“O sector gandeiro lácteo interiorizou con convicción a súa responsabilidade coa contorna”

O investigador do ICTA, Salvador Calvet, representante á súa vez do Comité de Sustentabilidade Láctea de InLac, reivindica que a gandería de leite europea é un piar esencial para loitar e mitigar os efectos do cambio climático, sen esquecer que tamén ten beneficios ambientais que deben medirse e terse en conta

“O sector gandeiro lácteo interiorizou con convicción a súa responsabilidade coa contorna”

O investigador Salvador Calvet.

O sector gandeiro en xeral e o lácteo en particular deu pasos de xigante nos últimos anos para reducir os impactos ambientais, aínda que non sempre os consumidores, situados na súa maioría en núcleos urbanos afastados do medio rural, son conscientes destes logros e progresos. Así o explica Salvador Calvet, representante do Comité de Sustentabilidade Láctea, órgano de expertos que asesora as mensaxes da campaña informativa “Conta cos produtos lácteos europeos”, impulsada pola Organización Interprofesional Láctea (InLac) con apoio da UE.

Director do Instituto Universitario de Ciencia e Tecnoloxía Animal (ICTA) e todo un referente nacional e internacional no seu campo, o labor como investigador de Calvet céntrase no ámbito da gandería e o medio ambiente, en dúas liñas principais: o impacto da gandería sobre o medio ambiente e o control ambiental de aloxamentos gandeiros.

Así, o sector gandeiro lácteo europeo está cada día máis comprometido coa sostibilidade ambiental. “A miña percepción é que os sectores gandeiros europeos, incluído o sector lácteo, están interiorizando cada vez máis que deben coidar os aspectos ambientais. Queda aínda bastante camiño por percorrer, pero polo menos nos últimos dous anos viuse un importante avance nesta concienciación”, remarcou Salvador Calvet.

Para o experto, existen varios motivos que xustifican esta evolución. Por unha banda, a presión normativa obriga a considerar criterios ambientais na produción gandeira pero tamén, por outra banda, lembra que “estamos ante un sector cada vez máis moderno que interioriza con convicción a responsabilidade que ten coa súa contorna”.

Pero que se pode facer para avanzar aínda máis en lograr unha produción gandeira máis sostible? Ata o momento -precisa Calvet- a produción gandeira centrouse en mellorar a súa eficiencia produtiva e “isto foi moi positivo, pero aínda queda marxe de mellora para continuar neste camiño”. “É necesario ir máis aló da eficiencia produtiva e emprender medidas de mitigación. Temos moitas ferramentas a man: a mellora xenética, o deseño de instalacións ou os sistemas de tratamento de estercos. Son só algúns exemplos de estratexias cun gran potencial de mitigación”, aclara.

Calvet opina que a produción porcina e avícola “son un bo espello no que mirarse”, xa que estiveron suxeitas a normas ambientais moi estritas desde fai uns vinte anos. Para o prestixioso experto, “o concepto de mellores técnicas dispoñibles (MTDs) foi un gran avance e desenvolvéronse moitas técnicas que funcionan ben noutras especies. Con todo, tamén existiron dificultades. En particular, é difícil incluír unha técnica ambiental como MTD, o cal limita que os avances técnicos cheguen ás ganderías. En calquera caso, a principal panca para frear os impactos ambientais é continuar concienciando aos produtores de que reducir os seus impactos ambientais é importante”.

“En todo esquema de mellora ambiental, a alimentación dos animais desempeña un papel esencial e así o fixo o sector lácteo nos últimos anos”

Así, por exemplo, avanzouse moito en novos modelos de alimentación dos animais nas ganderías para reducir emisións. “Sempre, en todo esquema de mellora ambiental, a alimentación dos animais desempeña un papel esencial. É o primeiro punto no que hai que traballar e así o fixo o sector nos últimos anos por cuestións económicas: o alimento é normalmente o maior custo de produción na gandería intensiva”, agrega Calvet.

A gandería europea é un piar esencial para loitar e mitigar os efectos do cambio climático, sen esquecer que tamén ten beneficios ambientais que deben medirse e terse en conta. “A gandería desempeña un papel esencial na reciclaxe de nutrientes e en xeral na soberanía alimentaria. Expor calquera estratexia para loitar contra os efectos do cambio climático excluíndo a gandería é unha utopía ou unha irresponsabilidade. Podemos e debemos ser xustos no balance de impactos ambientais positivos e negativos”, explica o investigador valenciano.

Na súa opinión, a gandería europea é moi variada e “xeneralizar impactos negativos e positivos é sempre inxusto”. “En efecto, boa parte da produción de ruminantes ten unha relación estreita co medio que lle rodea, xa sexa por contacto directo (gandería extensiva) ou indirecto (consumindo alimentos xerados na súa contorna). Queda moito traballo pendente para poñer en valor os impactos positivos e minimizar de forma efectiva os negativos”, sentenciou.

Para Calvet, “afrontamos un momento clave para continuar reducindo os impactos ambientais da gandería. Nos últimos anos avanzamos moito e debemos consolidar esa concienciación do sector. Será necesario continuar adquirindo compromisos de respecto ambiental ambiciosos sen engadir complexidade administrativa”.

Os operadores do sector deben facer aínda moita pedagoxía para que a poboación nas cidades teña boa información e argumentos científicos. “A maioría dos consumidores descoñece o difícil que é fornecer masivamente alimentos (neste caso lácteos) a prezos razoables nas canles de distribución. En moitos casos, existen técnicas ambientalmente moi positivas que non poden aplicarse nas ganderías por falta de viabilidade económica ou, dito doutra forma, o consumidor final non entendería un incremento do prezo asociado a ese produto que consome”, conclúe.

Tres lácteos ao día

Os valores nutricionais dos lácteos suman atractivo para defender o seu consumo, no marco dunha dieta equilibrada, como a Mediterránea ou a Atlántica. Os lácteos achegan proteínas e hidratos de carbono, fundamentalmente en forma de lactosa, ademais de calcio, potasio, fósforo, zinc e outros minerais, así como vitamina B12 e A.

“Tres lácteos ao día” (leite, queixo e iogur) é a media recomendada pola Fundación Española da Nutrición (FEN) e polas guías nacionais e internacionais de referencia. Tal e como subliña a catedrática en Nutrición e Doutora en Farmacia da Universidade Complutense de Madrid, Rosa María Ortega, tamén representante do Comité de Sustentabilidade Láctea na campaña “Conta cos produtos lácteos europeos”, unha dieta equilibrada inclúe 2-3 racións de lácteos ao día en nenos e adultos e 3-4 se falamos de certas etapas e colectivos con necesidades adicionais, como durante a adolescencia, en mulleres embarazadas ou durante o período de lactación, na idade avanzada e no caso dos deportistas.

Unha ración de leite equivale a 200-250 mililitros (unha cunca ou vaso) e a ración de iogur sitúase nos 250 gramos (2 iogures). A porción de queixo semicurado ou curado recomendada rolda os 30 gramos e, a de queixo fresco chega ata os 60 gramos ao día.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

Solicitamos o seu permiso para obter datos estadísticos da súa navegación nesta esta web, en cumprimiento do Real Decreto-ley 13/2012. Si continúa navegando consideramos que acepta o uso das cookies. OK | Máis información