A Asociación Galega de Apicultura convoca a Quinta Edición do Concurso Meles V Estrelas co que se quere premiar o traballo dos e das apicultoras galegas recoñecendo a calidade do seu produto. Ademais, este concurso busca ser unha plataforma de valorización tanto do traballo como do mel producido en Galicia. “E sen esquecer que o que gaña connosco sempre gaña no panorama español e mundial” sinalan desde a Asociación.
A listaxe das persoas gañadoras deste ano no concurso de Meles V Estrelas é a seguinte:
Na categoría de mel de bosque:
-Ouro, para o mel de AIALMA, José Antonio Pazos González. Souteliño, Laza.
-Prata, para o mel de VALDABELLA, Sonia González Rodríguez. A Porqueira.
-Bronce, para o mel de CASA SEVERA, Miguel Rodríguez Pérez. A Pobra de Brollón.
Na categoría de mel de castiñeiro:
-Ouro para o mel de ECOMEL, Amable Pérez Diz. Muíños.
-Prata para o mel de MEL A CASOA, María Isabel López Pérez. O Piornedo.
-Bronce para o mel de DOCE BÁGOA, Johnny Trigas Rodríguez. Cameixa, Boborás.
Na categoiría de mel de queiroga:
-Ouro para o mel de CASA PRÍNCIPE, José Luis Pérez Fernández. Navia de Suarna.
-Prata para o mel de MEL DO VAL, Iago Fernández Pena. O Valadouro.
-Bronce para o mel producido por D. Andrés Pérez Costa, de Cedeira.
Na categoría de mel multifloral:
-Ouro para o mel de MEL DE MODEIRAS, Cristina Rubiños Aguirre. O Valadouro.
-Prata para o mel producido por D. Manuel Casal Rodríguez. Santiago.
-Bronce para o mel de O MEL DE BREA, María del Mar Brea Botana. A Estrada.
Todos estes meles foron seleccionados durante o proceso de cata celebrado o 29 de novembro. O comité de cata estivo constituído por:
Elena Quián Casal – Profesora técnica de Hostalaría e Turismo.
David Abalo Bacariza – Xefe de cociña e encargado do restaurante ” La Radio” de Pepe Solla.
Mª Fe Sixto Pernas – Xerente do Museo do Mel no Valadouro, apicultora e socia de AGA.
Iago Roca Agra – Apicultor e socio de AGA.
Joaquín Lozano Parejo – Veterinario de AGA. e membro do Comité Organizador.
Noela Torres Treviño – Técnica de AGA e membro do Comité Organizador.
A entrega de premios celebrouse o día 15 de decembro no CIFP Compostela, (Hostalería) situado en Lamas de Abade, Santiago.
Cando algúns de nós empezamos a eliminar niños non tiñamos máis que os nosos traxes de apicultor e unha corda para atar á cintura ao subir ás árboresRepresentantes da Asociación Galega de Apicultura (AGA), Agrupación Apícola de Galicia, Asociación Provincial Lucense de Apicultores (APLA), Asociación Abellas Nais e Casa do Mel de Goente quixeron facer patente o seu malestar e descontento coa xestión levada a cabo até o de agora por parte da Administración galega, que adica 1,2 millóns de euros ao ano á retirada de niños e nin un só recurso a campañas oficiais de trampeo e captura de raíñas. Unidade do sector “Queremos ir da man e que as Administracións implicadas, que son todas, sexan conscientes do problema que temos e actúen poñendo en marcha os mecanismos que poidan ter unha posibilidade real de cambiar o rumbo da continua e preocupante sangría que estamos a padecer”, afirman desde AGA, organizadora do congreso. O resto de asociacións tamén destacaron a importancia desa “busca de unidade y de colaboración entre todos os actores (todos os niveis da Administración, cidadanía e por suposto os apicultores) para combater a praga”.
Isto é unha auténtica guerra na que se necesita unha estratexia, non podemos seguir facendo guerra de guerrillasEsther Ordóñez, representante da Agrupación Apícola de Galicia, e presidenta da IXP Mel de Galicia, defendeu que “sen a unión do sector non podemos loitar contra a vespa velutina nin contra os meles que veñen de fóra”, outro dos graves problemas que atravesa o sector, con tres anos consecutivos de descenso no prezo de venda da produción a granel. Cambiar as prioridades Os reproches cara a Administración galega foron continuos, tanto pola súa inacción en todos estes anos como polo destino dos fondos asignados a loitar contra a praga pero, sobre todo, por non escoitar e ter en conta a opinión do sector. Pablo Piñeiro, de APLA insistiu en que “aquí non estamos para buscar culpables, aínda que non hai que esquecelos; estamos para aportar solucións”, mentres Manuel Ferreira, da Casa do Mel de Goente lembrou que os apicultores levan “12 anos pelexando coa velutina e facendo propostas á Administración pero nunca nos escoitaron”, queixouse.
Abellas Nais, APLA, Agrupación Apícola de Galicia, Casa do Mel de Goente e AGA farán chegar á Xunta un documento conxunto con propostasUnha das conclusións do congreso é que o sistema actual de retirada de niños é “só un parche” que se demostrou inútil para frear o avance da velutina, porque "só se actúa sobre os niños que se ven, que son unha pequena parte dos existentes na realidade", polo que é necesario, din, mudar as prioridades. “Cando algúns de nós empezamos a eliminar niños non tiñamos máis que os nosos traxes de apicultor e unha corda para atar á cintura ao subir ás árbores. Esperemos que este congreso sirva para que os apicultores empecemos a ver a luz porque o que se fixo ata agora por parte da Xunta foi un tiracartos”, asegurou José María Bello, de AGA. Trampeo masivo a vindeira primavera
O trampeo só por parte dos apicultores é insuficiente porque non podemos cubrir todo o territorio, os Concellos teñen que implicarse“O trampeo só por parte dos apicultores é insuficiente, porque colocando trampas só nós nos colmeares non reducimos a poboación de velutinas, ese ten que ser un lugar máis de trampeo doutros moitos”, asegura José María Bello. “É necesario un trampeo en base a datos e cunha campaña xeralizada e organizada que ten que estar dirixida pola Administración. Se tomamos os datos que ten Seaga de retirada de niños deste ano, podemos trampear 300 metros á redonda, que é o radio de pecoreo inicial das raíñas fundadoras. Dese xeito redúcese de xeito considerable a zona de trampeo”, explicou. “Os apicultores non podemos estar trampeando todo o territorio. Sempre mostramos a nosa disconformidade coa inclusión do trampeo no Plan Apicola, sendo unha carga máis para o sector e detraendo recursos para o que é realmente a nosa actividade”, insistiu. O exemplo de Asturias Ademais de abelleiros galegos, o congreso xuntou tamén a expertos e produtores chegados doutras comunidades onde a vespa velutina tamén está a facer estragos, como Asturias, Cantabria ou Castela e León. “A nós chegounos máis tarde; levamos un par de anos pelexando con ela pero este ano foi bestial”, recoñeceu Luis López, vicepresidente da Asociación Berciana de Apicultores, que insistiu en que, dada a súa expansión, “cada ano que non se fai nada son 10 anos perdidos para eliminar a praga”.
En Galicia estamos moi por detrás da ferramenta informática que usan en Asturias, é necesario implementala aquíO exemplo de Asturias, onde hai creado un Comité Asesor que coordina as actuacións a levar a cabo contra a velutina, estivo presente durante todo o congreso. O éxito asturiano radica na implicación de todas as Administracións e en facer partícipe a toda a sociedade da estratexia de loita contra a vespa a través dunha aplicación informática (avisAP) na que se poden notificar os avisos e facer un seguemento das actuacións levadas a cabo, dentro das que se están a probar distintos métodos.
A solución pasa polo envío de troianos para matar os niños que non se venO Goberno do Principado e a Asociación Asturiana de Apicultores puxeron en marcha este ano un proxecto piloto para a inactivación de niños a través do seu control remoto por medio da captura e envío de vespas pintadas no abdome con Fipronil, un biocida empregado para combater as pulgas en cans e gatos e que se mostrou moi efectivo para matar as larvas da velutina. Os resultados deste ensaio son “prometedores”, explicaron os seus responsables. Os apicultores galegos apostan tamén por este novo método para combater a praga. “A solución pasa polo control remoto, pasa por matar o que non se ve, porque un punto clave é atallar os niños que hai nos montes e sobre os que non se fai nada. Hoxe en día Seaga está atendendo só á punta dun iceberg, porque se está priorizando un problema de seguridade cidadá. Pero iso aos apicultores non nos soluciona nada”, insistiu José María Bello.
Os abelleiros sempre mantivemos unha actitude de colaboración e de facer propostas, pero sempre caeron en saco rotoAo mesmo tempo, considérase necesaria a adopción por parte da Xunta dunha ferramenta informática semellante á avisAP asturiana onde ademais de poder notificar a presenza de niños se poida facer un seguemento do seu estado, así como o rexistro da colocación de tampas. Nese sentido, pídese a implicación directa dos Concellos no trampeo masivo a vindeira primavera coa intención de cubrir o máximo de territorio posible, priorizando lugares con maior presenza de niños retirados e zonas onde quedaron niños sen retirar ou neutralizar (por estaren a gran altura, sobre cauces fluviais, etc), tomando para iso os datos dos que dispón Seaga. A investigación, solución ou enredo? As asociacións apícolas piden priorizar os fondos dispoñibles en accións que vaian encamiñadas a previr a aparición de niños secundarios, o que evitaría a súa retirada posterior nos meses de xullo, agosto e setembro. Trataríase, seguindo o símil dos lumes forestais, de “destinar máis a prevención para ter que gastar menos en extinción”.
Toda Francia está xa colonizada e en España a praga avanza cara a Meseta logo de estar xa presente en toda a cornixa cantábricaOutra das controversias vividas durante o congreso estivo protagonizada polo debate xerado arredor dos escasos avances que se produciron até o de agora na investigación científica. Os apicultores queixáronse da pouca utilidade práctica dalgúns dos traballos levados a cabo, mentres os investigadores presentes revelaron a precariedade e a escaseza de recursos coa que traballan. No escrito de conclusións, as asociación apícolas defenden que debe haber unha dotación económica suficiente pero que esta debe ir destinada a investigación aplicada para o descubrimento de feromonas, parásitos ou fungos que sirvan para a loita biolóxica contra a vespa invasora, seguindo o exemplo do que se fixo co Torymus sinensis fronte á avispiña do castiñeiro.
Pensamos AGA en grande e aberta a todos os abelleirosA nosa intención é revitalizar AGA para poder enfocar o territorio galego desde o punto de vista apícola dun xeito máis aberto. É necesario dinamizar a asociación nas provincias de Lugo e de Ourense a través das delegacións. A nivel interno temos que organizar e atender a estas dúas provincias, que están un pouco desconectadas. Temos abelleiros socios, pero temos que coordinalos e ofrecer a estes apicultores o que eles mesmos demandan ou precisan. – Existe fractura interna? – Hai diferentes pareceres e eu agardo que se poidan superar. A raíz dunha serie de desencontros internos acontecidos nos últimos meses presentáronse dúas candidaturas á Asemblea: AGA nova, que obtivo 173 votos, e AGA con futuro, que sacou 143. Era a primeira vez que isto acontecía e houbo unha concorrencia importante de socios e socias. Os resultados foron axustados pero eu non os entendo como división. A candidatura de AGA nova, que resultou vencedora, está formada por socios independentes, xente das delegacións e socios de Erica Mel. É, polo tanto, representativa da diversidade interna. – Que camiño vai coller a Asociación? Vai haber maior separación entre AGA e Erica Mel? – O funcionamento ten que ser independente pero ten que haber unha relación fluída, dado que as dúas entidades son parellas. As dúas deben tirar no mesmo sentido pero cada unha con independencia e cun estatus de equiparación, en igualdade de condicións, algo que non se deu nos últimos anos, nos que se supeditou a asociación á cooperativa.
Nos últimos anos supeditouse a asociación á cooperativaOs intereses tamén son distintos. A cooperativa está centrada no envasado e a comercialización de mel e a Asociación busca outras cousas, aportar formación e achegala aos socios e concienciar e dar a coñecer a apicultura entre a cidadanía. – Cales son os retos aos que se enfronta o sector apícola en Galicia? – Eu diría que son catro. O primeiro, a varroa, onde é necesaria unha viraxe cara aos tratamentos ecolóxicos e cara a poboacións de abellas máis resistentes por medio da selección xenética e a calidade das raíñas. En segundo lugar, a velutina, un problema ao que hai que darlle solucións sostibles e científicas. Xa hai universidades francesas, americanas e chinas investigando en como loitar contra ela a través de feromonas e temos que insistir ante as Administracións que fan falta tarefas de investigación pública coordinadas para o sector apícola. E, por último, o cambio climático e como lle está a afectar tanto ás abellas como ás colleitas das que se alimentan. Temos que traballar na mellora de calidade apícola nas abellas a través da selección xenética e a mellora das raíñas e evitar a degradación dos hábitats e a flora apícola.
Temos que tender pontes con todo o sector apícola galego para abordar os problemas común aos que nos enfrontamosTodos estes son problemas nos que todo o sector apícola galego, tanto AGA como outras asociacións, temos que ir conxuntamente. As segas de pasto natural ou a corta temperá dos eucaliptos nítens, que fai que non se permita a súa floración, aféctannos a todos e haberá que actuar conxuntamente ante as Administracións públicas para que vexan que as colmeas e as abellas son un gando distinto, que non podemos estabular e que necesita un pasto natural e diverso. Non podemos ter en Galicia un deserto verde para as abellas, no que non teñan que comer. – As abellas dependen dos cultivos para alimentarse, pero os cultivos tamén dependen das abellas. Valóranse os servizos ecosistémicos que proporcionades os abelleiros? – Os insectos polinizadores son indicadores de prácticas agrarias e forestais axeitadas e unha das vías de ingresos pode ser ofrecer servizos de polinización de cultivos, como xa acontece noutros países europeos. De cara á sociedade, hai que defender ás abellas e aos insectos polinizadores como elementos de calidade ambiental e biodiversidade.
Os insectos polinizadores son indicadores de prácticas agrarias e forestais axeitadasA nivel do sector apícola, é necesaria tamén unha viraxe da produción convencional cara á elcolóxica e da costa cara ao interior, a través da trashumancia de explotacións, unha práctica pouco extendida en Galicia pero con indubidables vantaxes, tanto para evitar a velutina como para aproveitar as floracións. Estes movementos poden darse a nivel individual ou bilateral entre apicultores, con acordos e intercambios entre apicultores de distintas localizacións. – Insistides en que AGA ten que atender igual ao que ten moitas abellas ou ao que ten poucas. – Si, porque os apicultores teñen que ter a máxima formación teñan poucas ou moitas colmeas, para coidalas o máis posible. Eu, por exemplo, teño unha explotación pequena, non vivo profesionalmente das abellas, nunca quixen pasar de 30 colmeas. Vivir das abellas non é doado e non todo o mundo o consegue.
Vivir das abellas non é doado e non todo o mundo o consegueQueremos impulsar proxectos asociativos de ámbito colectivo e mesmo persoais socializados para extracción e comercialización do mel. Non ten sentido que se hai 4.600 abelleiros en Galicia haxa 4.600 locais de extracción. Hai que socializar eses equipamentos. É un mal que se repite noutros sectores tamén. Se nunha parroquia hai 13 casas haberá 13 tractores tamén. Non ten sentido. Hai que fomentar os locais de extracción conxuntos, sexa en locais colectivos ou arrendados a outros socios.
Queremos impulsar proxectos asociativos de extracción e comercialización de melEsa colaboración ten que servir tamén para incentivar a comercialización do mel por comarcas, aproveitando a riqueza e a variedade que temos en Galicia. Esa variabilidade dos distintos meles que hai é bo que chegue ao mercado.
É necesario establecer uns prezos mínimos para o mel galego e evitar a competencia desleal do mel sen etiquetaxeEsa comercialización conxunta a nivel de comarca sería positivo para manter os prezos do mel e que non haxa competencia entre abelleiros. Porque hai mercado para todos, pequenos e grandes, pero ás veces o mel sen etiquetaxe supón unha competencia desleal e unha falta de valorización do produto. – Que papel ten que xogar o consumidor? – É un elemento clave. Nós queremos impulsar as feiras do mel, e particularmente nas grandes cidades, porque hai que acudir alí onde está o consumidor, promovendo os produtos das colmeas e explicando o papel das abellas no medio ambiente e a natureza.
Queremos impulsar as Feiras do Mel, particularmente nas grandes cidadesA Administración debe facer campañas de concienciación sobre o mel cristalizado non pasteurizado como garantía de ningunha alteración sufrida e debe poñer toda a infraestrutura coa que conta o Laboratorio de Sanidade e Produción Animal de Galicia (Lasapaga), con sede en Lugo, ao servizo do sector, para que as probas e análises de mel que alí se realicen poidan ter unha validez oficial e non ter que recurrir a laboratorios de fóra de Galicia.
O trampeo terá lugar de comezos de marzo a finais de maio, cambiando o líquido atraínte cada 15 días e movendo as trampas en función das floraciónsO trampeo é necesario desde comezos de marzo até finais de maio, en función das comarcas. Máis aló colocar trampas non ten moito sentido, hai que ir ao outros sistemas de defensa das colmeas, como a colocación de arpas eléctricas, aseguraron. Para que as trampas atraian ás velutinas, hai que repoñer o líquido cada 12-15 días para que sexan efectivas e é recomendable movelas en función da floración que teñamos na contorna, comezando polas camelias, pasando logo polas froitas de óso e máis adiante polos cítricos. Necesidade de facer núcleos a comezos da primavera Marcos Varela apicultor e autor do libro Tratado do criador. Reprodución apícola foi o encargado de falar dos distintos métodos para multiplicar colonias de abellas. Debido á alta mortandade existente, hoxe calquera explotación apícola, independentemente do seu tamaño, ten que ter un método de renovación das súas raíñas para evitar as enxamías, para seleccionar o material xenético e para ter reposto de novas colonias.
Hai métodos sinxelos en función das celas reais que crean as propias abellas para reproducir naturalmenteExisten métodos sinxelos para aproveitar as celas reais que fan as propias colmeas para seleccionar e criar delas e reproducilas desta maneira de xeito natural aproveitando as realeiras para crear novos enxames e novas raíñas.
Hai que traballar dun ano para outro creando repostos para as colonias da abellas que van morrendoPero a clave está en traballar dun ano para outro no reposto das colonias de abellas, facendo na primavera enxames para renovar as raíñas e as colonias. Este proceso debe iniciarse unha vez que comeza a haber abázcaros no apiario, para garantir a fecundación das novas raíñas, pero nas zonas de costa a partir de agora xa se pode facer. De abril a xullo sería o periodo ideal se as condicións acompañan, porque despois a presenza de velutinas limita estes traballos.
AGA conta neste momento con 1.557 socios e socias, que representan un terzo dos apicultores dados de alta en GaliciaPreséntanse dúas candidaturas: AGA Nova 2022, encabezada polo actual presidente en funcións, Xosé Torres Romar, e AGA con Futuro, encabezada polo expresidente Abel Yáñez Armesto. Integran a lista de Xosé Torres Marita Puga González, José María Bello Santos, Maruxa Blanco Touriño, Victorio Tasende González e Joaquín Jozano Parejo. Pola súa banda, a de Abel Yáñez está formada por Rafael M. Díaz Nieto, Manuel Rodríguez Gómez, José María Martínez Ares, José Ramón Suárez Estévez e Xesús Feás. Acusacións mutuas Nos últimos días as dúas candidaturas están a poñerse en contacto cos socios e socias na busca de apoios de cara á votación deste sábado, mentres se cruzan acusacións mutuas. AGA Nova 2022 di presentarse para “limpar os vicios históricos ocultos e impostos de mala xestión” e para “aclarar a malversación de fondos de AGA descuberta no 2021”; namentras AGA con Futuro acusa ao actual presidente de “sementar infundios e discordias” e defenden a tradicional vinculación entre AGA e Erica Mel, a cooperativa xurdida no seo da entidade en 1990 e encargada de envasar e comercializar a produción dos socios.
A cooperativa Erica Mel está formada por 265 socios de AGAAs discrepancias xurdiron ao longo do 2021 sobre a implantación do proxecto A Botica das Abellas para a creación dunha nova liña de produtos derivados do mel encamiñados ao fortalecemento do sistema inmune en colaboración co Enredo do Abelleiro e continuaron en relación á xestión do Centro de Divulgación do Queixo e do Mel de Arzúa posto en marcha a través dun convenio entre AGA, Erica Mel e o Concello de Arzúa no ano 2008. As diferenzas quedaron patentes no derradeiro Consello Apícola da entidade, celebrado o pasado 17 de xaneiro, e que levou á dimisión da meirande parte da Xunta Directiva, entre eles o vicepresidente de AGA e presidente de Erica Mel, Manuel Gutiérrez, así como do ata entón voceiro de AGA, Xesús Asorey.
A tendencia actual é envasar en plástico porque o cristal dá moitos problemas para os envíosO presidente da Asociación Galega de Apicultura, Xosé Torres, foi o encargado de presentar os novos materiais dispoñibles para os envases de mel, un avance que vai facilitar as vendas por internet e os envíos a través de mensaxería con maior garantía e seguridade. Estes novos botes, que fabrica a empresa francesa Lys Packaging, están feitos de fibra vexetal, polo que ademais de absorber posibles golpes ou impactos, son biodegradables.
Os novos tarros, fabricados a partir de caña de azucre, son biodegradables e non rompen"A tendencia actual é envasar en plástico porque o cristal dá moitos problemas para os envíos. Pero agora con este novo material temos unha alternativa ao plástico. En apariencia estes novos envases de fibra de azucre semellan cristal e son igualmente transparentes pero non rompen. Nós xa os probamos e funcionan. Estamos pensando mesmo deseñar un envase propio personalizado", explica Xesús Asorey, voceiro de AGA.
Este novo material non resiste altas temperaturas, polo que non é posible pasteurizar o mel, algo que xa non permite a IXP Mel de GaliciaEste tipo de material non resiste altas temperaturas, polo que non podería empregarse para outros produtos, como conservas ou marmaladas que precisen ir ao autoclave, mais no caso do mel, dado que a IXP Mel de Galicia non permite a pasteurización do mel, adaptaríanse ben para a súa utilización no canto dos tarros de cristal. "Se non se pasteuriza o envase non ten problema, non se pode quentar a 75 grados, pero 40 ou 45 resísteos perfectamente", indican desde AGA tralas probas realizadas na envasadora da cooperativa Erica Mel. Lugar de encontro e formación para os apicultores galegos
O Foro de Apicultura reuniu durante o sábado e o domingo a 200 produtores de toda GaliciaComa sempre, un dos puntos fortes foi unha vez máis o Foro de Apicultura, que reúne a produtores de toda Galicia. Esta 36 edición da Mostra celebrada en Arzúa estivo condicionada polas medidas que impón a covid-19, como o control de aforo e a inscrición previa, que obrigou a unha menor afluencia e a celebrar actividades de pequeno formato baixo unha fórmula novidosa, a das ponencias e charlas ao aire libre nunha serie de pequenas carpas habilitadas ao efecto para que en ningún momento se xuntaran máis de 20 persoas. Polas distintas carpas foron pasando especialistas nos distintos campos, coma Fina Gonell que falou da alimentación artificial das colmeas; Marcos Varela, especialista en reprodución e cría de raíñas; ou Antonio Pajuelo, experto en sanidade apícola, que centrou a súa ponencia na varroa.
O vindeiro 17 e 18 de xullo estréase a ruta de apiturismo do CourelOutro dos puntos fortes foi o Foro de Apiturismo, onde foron presentadas as 7 rutas que amosan o patrimonio apícola galego. "Temos unha apicultura antiga que os que vivimos aquí non valoramos, pero á xente que vén de fóra parécelle algo extraordinario, e desde AGA pensamos que é algo que hai que potenciar e poñer en valor para que non se perda, porque senón en poucos anos esta cultura do mel podería estar desaparecida", argumenta Xesús Asorey. Con este obxectivo este ano vaise estrear a ruta do Courel, cun primeiro roteiro a modo de ensaio a fin de semana do 17 e 18 xullo. Haberá un microbús gratuito para ir e os interesados poden anotarse a través da páxina web de AGA ou ben chamando ao teléfono 981508142. Velutina: ningunha solución definitiva
A loita contra a praga é moi limitada porque non hai coordinación no trampeo primaveral e só se ven e se retiran un 20% dos niños que realmente hai"A maioría de apicultores son favorables ao trampeo primaveral, pero os científicos xa non o son. E o problema é que non hai coordinación, o trampeo lévano os Concellos, polo que se un trampea pero o do lado non o fai, a loita é moi limitada", recoñecen desde AGA, que considera que "non pode achacarse exclusivamente ao trampeo o feito de que haxa un descenso da presión de velutina nun lugar ou ano concreto, pois as condicións climáticas fan que varíe a presenza dun ano para outro e mesmo hai microclimas locais que favorecen máis ou menos a presenza da praga". A eliminación de niños por parte da Xunta tampouco resolve o problema, posto que só se ve o 20% dos niños que realmente hai, segundo un estudo francés. Mortandade inasumible
A varroa segue a ser a día de hoxe o principal problema en materia de sanidade apícola e dificulta a produción en ecolóxicoA fin de semana en Arzúa estivo presente Véto-Pharma, que é na actualidade a única empresa a nivel europeo que se adica a investigar só en abellas. Até agora tiñan produtos como Apivar e agora están centrados na desparasitación das abellas en base ao ácido exálico ou fórmico, dado que os tratamentos convencionais contra a varroa dificultan a produción en ecolóxico. A grande mortandade que na actualidade se dá nas colmeas, con niveis que rondan entre o 30 e o 40% anual, está a obrigar aos apicultores a recurrir á reprodución para cubrir baixas. "A semana pasada os países da UE chegaron a un acordo que fixa que máis dun 10% de mortandade non é aceptable. Agora o que hai é que poñer medidas sobre a mesa para que iso sexa real e ese límite se cumpra", reclaman desde AGA, que poñen o foco na redución dos praguicidas.
A alta mortandade, que se sitúa entre o 30 e o 40% anual, súplese con reprodución por parte dos apicultoresA aposta pola reprodución e multiplicación das colmeas está a permitir que no último ano o censo de colmeas en Galicia se incrementase de forma importante, pasando de 175.000 a 200.000. O número de apicultores tamén se incrementou, pasando de 3.700 a case 4.600 produtores, segundo os rexistros da Xunta, que inclúe á apicultura como o sector gandeiro máis rexuvenecido, cunha media de idade de 41 anos, fronte a outros como o vacún de leite, onde a idade media dos titulares das explotacións se aproxima aos 60 anos. Cambio climático
A produción por colmea está baixando de maneira alarmante nos últimos tres anosEste ano é un claro exemplo de climatoloxía adversa. No que vai de primavera e comezo de verán o frío e a chuvia reduciu ao mínimo as floracións e apenas deixou traballar ás abellas. "Con esta climatoloxía tan irregular hai uns picos de serra que fai que o que as abellas xuntan unha semana teñen que comelo na seguinte. A día de hoxe o panorama de mel deste ano é catastrófico, pero as abellas son incribles e as colmeas poden aínda ser capaces de recuperarse", agardan. Alimentar ou non alimentar?
A climatoloxía irregular provoca picos de serra e o que as abellas producen unha semana teñen que comelo na seguinte. A día de hoxe o panorama de mel deste ano é catastrófico"Hai moito desbaraxuste e descoñecemento do que hai que facer en cada momento. O mel ten que seguir sendo das flores porque senón non é mel, polo que de alimentar hai que facelo no outono, despois de sacar o mel, para que as abellas queden con reservas dabondo para pasar o inverno, pero na primavera debe ser a natureza a que dicte sentenza, moitas veces o apicultor o que pode facer é enganar á abella e é peor o remedio que a enfermidade", aseguran os expertos que interviron a fin de semana en Arzúa.
É unha mágoa que cada ano medio millón de quilos de mel marchen a granel de Galicia cara a Alemaña para ser mesturar con outros meles"Estímase que cada ano medio millón de quilos de mel producido en Galicia marcha a granel para Alemaña para ser mesturado con outros meles e iso é unha mágoa", asegura Xesús Asorey. Por iso, desde AGA fixeron á Xunta de Galicia unha proposta para que unha parte dos novos fondos Next Generation que virán da Unión Europea para a recuperación económica trala pandemia da covid-19 se destinen a unha campaña de promoción forte do mel galego en Europa que lle permita abrir novas portas e chegar a novos mercados.
AGA propón facer unha promoción forte do mel galego en Europa durante tres anos con fondos Next Generation"Contamos con unha IXP e os nosos meles están a ter unha moi boa valoración a nivel internacional en todos os concursos aos que se presentan. Todo iso é moi importante pero fáltanos promocionar ben o mel galego, que é un mel de moita calidade", defende o voceiro de AGA. Enviando as mostras a analizar a Granada Para a venda en circuitos máis longos, é moi importante contar con distintivos de calidade como é a IXP Mel de Galicia, pero a falta dun laboratorio público de referencia en Galicia está a obrigar ás envasadoras existentes a enviar as súas mostras de mel fóra da comunidade para garantir os criterios de trazabilidade e seguridade alimentaria no envasado.
Nós temos que enviar as mostras a analizar a Granada cando é un servizo que se podía dar aquí no Laboratorio de Sanidade e Produción Animal que a Xunta ten en Lugo"Temos a necesidade de contar en Galicia cun laboratorio para analizar o mel que se produce na comunidade. No noso caso, temos que mandar as mostras a Granada e iso é moi caro e non é operativo nin viable, cando é un servizo que se debera dar aquí. En Lugo hai un Laboratorio público dependente da Xunta que conta coa tecnoloxía axeitada para facer estas análises, só falta dotalo de persoal", reclama Xesús Asorey. Iso serviría para dar "tranquilidade ás envasadoras e trazabilidade ao consumidor", di.
Todo o programa está organizado tendo en conta as circunstancias que impón a covid-19, sendo necesario inscribirse previamenteEn paralelo, desenvolveranse actividades propias da 36ª Mostra Galega de Apicultura, dentro da cal se celebrará o Foro de Apicultura 2021, por medio do Plan de Formación ao Agro Galego da AGACAL e financiado con fondos Feader. Todos os actos serán presentados polo actor e apicultor Avelino González e o xantar campestre será amenizado polo Mestre Cociña e o seu acordeón. Así mesmo, tamén haberá unha carpa para a xente miúda. Todo o programa está organizado tendo en conta as circunstancias especiais que impón a covid-19, sendo necesario inscribirse previamente na páxina de AGA para participar nas distintas actividades. Para o sábado o aforo está xa completo e só quedan prazas libres para o domingo. Formación e novidades técnicas As accións formativas terán lugar ao aire libre en dez carpas instaladas tanto no Parque dos Polinizadores coma na carballeira lindante. Ao igual que o resto do progama, está organizado tendo en conta la situación de pandemia sanitaria.
As palestras sobre apicultura terán lugar ao aire libre en 10 carpas habilitadasTamén haberá carpas para a cata de meles IXP Mel de Galicia e a degustación de Meles Cinco estrelas de AGA, así como elaboracións. Na carpa de Máis que Mel!, disertarase coas persoas asistentes sobre a própole e o pole. E nas outras carpas trataranse temas de interese como a reprodución das abellas, a alimentación natural e complementaria das abellas, a sanidade apícola, o control do tártago Vespa velutina desde o punto de vista práctico e científico, a produción ecolóxica e as innovacións apícolas. Roteiros de Apiturismo En Galicia, arredor do mundo das abellas, desenvolveuse unha actividade milenaria, da que dan boa conta unha morea de construcións, denominadas alvarizas, alvares, oseiras, abelleiras ou cortíns, que xa forman parte da contorna paisaxística e do acervo cultural do noso pobo. A Asociación Galega de Apicultura (AGA) conta cun Programa de Apiturismo en toda Galicia, que permite realizar as visitas a estas paraxes de interese apícola, xa sexa de xeito individual ou en grupo, logo dunha solicitude na oficina central de Arzúa.
Este programa de turismo cultural e de natureza ofrece visitas a paraxes de interese apícola de distintas zonas de GaliciaEste programa de turismo de natureza e cultural ofrece visitas á apicultura de montaña dos Ancares e O Courel, á apicultura heroica da Ribeira Sacra, á apicultura de muros e lacenas da Costa da Morte e á apicultura con teitos de palla da Serra do Xurés, entre outros, así como aos sonados lagares, ás pías e ás eiras da cera das provincias de Pontevedra e Ourense.