Isabel Vilalba, reelexida como secretaria xeral do Sindicato Labrego Galego

O Sindicato Labrego Galego-Comisións Labregas (SLG-CCLL) celebrou este domingo o seu X Congreso en Vilalba  baixo o lema Máis labregas, mellores alimentos. A vida das persoas e do planeta no centro. A gandeira de Lourenzá (Lugo), Isabel Vilalba Seivane, Secretaria Xeral dende o ano 2012, foi reelixida no seu cargo para o novo período. Foron renovados tamén os órganos de dirección sindical, ficando elixidas as persoas que integrarán a Dirección e Executiva Nacional.

A xestión da crise da COVID-19 confirmou unha das máximas do SLG: “a produción de alimentos é unha actividade esencial que non pode ser secuestrada da man dos pobos, que non pode ser agasallada ás grandes multinacionais que só teñen o seu propio beneficio como obxectivo final. Os pobos deberían ter garantido por lei o dereito á súa Soberanía Alimentaria”, afirma o Sindicato Labrego.

A produción de alimentos é unha actividade esencial que non pode ser agasallada ás grandes multinacionais

Vilalba tamén reiterou a responsabilidade do Goberno galego e estatal na destrución do modelo labrego e no aceleramento do despoboamento rural, concretando exemplos como “a aprobación dunha Lei da Cadea Alimentaria que segue sen impedir a venda por baixo de custos, o deseño dunha nova PAC ao servizo da agroindustria, ou a limitación de dereitos tan fundamentais para a cidadanía como é o da participación, unha das estratexias da Xunta de Galicia de Alberto Núñez Feijoo para favorecer o acaparamento de terras na Galiza por parte de grandes empresas enerxéticas”.

Deslocalización das producións

O encontro do SLG-CCLL estivo marcado por apelacións aos grandes retos mundiais a nivel estrutural que estamos a afrontar na actualidade. “As carencias e desigualdades crecentes que se están a expandir nas nosas sociedades obrígannos a priorizar as cuestións verdadeiramente esenciais: o coidado da vida das persoas e do planeta”, indica o Sindicato Labrego.

A dependencia a nivel alimentario, sexa tanto dos alimentos para as persoas como da alimentación para os animais é un suicidio como sociedade

“O modelo agroindustrial neoliberal baséase na deslocalización das producións e no seu posterior desprazamento a centos ou milleiros de quilómetros até as áreas onde se atopa a poboación consumidora. Este procedemento esquilma recursos naturais e debilita a soberanía dos pobos, acrecentando a súa dependencia de dinámicas comerciais que en absoluto respectan o máis mínimo o dereito a alimentación”, insiste o SLG. 

“A dependencia a nivel alimentario, sexa tanto dos alimentos para as persoas como da alimentación para os animais é un suicidio como sociedade, como pobo. Non podemos permitir que se siga favorecendo un modelo de negocio que socava os dereitos humanos e sociais. Non podemos permitir que, ante unha situación como a que vivimos durante o confinamento, as administracións públicas nos impidan ir ás nosas leiras, coidar aos nosos animais, ou pechan os mercados labregos mentras fomentan o consumo masificado nas grandes e medianas superficies comerciais, ao tempo que seguen promocionando a concentración intensiva do gando”, alertou a Secretaria Xeral do SLG.