A sección ‘Noticias de empresa’ inclúe informacións de actualidade empresarial, así como as notas de prensa de firmas colaboradoras.

“Os gandeiros empezan a apostar polas vacas Fleckvieh porque ven unha oportunidade de ter maior rendibilidade”

Alexander Manrique, Manager internacional de Fleckvieh Austria e director de vendas de geneticAUSTRIA GmbH para España, Portugal e Latinoamérica, debulla as particularidades da raza de vacas Fleckvieh en aspectos como a súa produtividade ou rendementos

“Os gandeiros empezan a apostar polas vacas Fleckvieh porque ven unha oportunidade de ter maior rendibilidade”

Alexander Manrique Gómez, director de ventas de geneticAUSTRIA GmbH para España, cunha vaca Fleckvieh destacada.

Coñecemos a raza de vacas Fleckvieh de man de Alexander Manrique Gómez, director de vendas de geneticAUSTRIA GmbH para España, Portugal e Latinoamérica, organismo que se encarga da exportación destes animais.

-Cales son os puntos fortes das vacas Fleckvieh fronte a outras razas?
-Baseándonos en estudos e experiencias nacionais e internacionais, a raza Fleckvieh destaca por aspectos funcionais como a lonxevidade e a rusticidad dos seus animais, de maneira que teñen moitos menos problemas de saúde que outras razas. Un dos criterios de selección fundamentais para gandeiros e asociacións durante anos foi a aptitude biolóxica, no que se engloba aspectos como a saúde do ubre, facilidade de parto ou baixos recontos de células somáticas, entre outros. Todas esas características enfocadas a unha maior lonxevidade do animal, axudan a que os animais produzan boas cantidades de leite e de carne.

“Ao ser unha raza de dobre propósito evítase depender só do prezo do leite, senón que garante ingresos adicionais coa carne”

Precisamente a produción de carne é outra das súas vantaxes xa que, a pesar de poder estar centradas na produción de leite, pódense conseguir ingresos extra coa carne. Ao ser unha raza de dobre propósito evítase depender só do prezo do leite, senón que garantimos uns ingresos coa carne tanto cos tenreiros como coas vacas de descarte. No caso das vacas, despois de alcanzar un gran número de lactacións (9-12) aínda logran manter un peso vivo que supera os 1.000 quilos, que en canle rolda os 500 quilos, o que se traduce nuns 1.600 ou 1.900 euros para o gandeiro. Así, as Fleckvieh son vacas que destacan por ese tres puntos: lonxevidade, eficiencia climática e o seu dobre propósito, cunhas boas calidades tanto para leite como para carne. Esta combinación é o que permite un maior rendemento económico na gandaría.

-Que cifras medias manexan estes animais en rendemento, produción e calidades do leite?
-A media da raza en Austria supera os 8.000 quilos con 4,15% de graxa, 3,45% de proteína e 619 quilos de graxa e proteína. Cómpre matizar que nesta media de 8.000 quilos entran todo tipo de ganderías, dende vacas en ecolóxico, en intensivo, vacas que non comen nada de penso ou vacas que comen a 12 ou 14 quilos de penso. A media do país sitúase entre 5 ou 6 quilos de penso. Precisamente, estes niveis en sólidos é un dos motivos que fan a esta raza unha opción ideal. Aínda que é unha raza que demostra o seu potencial a partir da segunda ou terceira lactación, nas nosas gandarías xa se volveu común ver vacas de máis de 100.000 quilos de produción. Queremos animais que case sexan un membro máis da familia, xa que despois de todos eses anos de lactación coñeces ao animal e as súas necesidades. Ao mesmo tempo buscamos animais que dean non só cantidade de leite senón tamén calidades.

“En Austria, as vacas Fleckvieh están a chegar a unha produción media de 8.000 litros por lactación”

-Á marxe da rendibilidade que poidan ter as vacas de desvelle, en canto aos tenreiros, que pesos alcanzan e en que prazos?
-En Austria, hai gandarías que quedan cos machos engórdanos e sacrifican directamente. Outras granxas, por cuestións de espazo, non poden permitirso e venden estes animais a cebadeiros nas poxas que se realizan, por medio das asociacións, dúas veces ao mes, unha para tenreiros de cría e outra para engorde. Normalmente, estes animais van á poxa cun peso de 100 quilos e o quilo alcanza os 4,5 ou 5 euros de media. A media de peso dun tenreiro Fleckvieh ao nacer é de 44 quilos polo que estes tenreiros adoitan alcanzar os 100 quilos con ao redor de 6 semanas.

-É unha raza que se adapta mellor para gandarías en ecolóxico e en pastoreo ou son tamén unha alternativa en intensivo?
-En Austria temos os dous sistemas. Está a producirse en intensivo en parte condicionado polo tamaño do país, que limita a terra dispoñible. Aínda que, nalgunhas rexións está moi estendida a produción en ecolóxico ou pastoreo. Tamén temos experiencias internacionais en ámbolos dous sistemas, cun excelente funcionamento.

-En que medida unha vaca Fleckvieh é máis rendible que unha Holstein?
-Non son moi amigo de comparacións, pois penso que cada raza ten as súas bondades, pero o bo desta raza é que é totalmente competitiva con razas unilaterais en termos de alto rendemento leiteiro e cárnico. En comparación con outras, neste caso as frisoas, hai varios puntos que podería recalcar: saúde do ubre, fertilidade, valor agregado adicional polos valores cárnicos, calidade do leite, etc. Pero, unha que me chamou máis a atención é que, se por algún motivo o achegue nutricional se reduce, baixará o seu rendemento pero, a diferenza doutras, non son vacas que terán problemas de metabolismo ou enfermen con facilidade, debido a esa rusticidade lograda grazas ao criterio de selección de maior peso chamado Fitness. Isto permite que xeneticamente estes animais poidan utilizarse nos distintos sistemas de manexo, e mesmo nos ofreza nunha mesma raza tres liñas de produción: láctea, cárnica e para levante de cría.

“O bo desta raza é que é competitiva con razas unilaterais en termos de alto rendemento leiteiro e cárnico”

Penso que o problema da raza Holstein foi concentrarse nos altos niveis de produción leiteira obviando as características funcionais, que en realidade son moi importantes. E lamento pensar que polo mesmo camiño estea indo a Parda Alpina. É como nos deportes de alto rendemento: se o corpo do atleta está saudable e forte, pode render ao máximo e a longo prazo; pola contra, non hai rendemento. Hoxe en día, moitos gandeiros de frisoa xa son concientes sobre esta alternativa e están a lograr, por medio de cruces con touros Fleckvieh, as oportunidades que brinda esta raza (heterose). Hai gandeiros que están convencidos do cambio cara á raza Fleckvieh e optan pola importación de vacas desde Austria. En Toledo, por exemplo, o gandeiro Rubén Martín Alonso (Gandaría O Prado S.L), que ten metade da gandaría con frisoa e a outra metade con Fleckvieh, xa está a realizar unha comparativa con moi bos resultados.

-Cun tamaño corporal incluso maior que o dunha Holstein, non se vai en contra do que buscan agora os gandeiros: vacas de menor tamaño, con maior eficiencia na conversión do alimento en leite, máis que en carne?
-Nós tampouco buscamos crecer en tamaño! Se te pos a ver dentro dos nosos criterios de selección para a característica estrutura ou tamaño, o valor ideal para lograr unha maior lonxevidade do animal conséguese en animais de tamaño medio. Moitos gandeiros cren que porque é un animal de dobre propósito comerá tamén máis do que unha vaca Holstein, pero non é así. Precisamente, esa é outra das afirmacións dos gandeiros: a raza Fleckvieh ten unha excelente conversión alimenticia. Un achado interesante procedente dun programa chamado “Vaca eficiente” demostra que, as notas en musculatura das vacas Fleckvieh aumentan de maneira constante coa idade (lactacións), mentres que, nas razas leiteiras estas notas diminúen. Entón penso que non debemos confundir tamaño e musculatura.

“Cada vez estamos a ver máis vacas que alcanzan 8, 9 ou 10 lactacións tanto en extensivo como en intensivo”

-Falando de lonxevidade, que medias alcanzan en intensivo? E en extensivo?
-En Austria alcanzamos unha media xeral de 4,2 lactacións. Nesta media inclúense tanto granxas de intensivo, como extensivo así como gandarías cun manexo moi dispar e non sempre axeitado. Con todo, cada vez estamos a ver máis vacas que alcanzan 8, 9 ou 10 lactacións tanto en extensivo como en intensivo. Ademais, é frecuente contar con animais que exceden os 100.000 litros de produción.

-En Galicia, hai 20 anos foron moitos os gandeiros que apostaron polas vacas Fleckvieh, pero as dificultades na inseminación botaron por terra a súa expansión naquel momento fronte a outras razas como a Holstein. Cre que podería volver frear a súa expansión?
-O tema inseminación é un factor esencial nos nosos tempos. Creo que non fai falta mencionar a suma de vantaxes que trae consigo esta tecnoloxía de reprodución. Teño entendido que en España hai unha gran cantidade de excelentes técnicos en inseminación facendo o seu traballo na maioría das explotacións do país, e estou tamén seguro de que eles coñecen as bondades da raza. Tamén sei que como en Austria, moitos gandeiros practican as súas propias inseminacións dos seus rabaños. Atreveríame máis ben a dicir, que iso pode verse relacionado a un tema comercial e de intereses alleos ao do gandeiro, por temor a desprazar outras razas.

“Moitas veces asociase indistintamente Fleckvieh ou Simmental, cando son moi diferentes e proporcionarán resultados dispares”

Hoxe en día nós como gandeiros estamos a ser confrontados cunha serie de dificultades, temas climáticos, económicos que nos obrigan a propor novas solucións e a traballar en harmonía co medio ambiente. É indispensable que eu como gandeiro sexa consciente de que existe unha alternativa máis rendible ao tipo de gandaría que coñecemos dos nosos pais, avós. Obviamente é importante saber realmente que é un Fleckvieh ou Simmental, que moitas veces se asocia indistintamente cando son moi diferentes e tamén proporcionarán resultados dispares. Cando o gandeiro ten claro que obxectivo persegue pode optar por unha ou outra liña e conseguir os resultados esperados.

-Cales son as diferenzas entre Fleckvieh e Simmental e en que confusións se incorre?
-Sempre defendín que o gandeiro debe ser crítico e saber que é o que quere e que raza pode proporcionarllo. O Simmental é a orixe da raza, provén de Suíza e no seu momento cruzouse talvez tanto coa frisoa que non chegou a desenvolverse da mesma forma que o fixo a Fleckvieh Dobre Propósito de Austria e Alemaña. Mentres, no caso de Austria e Alemaña quixeron darlle rusticidade ás súas razas locais, implementaron a raza Simmental e lograron as vacas de dobre propósito, as Fleckvieh. Moitas veces, por cuestións idiomáticas, a xente fala de Simmental cando en realidade quere referirse a Fleckvieh. É importante saber que cada país ten unha tendencia, por exemplo: Austria e Alemaña predomina a Fleckvieh Dobre propósito; en USA, Canada, Sur África a Simmental Cárnico e baixo eses criterios; saber que necesito no meu rabaño.

-Que fai decantarse por outras razas aos gandeiros españois e galegos?
-O gandeiro español e o galego está moi enfocado á alta produción leiteira e, obviamente, se se persegue só ese obxectivo é normal que escollan vacas como a Holstein, cunha alta produción leiteira e cun prezo máis baixo do que pode ter unha Fleckvieh. Hai que ter en conta que, aínda que a Fleckvieh está agora un pouco máis cara que outras razas, debido tamén á demanda a nivel mundial que se está rexistrando, estamos ante unha raza de dobre propósito. Cada vez estase camiñando máis cara a unha eficiencia enerxética e unha administración eficaz dos recursos, que é ademais moi demando pola sociedade, e as vacas Fleckvieh son un exemplo nesa dirección. Estamos a ver que non podemos traballar con animais unilaterais.

“No último semestre, España situouse como o terceiro importador de vacas Fleckvieh desde Austria”

-Que presenza ten a raza Fleckvieh en España e en Galicia na actualidade?
No 2012 comezamos a sumar esforzos para introducir a raza en España. Nese momento, centrámonos máis en Cataluña, nuns tempos difíciles para introducir outras razas porque todo o mundo estaba centrado na frisoa. Naquel entón, empezamos con xovencas e foi quizais un punto en contra non amosar a verdadeira capacidade que teñen as vacas adultas para que o gandeiro vise o seu potencial, xa que coas xovencas moitos pensaron que eran vacas máis enfocadas só cara á carne. Hoxe en día, co noso representante Ganados Barreira, de Lugo, pero que traballa para todo España, así como co Dr. Jordi Tost e o seu equipo distribuidor, vendedor de seme desta raza, vemos que cada día os gandeiros españois e galegos apostan máis por estas vacas, xa que ven nela unha oportunidade de ter unha maior rendibilidade. Neste último semestre España situouse como o terceiro importador de vacas Fleckvieh desde Austria.

-En canto aos programas de cría e cruces, con que razas está a traballarse máis?
-Non en todos os países onde estamos a ter demanda se pode traballar con Fleckvieh puro, e isto permitiunos ver que é unha raza ideal en termos de cruzamento, polo seu efecto de vigor híbrido. É unha raza que funciona moi ben con Holstein, xa un feito comprobado desde as investigacións iniciadas en 2005 en Holanda, para buscar solucións tanto ás dificultades de fertilidade e saúde do ubre como ao baixo aproveitamento dos machos das frisoas. En termos produtivos, nas primeiras lactacións as Holstein eran máis produtivas que as cruces, pero segundo pasaban as lactacións, xa que a raza Fleckvieh tarda un pouco máis en demostrar as súas verdades aptitudes, estas cifras equiparábanse ou as cruces chegaban a superalas. Ademais, demostraban mellor fertilidade, menos células somáticas e unha conformación corporal máis resistente. Tamén se está traballando con outras alternativas como cruces con Xersei, en zonas como Costa Rica, precisamente coa intención de ofrecer maior valor aos tenreiros machos. Así mesmo se estan cruzando Fleckvieh con outras razas do Bos indicus, adaptadas ao Trópico, e que están a dar como resultado animais moi interesantes.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *