtenegger en Carintia

Foto: Luca Nolli

LISSI AT 62 1297 717 (RECHBERG x VANSTEIN)

Nacimiento: 29.03.2010

Lactancia actual/Lactancia cerrada: 10/10 (305 d.) 10.005 kg – 4,19 %G – 419 kg G – 3,41 %P – 341 kg P

Lactación más alta: 4. (305 d.) 11.452 kg – 4,62 %G – 529 kg G – 3,47 %P – 397 kg P

Producción vitalicia: 107.369 kg / 8,2 t G+P

Criador: Irmgard u. Johann Rienesl en Alta Austria

Foto: Fleckvieh Austria

RITTA AT 80 4111 117 (WAL x RUMBA)

Nacimiento: 27.07.2010

Lactación actual/Lactación cerrada: 11/10 (305 d.) 10.075 kg – 4,61 %G – 465 kg G – 3,48 %P – 350 kg P

Lactación más alta: 6. (305 d.) 11.483 kg – 4,97 %G – 571 kg G – 3,38 %P – 388 kg P

Producción vitalicia: 103.410 kg / 8,4 t G+P

Criador: Gabriele Blaimauer en Baja Austria

Foto: Himmelsberger

ERLE AT 64 9691 509 (WAL x GS ZOMBO)

Nacimiento: 27.09.2006

Lactación actual/Lactación cerrada: 13/13 (305 d.) 8.490 kg – 4,27 %G – 363 kg G – 3,29 %P – 279 kg P

Lactación más alta: 5. (305 d.) 10.895 kg – 4,17 %G – 454 kg G – 3,21 %P – 350 kg P

Producción vitalicia: 120.084 kg / 9,1 t G+P

Criador: Sophie Grabner en Baja Austria

Foto: Himmelsberger

HALMA AT 12 8873 118 (HUPSOL x DRUMMOND RC)

Nacimiento: 24.12.2009

Lactación actual/Lactación cerrada: 10/9 (305 d.) 10.827 kg – 3,95 %G – 428 kg G – 3,48 %P – 377 kg P

Lactación más alta: 7. (305 d.) 12.300 kg – 3,82 %G – 470 kg G – 3,32 %P – 408 kg P

Producción vitalicia: 108.881 kg / 8,1 t G+P

Criador: Johann Gspan en Tirol

Foto: Fleckvieh Austria

MARGOT AT 85 8255 816 (RAIN MAN x GS REHARD)

Nacimiento: 24.08.2008

Lactación actual/Lactación cerrada: 12/11 (301 d.) 7.932 kg – 4,41 %G – 350 kg G – 3,41 %P – 270 kg P

Lactación más alta: 9. (287 d.) 9.941 kg – 3,34 %G – 332 kg G – 3,40 %P – 338 kg P

Producción vitalicia: 101.486 kg / 8,0 t G+P

Criador: Obernosterer Anton en Carintia

Foto: Schöffmann

LICHUTUNG AT 07 9761 219 (JERUDO x IMPOSIUM)

Nacimiento: 16.09.2011

Lactación actual/Lactación cerrada: 10/10 (299 d.) 10.107 kg – 4,51 %G – 456 kg G – 3,68 %P – 372 kg P

Lactación más alta: 7. (277 d.) 11.446 kg – 5,00 %G – 573 kg G – 3,55 %P – 407 kg P

Producción vitalicia: 103.802 kg / 8,5 t G+P

Criador: Pirker Heinz en Carintia

Foto: Fleckvieh Austria

ASTI AT 46 7288 118 (IMPOSIUM x ROCHUS)

Nacimiento: 21.07.2010

Lactación actual/Lactación cerrada: 11/10 (305 d.) 9.377 kg – 4,19 %G – 393 kg G – 3,50 %P – 328 kg P

Lactación más alta: 7. (305 d.) 10.263 kg – 4,19 %G – 430 kg G – 3,55 %P – 365 kg P

Producción vitalicia: 108.429 kg / 8,4 t G+P

Criador: Schrems Hubert en Alta Austria

Foto: Penn

ANITA AT 54 0075 819 (WALDBRAND x GS RESALF)

Nacimiento: 31.03.2012

Lactación actual/Lactación cerrada: 9/9 (302 d.) 10.259 kg – 4,15 %G – 426 kg G – 3,69 %P – 379 kg P

Lactación más alta: 5. (305 d.) 10.549 kg – 4,41 %G – 465 kg G – 3,82 %P – 403 kg P

Producción vitalicia: 101.656 kg / 8,0 t G+P

Criador: Burmetler Monika u. Manfred en Baja Austria

Foto: Fleckvieh Austria

PIA AT 83 0845 316 (GS HOCHKÖNIG x WATERBERG)

Nacimiento: 10.09.08

Lactación actual/Lactación cerrada: 11/11 (303 d.) 8.608 kg – 4,72 %G – 406 kg G – 3,94 %P – 339 kg P

Lactación más alta: 4. (305 d.) 9.835 kg – 4,78 %G – 470 kg G – 3,97 %P – 391 kg P

Producción vitalicia: 105.661 kg / 9,4 t G+P

Criador: Fam. Prenner en Estiria

Foto: Fleckvieh Austria

PATRIZIA AT 37 4171 218 (WAL x ROMALF)

Nacimiento: 10.08.2010

Lactación actual/Lactación cerrada: 10/10 (303 d.) 9.576 kg – 4,40 %G – 421 kg G – 3,53 %P – 338 kg P

Lactación más alta: 10. (305 d.) 11.411 kg – 4,14 %G – 473 kg G – 3,53 %P – 402 kg P

Producción vitalicia: 101.134 kg / 8,1 t G+P

Criador: Fam. Prenner en Estiria

Foto: Fleckvieh Austria

BIRKE AT 57 4238 719 (WALDBRAND x GS RAU)

Nacimiento: 12.07.2012

Lactación actual/Lactación cerrada: 9/8 (292 d.) 12.554 kg – 3,82 %G – 480 kg G – 3,22 %P – 404 kg P

Lactación más alta: 5. (305 d.) 14.378 kg – 3,80 %G – 547 kg G – 3,23 %P – 465 kg P

Producción vitalicia: 114.956 kg / 8,1 t G+P

Criador: Mauerhofer Johann en Estiria

Foto: G. Moy

BLANKA AT 13 8716 118 (HUPSOL x WEINOLD)

Nacimiento: 29.01.2010

Lactación actual/Lactación cerrada: 11/10 (305 d.) 10.298 kg – 3,99 %G – 411 kg G – 3,43 %P – 354 kg P

Lactación más alta: 4. (305 d.) 10.945 kg – 4,01 %G – 439 kg G – 3,50 %P – 383 kg P

Producción vitalicia: 115.194 kg / 8,6 t G+P

Criador: Leopold Dichtl en Tirol

Foto: Fleckvieh Austria

BETTY AT 52 3550 516 (VANSTEIN x HOSTRESS)

Nac.: 05.02.2008

Lactación actual/Lactación cerrada: 8/8 (301 d.) 12.289 kg – 3,90 %G – 479 kg G – 3,32 %P – 408 kg P

Lactación más alta: 5. (305 d.) 15.234 kg – 3,84 %G – 585 kg G – 3,20 %P – 488 kg P

Producción vitalicia: 118.387 kg / 8,5 t G+P

Criador: Peter Steiner en Tirol

Foto: Fleckvieh Austria

En resumo, a lonxevidade da raza Fleckvieh é o resultado dunha combinación única de factores xenéticos, resistencia, coidado adecuado e manexo responsable. Esta característica non só reflicte a fortaleza da raza, senón que tamén destaca a importancia da sustentabilidade e a durabilidade na cría de gando Fleckvieh, o cal impacta directamente no rendemento óptimo das granxas leiteiras.

En 2017, o novo establo para 200 vacas leiteiras púxose en funcionamento con 4 robots Lely de muxido. Foto: Manrique-Gómez

En 1998, tres gandeiros de vacún de leite de Pyhra (Baixa Austria) fundaron Perschlingtal Milch GesnbR . Nese momento, as tres granxas tiñan pouco máis de 50 vacas leiteiras en conxunto e decidiron sumar forzas construíndo un establo comunitario cunha sala de muxido de 16 puntos para 130 vacas. Este proxecto asociativo era único e exemplar na rexión naquel momento. Xa en 2003, o edificio do establo foi ampliado en 150 camas, na súa maioría para xovencas. Unha proba de que a cooperación funciona moi ben foi un novo edificio construído en 2017. O novo complexo, un establo para 200 vacas en produción, está equipado con catro robots de muxido e unha ampla zona para partos.

Dous sistemas, sen ningunha desvantaxe

Unha combinación inusual entre o sistema de muxido manual (sala) e o sistema de muxido automático (robot) tamén ten as súas vantaxes. Así, todas as primeirizas afanse ao proceso de muxido na sala durante as primeiras semanas despois do parto. Isto tamén ten o aspecto positivo de que os animais poden ser examinados visualmente dúas veces ao día durante o muxido para comprobar o seu estado de saúde. As vacas chegan ao robot de muxido dependendo do espazo e a súa idoneidade. Se un animal non pode ser muxido polo robot ou se os seus ubres non son os apropiados, entón a vaca non ten que ser sacrificada como adoita ser o habitual, senón que regresa ao sistema tradicional de muxido manual.

Establo con cubículos e fosa para xurros de 4.700 m³ Foto: Perschlingtal Milch A alimentación baséase nunha ración totalmente mesturada (TMR, nas súas siglas en inglés) cun vehículo de mestura automotriz. Foto: Manrique Gómez

Aposta pola cooperación

A redución da carga de traballo e a flexibilidade son os argumentos máis importantes para unha cooperación como esta. Así, todos os socios libran varias fins de semana ao mes e as vacacións pódense gozar coa conciencia tranquila, xa que non se necesitan axudantes externos. Tamén desde o punto de vista económico, esta asociación entre gandeiros ofrece aspectos positivos que non deben ser subestimados. Ser competitivo en diversos períodos de máxima actividade no traballo, como durante a colleita, é un deles. A redución das horas de traballo por litro de leite producido é tamén un factor económico importante.

De esquerda a dereita os tres gandeiros socios: Stefan Moser, Josef Spendelhofer e Leopold Fischer. Foto: Perschlingtal Milch

Cría e comercialización

Na explotación gandeira de Perschlingtal Milch GesnbR, todas as femias están xenotipadas xa que participan no proxecto «FoKUHs». As tenreiras son seleccionadas a base do valor xenómico de reprodución (gITP) e á constitución externa da nai. Ao redor de dous terzos delas quedan nas granxas especializadas en cría, o resto son vendidas. Todos os tenreiros véndense ás granxas de engorde con pesos entre o 110 kg e 120 kg.

No caso dos touros de inseminación, préstase especial atención aos aplomos e ao ubre. Segundo os gandeiros, estas son as características máis importantes en termos de funcionalidade, saúde de ubres e lonxevidade. Esta gandaría aposta totalmente pola xenómica, pois o 100 % das inseminacións da explotación é con touros xenómicos.

Touro GS EMINENT (P.: ETOSHA) é un dos tantos touros criado pola granxa Foto: stephanhauser.com

Un rabaño Fleckvieh exemplar

Por que a granxa confía na raza Fleckvieh Dobre Propósito? Ademais de polas boas producións de leite, que superan a media de 10.500 kg por vaca durante moitos anos, o factor do bo rendemento cárnico desempeña un papel cada vez máis importante. Os ingresos do sacrificio de animais (machos e vacas de descarte) evolucionaron moi positivamente nos últimos tempos. A relativamente boa condición corporal, robustez e rusticidade desta raza tamén axudan a superar mellor os pequenos erros que aparecen no manexo do gando. Uns ubres bos e saudables son igualmente importantes para a explotación gandeira.

A granxa é actualmente un dos produtores de leite máis fortes e importantes de Austria, con 365 vacas e unha cantidade de leite entregado de máis de 9.500 kg por vaca.

A granxa Perschlingtal Milch GesnbR tomou un camiño fóra do cotián. O éxito dálles a razón sobradamente!

Establo para 365 vacas leiteiras. Foto: Perschlingtal Milch

Explotacións gandeiras deste tipo sobran no país. O poder presenciar unha explotación como a Perschlingtal Milch demostra a gandeiros doutros países de forma impresionante que o gando Fleckvieh Dobre Propósito tamén dá os mellores resultados en unidades grandes.

A raza Fleckvieh representa o 75% da cabana gandeira de Austria

Con preto de 1,4 millóns de animais, o gando Fleckvieh representa o 75% da poboación bovina austriaca. Isto converte a Austria no país experto na raza e con maior porcentaxe de gando Fleckvieh do mundo. Esta raza permite unha gandaría leiteira eficaz con vacas robustas e adaptables.

Deste xeito, o gando Fleckvieh cumpre perfectamente os novos requisitos de benestar animal e impacto climático. A Fleckvieh achega un DOBRE PROPÓSITO e a combinación única entre características do FITNESS como o son a fertilidade, a saúde do ubre, a estabilidade metabólica e a resistencia a calquera tipo de manexo e condición climática. Fleckvieh pode producir leite e carne da máis alta calidade con femias e machos de raza pura; e é isto o que fai que Fleckvieh confirme cientificamente ser a raza do futuro en termos económicos e ecolóxicos.

Estimado lector, síntase cordialmente benvido a vir a Austria para poder gozar da combinación perfecta entre visitas a este tipo de gandarías e compartir de preto con cultura austriaca por medio do noso AGROTOUR de geneticAUSTRIA GmbH.

Contacto para España:

Ganados Barreira S.L
Antonio Barreira
+34 699 8051 81
info@ganadosbarreira.es
www.ganadosbarreira.es

 

Austria é o país europeo con maior porcentaxe de poboación rural e de xente nova incorporada ao sector do vacún de leite. Unha das claves foi apostar pola Fleckvieh, unha raza robusta e con bos resultados tanto na produción de leite como de carne, o que redunda en maiores ingresos de media por explotación.

Falamos co enxeñeiro Johann Tanzler, director executivo de Fleckvieh Austria , a Asociación de criadores austriacos da raza Fleckvieh (AGÖF), que explica as vantaxes desta raza, que xa está presente a nivel internacional.

Que é a Asociación de criadores austriacos da raza Fleckvieh (AGÖF) e cales é a súa representatividade?
AGÖF é a organización coordinadora de 11 asociacións de criadores, cun total de máis de 300.000 vacas da raza Fleckvieh en Austria. O obxectivo principal é xuntar forzas para lograr a maior mellora posible na cría e proporcionar aos gandeiros unha infraestrutura perfecta para o labor de cría e a súa comercialización. A AGÖF está a impulsar a cooperación internacional e unha estratexia global para esta raza, e para iso conta con numerosos socios, especialmente no ámbito das técnicas de reprodución, para poder aplicar rapidamente innovacións de gran alcance.

Que importancia ten a raza Fleckvieh dentro de Autria? E a nivel internacional?
En Austria, o 80% de todo o gando pertence á raza Fleckvieh e a tendencia segue en aumento. Debido ás características específicas desta raza dominante, a industria de gando vacún austriaca está á cabeza no ranking da Unión Europea de respecto ao medioambiente. A cría de gando Fleckvieh supón a produción de leite e de carne con vacas máis robustas e de vida máis lonxeva; e é xustamente por iso polo que a raza desempeña un papel cada vez máis importante en todo o mundo. Os resultados que se obtiveron e que se continúan observando a nivel internacional confirman o noso gran traballo científico e gandeiro de máis de 150 anos. Isto unha gran oportunidade non só para a nosa xente senón para todos os gandeiros a nivel mundial.

 “En Austria o 80% de todo o gando pertence á raza Fleckvieh”

A canto ascende a cabana e cales son as medias de produción de leite, calidades e lonxevidade?
En Austria hai poucas explotacións grandes. Debido á superficie xeográfica que nos limita, son máis as gandarías de tamaño medio e pequeno, polo que se pode dicir que a media de cabezas de gando vacún é de 25 vacas en produción por granxa. As dúas terceiras partes das explotacións son ganderías de montaña que producen en condicións alpinas bastante difíciles. Actualmente hai unha tendencia de explotacións gandeiras que invisten en edificacións de novos estabñps pasando a ser moito máis grandes (con cabida para 75 a 100 vacas), xa que cada vez recórrese máis ao robot de muxido.

A rendibilidade total dunha explotación gandeira “Dobre Propósito” -que produce tanto leite como ceba os becerros para a venda- en Austria baséase en varios factores: Cantidade e calidade do leite, ingreso adicional por venda de femias para exportación, pola venda de machos para o engorde e vacas de descarte, venda de coiro de calidade superior, así como tamén polo aforro en gastos veterinarios que supón ter animais máis sans.

“A produción media por lactación dunha Fleckvieh en Austria é de 8.000 kg de leite, cun 4,15 % de graxa e un 3,43 % de proteína”

A produción media de leite é actualmente de 8.000 kg de leite, cun 4,15 % de graxa e un 3,43 % de proteína. A vida útil dunha vaca Fleckvieh supera as 4 lactacións. Isto depende tamén do prezo do gando para exportación, o que fai que un exemplar teña que saír antes da explotación.

Un efecto que observamos con orgullo na actualidade é o incremento das vacas que superan o 100.000 kg de leite de lactacións vitalicias, con producións totais de polo menos oito toneladas de graxa e proteína durante toda a vida.

Vaca: STERNCHEN (P: GS DER BESTE) Explotación: Fam. Eichberger. Producción: 3.736 kg en 100 días

Por que os gandeiros austríacos non se pasaron, como o fixeron a maior parte dos europeos, á raza Holstein?
Hai moitas razóns para iso. O esencial é que levamos moitos anos perseguindo sistematicamente o obxectivo de cría dunha vaca leiteira robusta e elegante, e que ano tras ano obtemos substanciais avances na cría, sempre superiores aos de todas as demais razas. Mentres que outras foron perdendo rasgos importantes como aptitude física e saúde, nós estamos a gañar nese terreo constantemente.

“A saúde do ubre sempre foi excepcionalmente boa, a fertilidade e a estabilidade do seu metabolismo son tamén un trazo distintivo da raza Fleckvieh”

Ademais, o alto prezo pagado por lograr mellores tenreiros, máis adecuados para a reprodución e para o cebo, é un argumento importante para os gandeiros. Os criadores da raza Holstein, que agora tenden á raza Fleckvieh, fan cada vez maior referencia ao temperamento manso das vacas, ao fácil e libre de problemas do seu manexo, así como tamén á enorme vitalidade dos tenreiros desta raza.

Que vantaxes destacaría desta raza e que beneficios lles achega que sexa unha raza de dobre propósito?
A saúde do ubre sempre foi excepcionalmente boa, a fertilidade e a estabilidade do seu metabolismo son tamén un trazo distintivo da raza Fleckvieh: Animais de pouca esixencia para alcanzar excelentes producións leiteiras e cárnicas baixo un bo estado de condición física.

En canto ao seu dobre propósito, podemos confirmar o seguinte: Os músculos fabrican leite. As vacas elegantemente musculosas son máis robustas e perdoan as pequenas deficiencias no seu manexo moi rapidamente. Análises comparativas recentes demostraron que a musculatura e condición corporal da raza Fleckvieh aumenta durante as lactacións, mentres que no caso das razas leiteiras parciais é máis alto na primeira lactación e posteriormente diminúe. Isto é o que explica bastante ben que o dobre propósito só funciona coa raza Fleckvieh.

Vaca: DOLLY (P: GS DER BESTE) Explotación: Fam. Ninaus. Producción: 36,4 kg en control lechero

Como valora a colaboración de AGOF con geneticAUSTRIA GmbH e que vantaxes lles achega aos gandeiros?
A cooperación entre as nosas entidades oficiais é desde hai anos moi estreita e excelente. Ambas as funcións institucionais compleméntanse para ofrecer as mellores ferramentas xenéticas, comerciais, educacionais e de capacitación relevantes para o éxito gandeiro dos nosos clientes e amigos internacionais. geneticAUSTRIA GmbH representa que a xenética punteira dos centros de inseminación austríacos atopa o seu camiño en todo o mundo, pero tamén unha información transparente e o mellor acompañamento e atención aos seus clientes.

En que se diferencia a Fleckvieh de Austria da de Alemaña, Suíza? E cales son as diferenzas con respecto á Simmental e a Montbeliarde?
Debido á estreita cooperación e a unha avaliación conxunta internacional entre Austria e Alemaña, a raza Fleckvieh de Austria difire moi pouco da do sur de Alemaña. Posuímos o maior banco xenético da raza Fleckvieh a nivel mundial, para que os nosos gandeiros poidan gozar da xenética dos mellores exemplares da raza sen distinción da súa orixe. A competencia entre os dous países deixámola no campo de futbol (sorrí).

Curiosamente, esta xenética nin sequera existe en Suíza, porque a «Swiss Fleckvieh» é unha raza artificial a partir de Holstein Roxa e Schweizer Simmental (Simmental suízo). Schweizer Simmental, doutra banda, é polo momento unha poboación moi pequena, cos mesmos devanceiros que a raza Fleckvieh, pero foi criada de forma illada (sen influencia da raza Fleckvieh) e dun modo máis conservador (principalmente de orixe natural) e sen tanta forza no dobre propósito como a nosa.

A raza Montbeliarde, criada principalmente en Francia, pertence á mesma familia, pero desde sempre o gando foi claramente inferior ao gando Fleckvieh en termos de produción de carne. Nos últimos anos, Fleckvieh tamén superou claramente o valor do leite, como demostran as valoracións actuais de Interbull.

Vaca: ZARA (P: GS DER BESTE). Explotación: Fam. Prebl. Producción: 3.674 kg en 100 días

Como foi o proceso de selección desta raza nas gandarías austríacas e que criterios de selección xenética se primaron?
A selección realízase principalmente en función do Índice Total de Produción (ITP) ou valor xenético total, tendo en consideración como xa mencionei anteriormente da condición física ou fitness do animal, das liñas xenéticas, de manter o balance entre os trazos leiteiros e cárnicos, como tamén a aparencia do exterior ou conformación (Estrutura, musculatura, apromos e ubre), especialmente o ubre e os apromos do animal. No futuro, a norma será xenotipificar todas as becerras, seleccionalas segundo os valores xenómicos de reprodución e realizar apareamentos enfocados para seguir ofrecendo o mellor do mellor da nosa poboación.

Neste momento esíxese á gandaría de vacún de leite que sexa cada vez máis eficiente para reducir o seu impacto ambiental. Que vantaxes pode achegar a Fleckvieh neste sentido?
Dado que a produción de carne de vacún é tres a catro veces máis eficiente desde o punto de vista ambiental, cando se leva a cabo con tenreiros provenientes da produción de leite (segundo un estudo da Universidade de Carolina do Norte), a raza Fleckvieh é superior neste caso, xa que se pode seguir criando especímes puros e, por tanto, levar a cabo unha selección moito mellor. Unha vantaxe decote infravalorada é que as femias proporcionan unha valiosa carne de matadoiro e, por tanto, poden ser retiradas da cría dun modo ecoloxicamente aceptable en case calquera momento.

Vaca: BURNING FIRE (P: HERZSCHLAG). ITP 135 (FL) IL 143 (76) +1.811 -0,10 +66 -0,08 + 56 – EXT: E80/M82/A81/U84. Media en 3 Lact.: 11.902 kg – 4,02 %G – 3,37 %P – Mayor lact.: 2da con 12.308 kg – 3,86 %G – 4,35 %P

Que importancia ten que os gandeiros autríacos de vacún de leite non teñan necesidade de importar recría doutros países?
Ademais das vantaxes económicas directas, é moi agradable cando a cría avanzada se realiza no propio país e cando se pode participar como explotación de cría dentro do mesmo. A nosa estratexia é a de criar de maneira transparente, o que significa que cada criador pode, en principio, acceder á mesma información que os asesores de cría das diferentes asociacións, o cal é moi motivador e de gran servizo técnico para os gandeiros.

Creo que a transparencia e a base de datos de touros con libre acceso para todo o mundo son tamén un argumento importante para os nosos clientes internacionais. Desta forma o noso gran traballo técnico-científico dentro da gandaría austríaca está a completa disposición do que queira traballar e aproveitar destes avances xenéticos xunto a nós.

“Nos próximos anos a mellora xenética da raza acelerarase en todas as súas facetas“

Como cre que será a Fleckvieh dentro de 10 anos? En que avanzará máis a súa mellora xenética?
Dado que estamos a utilizar intensamente a xenómica e, a partir de agora, podemos recorrer a un sistema de avaliación xenética máis axeitado, o denominado método de «paso único» (Single-Setp), a mellora da xenética acelerarase unha vez máis en todas as súas facetas.

O máis impresionante será que faremos que os nosos puntos fortes tradicionais se eleven a un novo nivel. Por exemplo, estamos pensando na posibilidade de poder erradicar a mastite xenética en gran medida, minimizar os problemas de cascos, aumentar significativamente as taxas de non retorno e producir leite e carne exclusivamente con vacas robustas e metabólicamente estables. Así, a produción de leite deixa de estar limitada xeneticamente, pasando a depender só da alimentación e do manexo. Tamén melloraremos en parte a porcentaxe dos sólidos da graxa e as proteínas para que sexa máis eficiente, xa que en termos relativos observamos que coa raza Fleckvieh producimos menos lactosa e, por conseguinte, aforramos enerxía.

Algo máis que queira engadir?
Gustaríame desexarlle moita saúde e benestar a toda España, especialmente nestes momentos de pandemia que nos toca vivir. Penso que, por situarnos no sector primario, a nosa tarefa principal como gandeiros é de continuar producindo alimentos e insumos de calidade para os nosos fogares. Conten co noso máis sincero apoio desde Austria por medio dos nosos representantes e dependendo de como se torne esta situación, esperamos poder contar coa súa presenza no Congreso Mundial Fleckvieh do 2021.

Vacas camiño do pasto nunha explotación holandesa, onde a produción por vaca medrou un 15% desde o 2015 O sector leiteiro europeo é cada vez máis eficiente. O último informe elaborado polo Observatorio Lácteo da UE, con datos do 2018, pon de manifesto o incremento na produción de leite por vaca que están a experimentar a meirande parte dos países produtores de leite da UE, agás Francia. No conxunto da Unión, hoxe con 27 países trala marcha do Reino Unido, hai na actualidade 20,5 millóns de vacas leiteiras, case un millón menos ca no 2015. Pero esta caída do 4,2% no número de cabezas foi compensada cun maior rendemento leiteiro por animal, cun incremento medio de 133 litros por lactación, o que equivale a un 5,9% máis de produción por vaca en só tres anos, o periodo comprendido entre 2015 e 2018.

No ano 2018 España foi o cuarto país da UE con maior produción de leite por vaca, con 8.982 quilos por lactación, só superada por Dinamarca, Estonia e Países Baixos

En España a evolución desde a fin das cotas leiteiras no ano 2015 levou a un incremento de produtividade do 7,85%, dous puntos superior á media comunitaria, o que supuxo unha mellora de 218 quilos por lactación e ano entre 2015 e 2018, pasando o promedio por vaca de 8.328 quilos a 8.982 en só tres anos. Este incremento de produción por vaca foi quen de compensar o descenso na cabana española de vacún de leite, que caeu desde as 844.000 cabezas no ano 2015 até as 812.000 no ano 2019, un 3,79% menos.

Nos últimos 20 anos desapareceron unha de cada catro vacas de leite en España pero as que quedan dan case 3.500 litros máis ao ano

Aínda así, a mingua no número de vacas de leite en España reduciuse trala fin das cotas lácteas, xa que a perda de cabezas produtoras nos dez anos anteriores foi moito máis importante. Entre o 2003 ao 2015 desapareceran no Estado español unha cuarta parte das vacas leiteiras, desde 1.118.000 animais en produción a 844.000, a un ritmo dun 2% cada ano, mentres desde o 2015 o descenso ralentizouse e o ritmo actual na caída de cabezas é do 1,26% anual. Nos últimos 20 anos desapareceron unha de cada catro vacas de leite en España. Pola contra, as que hai dan moito máis leite. A produción por vaca e ano é hoxe 3.487 quilos superior ao que se lograba no 2001, cando de media as vacas de leite españolas producían só 5.495 quilos por lactación.

Á cabeza en produtividade

En conxunto, España é un dos países da Unión Europea onde máis descendeu a cabana leiteira desde o ano 2003 (27,37%). Sen embargo, a caída acusada na cabana gandeira foi compensada cunha maior produtividade por vaca, que se incrementou neste tempo un 63,46%, dos maiores avances logrados en Europa. De feito, España atópase neste momento entre os países con maior produción de leite por cabeza: os 8.982 quilos por vaca e ano segundo os datos do 2018 que manexa a UE só son superados polos 9.851 quilos por lactación de Dinamarca, os 9.353 de Estonia e os 9.079 dos Países Baixos.

España foi dos países onde máis descendeu a cabana leiteira desde o ano 2003 (27,37%) pero nos que máis se incrementou a produtividade por vaca (63,46%)

A media por vaca dos 27 países comunitarios é de 7.159 quilos por ano, con niveis superiores a esa cifra nos países do norte, do centro e do sur de Europa con maior grao de intensificación (Finlandia, Suecia, República Checa, Hungría, Alemaña, Bélxica, Austria, Italia, España e Portugal) e máis baixos en países que alimentan o gando en base a pastos, caso de Irlanda, ou en países do leste de Europa incorporados máis tarde á UE e nos que o desenvolvemento do sector produtor de leite non acadou aínda os niveis do resto da Unión, como por exemplo Polonia, Croacia, Bulgaria ou Romanía, que pechan o ránquing de produtividade por cabeza.

Maior grao de intensificación e produción por vaca non equivale a maior rendibilidade das explotacións

Con todo, maior grao de intensificación e produción por vaca non equivale a maior rendibilidade das explotacións, senón que países como Irlanda ou rexións de Portugal como as Azores, que alimentan o gando case exclusivamente en base ao pasto, logran maiores marxes na venda do leite ao conseguir custos de produción sensiblemente máis baixos aos de países con sistemas de produción máis dependentes dos concentrados. O estudo do Observato Lácteo europeo exclúe xa ao Reino Unido, que abandonou a UE no mes de marzo, tralo Brexit, e que era até entón o terceiro Estado con maior produción de leite da Unión Europea, con 15 millóns de toneladas, só por detrás de Alemaña, con 32 millóns, e Francia, con 24.

Francia, a excepción á evolución positiva

Explotación leiteira de Francia, onde a cabana gandeira se reduciu un 4,15% e a produción por vaca un 0,7% Dos principais países produtores de leite na UE, tan só a Francia semella que lle está a sentar mal a eliminación das cotas. Francia decidiu autolimitar a súa produción tralo fin das cotas lácteas, algo que o levou a perder peso no contexto europeo, e o oco que deixou aproveitouno Alemaña. Desde o ano 2015 a cabana gandeira francesa reduciuse un 4,15%, practicamente na mesma porcentaxe que no conxunto da Unión Europea (4,19%), pero mentres que a produtividade por animal se incrementou un 5,9% de media dos 27 países que forman o clube comunitario, na República Francesa a produción por vaca caeu un 0,7% neste tempo.

As vacas francesas e portuguesas deron menos litros de leite no 2018 que no 2015

As vacas francesas dan de media ao ano 7.049 quilos de leite, lixeiramente por debaixo da media comunitaria (7.159) pero o seu rendemento é hoxe menor que fai 5 anos, mentres o resto de principais produtores europeos foron incrementando a produción por cabeza desde o 2015, con melloras do 16,48% no caso de Italia, 15,29% nos Países Baixos, 9,09% en Bélxica, 5,81% en Alemaña, 5,23% en Dinamarca. Ao igual que en Francia, a evolución en Portugal tamén foi negativa desde o 2015, cunha caída de rendemento do 0,48%, desde os 7.450 quilos por vaca até os 7.414 en 2018.

Países Baixos, menos cabezas polas limitacións ambientais

Gandeiría en pastoreo con robot de muxido en Holanda, onde as limitacións ambientais reduciron a cabana un 7,4% No lado oposto destacan os incrementos de produtividade en Italia e Holanda, superiores ao 15%. Destaca sobre todo no caso dos Países Baixos, que contaba xa con niveis produtivos elevados pero que en 3 anos logrou que as súas vacas dean 1.204 quilos máis de leite, pasando de 7.875 a 9.079 quilos por lactación. Sen embargo, foi tamén neste periodo no que a produción das granxas holandesas se viu condicionada pola vía do establecemento de cotas de emisións de fosfatos, que obrigaron a unha redución importante no número de cabezas en moitas explotacións. Hóuboas que optaron por mercar dereitos de emisións a outras gandeirías ou mesmo por enviar a recría a Alemaña para que deste xeito as xovencas non computasen como cabezas da granxa, pero na maioría dos casos reduciron o número de animais compensando isto cun incremento na súa produtividade.

En Holanda hai hoxe 127.000 vacas menos dando leite que no 2015 e 234.000 xovencas e becerras de recría menos que fai 5 anos

A cabana gandeira holandesa ten hoxe 1.590.000 vacas dando leite, segundo os datos do 2019 publicados polo Observatorio Lácteo da UE no seu informe, un 7,4% menos que na última campaña de cotas lácteas; ás que hai que sumar 107.000 xovencas entre 1 e 2 anos, fronte ás 129.000 do 2015 e 395.000 xatas de menos de 1 ano, fronte ás 607.000 que había contabilizadas no 2015.

Irlanda e Polonia lideran o crecemento

Vacas leiteiras en pastoreo en Irlanda, que aumentou un 15% a súa cabana gandeira entre 2015 e 2019 Só cinco países da Unión Europea aproveitaron o final das cotas lácteas para aumentar tanto o número de cabezas de gando como a produción por vaca: Irlanda, Polonia, Bélxica, Luxemburgo e Chipre. No caso de Irlanda, o incremento na cabana gandeira foi dun 15% entre o ano 2015 e o 2019, pasando de 1.240.000 vacas leiteiras na última campaña de cotas ás 1.426.000 de hoxe. Se o comparamos con España, Irlanda tiña no ano 2003 un número de vacas leiteiras semellante (1.136.000 no caso irlandés e 1.118.000 no español) pero mentres en España a cifra de animais non deixou de descender desde entón até os 812.000 actuais, en Irlanda o número evolucionou en sentido contrario, medrando un 25,53% entre 2003 e 2019.

Irlanda e España partían dun número de animais produtores semellantes no ano 2003 pero mentres en España minguaron unha cuarta parte en Irlanda aumentaron nesa mesma proporción

De xeito parello ao aumento da cabana gandeira, Irlanda logrou tamén incrementar a produción por vaca un 2,46% desde o fin das cotas, desde os 5.327 quilos por vaca e ano no 2015 aos 5.720 tres campañas máis tarde. O aumento do número de vacas, unido a un sistema de produción vinculado ao pasto, está a xerar na actualidade problemas de contaminación por nitratos en Irlanda, onde se calcula que as emisións procedentes do sector agrogandeiro supoñen o 35% do total de gases de efecto invernadoiro do país.

Irlanda aumentou un 15% o rabaño de leite e un 2,5% a produción por cabeza entre o 2015 e o 2019 e Polonia un 1,5% o número de vacas e case un 6%% o leite que dan

En Polonia, o outro dos países emerxentes de Europa a nivel leiteiro, o aumento da cabana produtora foi moito menor que en Irlanda, pasando de 2.134.000 vacas a 2.167.000, pero a mellora na produtividade pasou dos 5.097 quilos do 2015 aos 5.399 en 2018, un incremento anual próximo ao 2%.

Camiñando cara a especialización produtiva na UE

O estudo da evolución da cabana gandeira en Europa nas últimas dúas décadas amosa claramente que o continente camiña cara a unha especialización na produción de leite dentro da UE, que se está a afianzar nos tradicionais países produtores (Alemaña, Francia, Países Baixos, Irlanda, España) e aos que se está a sumar Polonia, mentres o número de vacas leiteiras se reduce a un ritmo acelerado no resto de países.

Europa camiña cara a unha intensificación da produción nas rexións máis leiteiras e unha desaparición do sector no resto do territorio

Agás en España, Suecia, Polonia e Portugal (27,37%, 25,5%, 23,05% e 18,75% respectivamente), no resto de países con vocación para a produción de leite o descenso da cabana gandeira nos últimos 15 anos foi menor que na media da UE, situada no 14,15% de caída promedio. Os valores de Italia (13,83%), Francia (13,41%), Alemaña (7,51%), Austria (6,09%), Bélxica (5,94%) e Dinamarca (4,41%) situáronse por baixo da media europea e mesmo houbo dous países, Países Baixos e Irlanda, onde o balance 2003-2019 en canto á evolución da cabana gandeira é positivo, con incrementos do 2,51% no caso holandés do 25,53% no irlandés. Evolución do número de cabezas Datos por 1.000 vacas No conxunto dos 27 países da Unión Europea hai hoxe 20,5 millóns de vacas dando leite, con Alemaña, primeiro produtor de leite da UE e que aproveitou o periodo post-cotas para afianzar o seu liderado, á cabeza, cun rabaño de 4 millóns de vacas. Francia (3,4 millóns), Polonia (2,1), Italia (1,6), Países Baixos (1,5), Irlanda (1,4) e Romanía (1,1) están tamén por enriba do millón de vacas leiteiras. España superaba esa cifra fai 15 anos (1.118.000 cabezas no ano 2003) pero a día de hoxe está nas 812.000 vacas.

Desde o ano 2003 o número de vacas de leite só aumentou en Irlanda e Países Baixos, mentres en España, Suecia, Polonia e Portugal foi onde se deron os maiores descensos

De feito, España foi dos países onde máis descendeu a cabana leiteira desde o ano 2003 (27,37%), só superada por países do leste de Europa: Croacia (46,94%), Lituania (46,21%), Eslovaquia (41,12%), Bulgaria (37,29%), Grecia (36,24%) e Romanía (29,18%). Todos, agás Romanía, que ten 1.131.000 vacas leiteiras, contan con moita menor vocación láctea e número de cabezas produtoras ca España. Evolución da produtividade Datos en quilos de leite por vaca e ano Pero é precisamente neses países onde máis caeu a cabana gandeira nos que tamén máis se incrementou a produtividade por vaca. No caso de España esa mellora foi do 63,46% desde o 2001. Destaca tamén o incremento logrado polas repúblicas exsoviéticas do Báltico, Estonia, Letonia e Lituania (75,84%, 67,70% e 57,33% respectivamente), así como en Eslovenia (72,07%), Croacia (71,99%) e República Checa (69,15%). Grecia (52,37%), Italia (45,83%) e Bélxica (43,76%) tamén están por enriba da mellora media do conxunto da UE (32,33%).

Nos últimos 20 anos España mellorou un 63% a produción por vaca, Italia un 45%, Dinamarca un 35%, Alemaña un 28%, Holanda un 24%, Irlanda un 22% e Francia un 19%

Aínda con variacións, esa mesma tendencia positiva tamén se deu no resto de países, aínda que cunha evolución máis contida en países como Francia, Holanda ou Irlanda, cunha produción de leite máis vinculada a territorio e á produción local de forraxes. Nos últimos 20 anos Dinamarca mellorou a súa produción por vaca un 35%, Alemaña un 28%, Holanda un 24%, Irlanda un 22% e Francia un 19%.

A asociación Austria Genetics, en colaboración con outras entidades, organiza do 23 ao 26 de outubro unha viaxe para coñecer ganderías en ecolóxico de Austria e as vantaxes da Fleckvieh como raza de dobre propósito: leite e carne.

As persoas interesadas en asistir deben poñerse en contacto con Alexander Manrique Gómez no email manrique@fleckvieh.at ou chamándoo ao (0043) 650 5254117

O custo da viaxe é de 490 euros, correndo a viaxe en avión por conta do asistente.

Johanna Prodinger é unha moza gandeira e membro da directiva da Asociación Austríaca de Gandeiros. O seu programa “Mozos gandeiros profesionais” é un exemplo de incorporación de xente nova ao agro, logrando que neste momento algo máis do 22% dos profesionais do sector teñan menos de 40 anos, o dobre que a media europea. Falamos con ela sobre como traballan no relevo xeneracional en Austria e sobre a situación do sector de vacún de leite no país. Por que decidiches dedicarte á gandería? A agricultura e o contacto cos animais inspiráronme xa dende nena. Para min e as miñas dúas irmás tiñamos claro que a gandería era un lazo de unión cos nosos pais. Por suposto non sempre fomos de grande axuda na granxa, logo estudei agricultura e gandeiría e acabei traballando no sector. Hai algo mellor que facer do teu hobby a túa profesión? Neste momento contamos cunha granxa familiar de vacún de leite con 30 vacas de raza Fleckvieh e 50 becerros no medio das montañas de Salzburgo. Xunto cos meus pais diriximos unha explotación moi diversificada con produción de leite e de pataca, tamén silvicultura, pastoreo alpino e venda directa dos nosos produtos. Formas parte da directiva da Asociación Austríaca de Mozos Agricultores e Gandeiros ¿Que é e que actividades organiza? A Asociación Austríaca de Mozos Gandeiros é unha comunidade de agricultores e gandeiros motivados en toda Austria e que conta con aproximadamente 6.000 membros. Os mozos e mozas gandeiras comparten a paixón polo gando e tratan de continuar cun modelo de agricultura e gandería austríaca que produce bens de alta calidade. As áreas de responsabilidade son variadas e reflicten un amplo espectro de actividades. Temos unha estrutura a nivel provincial, e cada federación organiza moitos obradoiros, cursos e espectáculos de novos criadores.

“O 22% dos agricultores e gandeiros austríacos ten menos de 40 anos“

A nivel nacional na asociación ofrecemos un estupendo programa de formación chamado "Mozos gandeiros profesionais". Aquí mozos de toda Austria teñen a oportunidade de formarse en temas como a política agrícola, a comunicación, o desenvolvemento da personalidade, o cultivo de plantas, a saúde dos animais, a dixitalización e moitos máis en 10 cursos básicos diferentes. O intercambio adicional con compañeiros e conferenciantes orixina novas ideas e solucións para as propias explotacións. Tamén traballamos con distintas empresas en toda Austria, o que nos conduce a un intercambio de coñecementos aínda maior. Cal é a porcentaxe de relevo xeracional na agricultura e a gandería en Austria? O 22% dos agricultores e gandeiros austríacos ten menos de 40 anos. Como a media europea é do 11%, Austria pode ser considerado o primeiro estado europeo en porcentaxe de mozos no sector agrogandeiro. Como lograstes isto? Estamos orgullosos deste logro grazas ao programa "Mozos gandeiros profesionais" . Non obstante, é importante que a administración traballe conxuntamente xunto cos mozos gandeiros, para ofrecer oportunidades suficientes para que se formen e melloren as súas competencias e desta forma manter a actividade agrogandeira como unha industria atractiva e viva. Persoalmente, creo que esta é a receita para o éxito. A través de eventos conxuntos, como o noso programa de adestramento "Young Breeder Professional" ou talleres nas distintas rexións de Austria, temos a posibilidade de crear unha rede ampla. Isto axudaranos a fortalecer a nosa posición na economía.

 “Apoiamos ás familias para favorecer o relevo xeneracional“

Cales crees que son as medidas máis importantes para promover o relevo xeracional na agricultura? No noso programa de formación, hai un obradoiro onde tratamos exactamente o tema do desenvolvemento da personalidade e da toma do relevo nas granxas. O relevo xeracional nas explotacións é un tema difícil, porque maioritariamente temos explotacións familiares. As últimas xeracións construíron unha granxa ao longo das súas vidas e puxeron moito tempo e amor no seu traballo. A futura xeración normalmente xorde con moitas novas ideas para o cambio. Con diferentes adestramentos temos a oportunidade de apoiar ás familias nesta situación. Pódense consultar centros de asesoramento especializados na agricultura e na gandería para axudalos a responder aos desexos e perspectivas de todos os membros da familia. E os principais obstáculos que hai que afrontar? Cada vez estamos máis preocupados polos consumidores. Producimos alimentos de alta calidade e a saúde e o benestar dos animais son prioridades para nós. Non obstante, a industria dos medios e da publicidade ás veces ofrece imaxes demasiado idílicas do traballo agrícola. É por iso que nos propuxemos o obxectivo de achegarnos activamente aos consumidores e transmitir unha imaxe da realidade. Pero ¿canta realidade pode tolerar un consumidor e onde están os perigos? Aquí estamos traballando activamente niso e queremos formar aos nosos mozos agricultores sobre como tratar este tema. Como é a valoración social dos agricultores en Austria? Ao longo das décadas notamos que moitos consumidores dan por feito que cada día producimos alimentos de alta calidade a prezos baixos. Sen embargo, os agricultores e gandeiros traballan 7 días á semana intentando sacarlle o máximo proveito á granxa e isto debe compensarse cun prezo xusto. Ademais, debido ao traballo, a vida social adoita ter menos importancia e moitas veces dificulta atopar parella. Queremos máis aprecio dos consumidores, pero tamén máis tempo para as nosas familias. Cando un mozo decide dedicarse á gandería ou á agricultura en Austria, que apoio ten da administración? Se un mozo agricultor en Austria decide facerse cargo do negocio dos pais, hai varias posibilidades de apoio para completar un comezo seguro. Aquí a subvención aos mozos agricultores é un apoio fundamental. Ademais, o interese da xente nova da cidade na agricultura tamén está a aumentar . Xa hai varios centros de asesoramento especializados neste campo. Por suposto, estamos moi satisfeitos cando cada vez máis xente da cidade está interesada activamente en traballar no agro. A nova política agrícola común despois do 2020 está a ser discutida na Unión Europea na actualidade. Que medidas lle pides á asociación que tome? A nova política agrícola é, por suposto, tamén un gran reto para os agricultores e gandeiros mozos. Para nós é importante que volvamos obter a subvención para a incorporación e que o importe da subvención non se reduza aínda máis. Temos un momento emocionante por diante. No caso dos rabaños de vacún leiteiro, como é a granxa media en Austria? En Austria, isto depende moito da situación xeográfica da granxa. No oeste, as ganderías son máis pequenas que no leste. Unha explotación gandeira media en Austria ten 18 vacas leiteiras e un total de 32 reses no establo. No caso das vacas en muxido, na actualidade hai 8 vacas de media por explotación. Cómpre salientar que aínda temos moitas explotacións familiares en Austria. O prezo actual do leite é duns 0,32 € para o leite e uns 0,42 € para o leite ecolóxico. Por suposto, sempre hai flutuacións de prezos e primas por máis graxa / proteína.