Poda da viña: As claves para lograr cepas lonxevas

Estamos na época na que comeza a poda do viñedo. De como a fagamos dependerá non só a produción da vide, senón tamén a súa lonxevidade. Roc Gramona, director técnico da Academia de Poda ofreceu este martes unha conferencia na plataforma VITIVIN sobre “A poda de respecto e as enfermidades fúnxicas da vide”. Resumimos as conclusións

Publicidade

Decembro marca o inicio do calendario de poda no viñedo, que aínda que se adoita concentrar nos meses de xaneiro e febreiro, pódese prolongar até marzo. A poda determina en boa medida non só a futura produción, senón tamén a estrutura da vide, e por tanto a súa lonxevidade, un problema crecente na viticultura moderna, xa que o novo tipo de manexo está a levar a que os viñedos non excedan os 30 anos, fronte ás idades centenarias que chegaban a alcanzar cos sistemas tradicionais.

Para profundar nesta cuestión, a plataforma VITIVIN ofreceu este martes un seminario online sobre “A poda de respecto e as enfermidades fúnxicas da vide”, no que destacados expertos ofreceron os seus coñecementos para lograr cepas máis lonxevas e con menor afectación das enfermidades de madeira da vide.

As claves dunha poda de respecto

Neste sentido, o punto clave para reducir a incidencia das enfermidades da madeira é o que Roc Gramona, director técnico da Academia de Poda, definiu como “poda de respecto” e “sistemas de condución sustentables” que permitan lograr viñedos máis lonxevos.

O que determinará que unha poda e un sistema de condución sexa respectuoso ou non coa vide son, por orde de importancia, este catro parámetros:

-Permitir a ramificación da vide: “Pasamos dun sistema ramificado en vaso a un sistema en cordón, o que supón cortes máis grandes na cepa. Se deixas ramificar vas facer menos cortes e menos rebaixes, por iso é tan importante deixar ramificación na poda de respecto”, destacou Roc Gramona.

-Que haxa continuidade no fluxo de savia: Consiste en separar o fluxo de savia principal da planta respecto das áreas de desecación causada polos cortes. Isto axudará a ter unha uniformidade de fluxo de savia e un maior equilibrio e sanidade da planta.

Autor: Academia de Poda

Autor: Academia de Poda

-Que os cortes que se realicen na poda sexan pequenos e respecten a coroa, para non interferir no fluxo de savia: Facer cortes pequenos situados no mesmo lado e efectuados sobre madeira dun ou dous anos. A poda de precisión reduce enormemente a área da ferida exposta, e consecuentemente o risco de enfermidades de madeira. “Facer un corte grande supón unha gran cicatriz e necrotizacion grande na planta, cos problemas de entrada de fungos e de interferencia no fluxo de savia que supoñen”, advertiu.

Autor: Academia de Poda

Autor: Academia de Poda

-Deixar unha madeira de respecto extra no corte e até a xema ou o tronco ou brazo, para permitir unha correcta cicatrización das feridas e para que a desecación que se cree non interfira no sistema vascular da planta. Esta técnica vulgarmente chámase “podar sucio”, onde se concibe como unha poda pouco estética. Pero a estética non nos axudará a ter viñedos máis lonxevos.

Autor: Academia de Poda

Autor: Academia de Poda

Valoración dos sistemas de poda

A continuación Roc Gramona fixo un repaso polos principais sistemas de poda, valorándoos en función de se respectan ou non os criterios da “poda de respecto”.

A) Cordon Royat:

O máis utilizado na “viticultura moderna” pero en embargo o menos respectuoso coa poda de respecto. “Para min é o peor sistema, basicamente porque non deixa ramificar e ao facer os cortes preto do cordón titor obriga cada 5 anos a grandes cortes para refacer un pulgar, polo que acaba provocando un sistema morto aos 20 ou 25 anos”, advertiu o director técnico da Academia de Poda.

Unha medida paliativa que propuxo é deixar ramificar en vertical, deixando crecer un pouco os pulgares e facendo os menores rebaixes posibles na madeira, de forma que o fluxo de savia na planta sexa máis sustentable.

 

Autor: Academia de Poda

Autor: Academia de Poda

Autor: Academia de Poda

Autor: Academia de Poda

B) Palmeta:

Outra alternativa, segundo Roc Gramona, para ramificar o cordón é a “Palmeta”, un sistema de condución cada vez máis utilizado na Rioxa ou en Ribera del Duero.

Autor: Academia de Poda

Autor: Academia de Poda

“Ramifícase seguindo o fluxo de savia, deixando entre dous e 3 pulgares por rama. Parécese ao cordón porque ten varios pulgares pero déixase un crecemento anual bastante severo, de forma que permitimos unha mellor ramificación, pero non completa”, explica.

C) Poda en vaso:

Para o técnico da Academia de Poda, “o tradicional vaso é o mellor sistema, pois respecta o fluxo de savia, podemos ramificar no tres planos -en vertical e cara aos lados-, e ten unha maior liberdade de movemento, permitindo unha mellor circulación da savia e unha maior lonxevidade da vide”.

Autor: Academia de Poda

Autor: Academia de Poda

D) Vara e pulgar (Xerez):

É un sistema de poda mixta, que para Roc Gramona “é dos mellores que hai na Península e ademais é autóctono”. “Deixamos medrar á planta, hai ramificación e os cortes van variando e vanse torcendo”, destaca.

Autor: Academia de Poda

Autor: Academia de Poda

E) Pistola, parada e terción:

É un sistema de poda mixta, no que realizamos poda curta nalgún punto pero deixamos unha parte de maior carga, como 3 xemas.

Autor: Academia de Poda

Autor: Academia de Poda

F) Cordón trenzado:

Empregado nas Illas Canarias permite que a vide estea sempre ramificando e crecendo.

Autor: Academia de Poda

Autor: Academia de Poda

G) Guyot (dobre,simple ou mixto):

É un sistema de poda longa, que se está mal realizado provoca unha cabeza de madeira morta na planta, que obstaculiza o fluxo de savia e acaba provocando a morte da vide.

Autor: Academia de Poda

Autor: Academia de Poda

Porén, tal e como subliñou Roc Gramona “un Guyot ben realizado permite que todos os cortes estean ben orientados e a ramificación da planta”.

Autor: Academia de Poda

Autor: Academia de Poda

Como conclusión, Roc Gramona considera que “o mellor sistema para a sustentabilidade do viñedo é sen dúbida o vaso, e no caso o cordón ou o guyot non son os máis recomendables, aínda que se poden chegar a cumprir os principios da poda de respecto”.

“As enfermidades da madeira entran fundamentalmente a través das feridas de poda”

Miquel Sants, Responsable técnico de Froiteiras e Viña de BASF lembrou que “as enfermidades da madeira entran na viña fundamentalmente a través das feridas de poda, de forma que provocan o colapso dos vasos que transportan a savia e xeran unhas toxinas que se trasladan a follas e acios, provocando follas necróticas, morte dos brazos e acios pasificados”.

Para previlas -non existen solucións curativas neste momento- recomendou un enfoque global, no que é necesario:

-Utilizar material vexetal con garantías fitosanitarias.

-Correcta xestión agronómica do viñedo.

-Minimizar as fontes de inóculo, retirando e queimando os restos de poda.

-Protección das feridas de poda, posto que as enfermidades da madeira prodúcense sobre todo entre 24 e 48 horas despois da poda.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

Solicitamos o seu permiso para obter datos estadísticos da súa navegación nesta esta web, en cumprimiento do Real Decreto-ley 13/2012. Si continúa navegando consideramos que acepta o uso das cookies. OK | Máis información