“En Champagne ao viticultor págaselle de media a 6 euros o quilo de uva”

Entrevistamos a Jordi Melendo, autor da 'Guía Melendo del Champagne' , un referente en España no que é sen dúbida o viño máis prestixioso, e caro, do mundo

Publicidade
“En Champagne ao viticultor págaselle de media a 6 euros o quilo de uva”

Jordi Melendo nos viñedos da Champagne

Jordi Melendo é autor da ‘Guía Melendo del Champagne’, todo un referente en España no que é sen dúbida o viño máis prestixioso, e caro, do mundo.

Nomeado embaixador do Champagne en España 2011, Jordi Melendo impartiu este martes en Oleiros (A Coruña), unha clase maxistral xunto a Luís e Alejandro Paadín no que un selecto grupo de 30 asistentes -as prazas esgotáronse en 2 horas- realizaron unha viaxe polos viños máis destacados da rexión francesa da Champaña.

-Que che levou a especializarte no mundo dos viños de Champagne?
Desde sempre dediqueime ao mundo do viño; as miñas primeiras andanzas na miña adolescencia foron co cava, en 1992 visitei por primeira vez a Champagne e quedeime prendado desa terra e dos seus viños.

-Que de especial ten o terroir desta rexión francesa para que os seus viños sexan mundialmente recoñecidos?
Falamos do que é sen dúbida o máis universal de todos os viños, o que maior recoñecemento ten en todo o mundo. E para iso nunca houbo un plan trazado, é máis, foi unha secuencia de circunstancias climáticas e históricas cheas de adversidades que dun modo empírico e coas achegas de persoas de diferentes épocas, xeracións, contribuíron a iso.

En canto ao terruño en si, tamén partimos da base duns chans cunhas características que veñen determinadas polo feito de que a rexión fai 50 millóns de anos estaba cuberta pola auga e os seus solos calcáreos, nalgunhas zonas cun xiz que aflora na superficie, confiren aos viños unha salinidade e unha mineralidade moi singular.

-O proceso de elaboración da champaña é un dos primeiros que se codificaron. Que destacarías da historia deste método e que características especiais lle confire aos viños?
Creo que a parte da uva, que é a base para calquera viño de primeira calidade, a técnica da ensamblaxe mediante a cal por irregularidades dun clima extremo permitiu obter un equilibrio tanto no produto final como nos niveis de produción, a segunda fermentación e crianza en botella é un proceso máxico. Do que en teoría é un proceso de deterioración obtéñense uns líquidos que ademais de ir acompañados dunha fina burbulla que lles dan percorrido en boca, os seus aromas achégannos a un abano de sensacións impresionantes, nalgúns casos eternas.

-En canto ás variedades de uva que se empregan, ¿cales son as principais e desde o teu punto de vista cales son as máis interesantes para a elaboración de espumosos?
Das tres uvas principais cada unha ten a súa personalidade propia e pódense obter diferentes expresións en función do terruño, o tipo de depósito no que o viño realizou a primeira fermentación, que pode ser de madeira de aceiro inoxidables, madeira de diferentes formatos, cemento, etc., o tempo de crianza en botella sobre lías, a dosaxe, etc.. Tamén inflúe a ensamblaxe, no que á parte das diferenzas que conlevará a porcentaxe utilizada de cada unha en liñas xerais o chardonnay achegará finura e vivacidade, o pinot noir potencia e estrutura e o meunier redondez e froita.

Tamén están as 4 uvas ancestrais cuxa presencia é moi minoritaria pero non por iso hai que esquecer que son o arbanne, o petit meslier, o pinot blanc e o pinot gris. Desde o meu punto de vista con todas pódese alcanzar un gran champagne con personalidade propia. Un dos maiores atractivos do champagne é a diversidade de estilos, orixes, matices na elaboración, tipos… din que hai tantos e tan diferentes que a quen non lle gusta o champagne é porque non atopou o seu.

“De media o quilo de uva ao viticultor págaselle en Champagne a 6 euros”

-Como se adoita dicir un bo viño faise na viña. Que destacarías da viticultura que se practica en Champaña?
O bo viño nace na viña en todas partes, alí é onde se consegue extraer as particularidades do terruño, alí nace a autenticidade e é a base para todo o que virá despois. Pero coidado porque unha boa materia prima, se non se traballa ben, tamén se pode estragar e non hai que esquecer que a enoloxía moderna é capaz de alcanzar grandes viños aínda que con ningunha capacidade de emocionar.

-Os prezos medios tanto do viño como da uva en Champaña están moi lonxe dos que se pagan nas DO´s máis prestixiosas de España. En que media de prezos estariámonos a mover?
Na contorna dos 6 euros o quilo.

-Cales cres que son as claves do éxito comercial de Champagne?
O éxito vén dado inicialmente pola súa historia que é fascinante en todos os sentidos. Se os reis de Francia non se coroaron en Reims, cidade de Champaña onde coñeceron este viño cunha rara escuma cuxo orixe descoñecían, non o terían levado a Versalles, co que non tería suscitado o interese doutras monarquías e dignatarios doutros países por incorporalo ás súas mesas para as mellores ocasións. Se en 1911 os viticultores non se sublevaran con esa histórica revolución na que reivindicaban que se lles pagase mellor a uva posiblemente na actualidade todo sería diferente. Se durante o século XX o sector non fora capaz de organizarse, regularse para alcanzar e manter a posición que ostenta tampouco tería sido posible. E se non fora tan rico e delicioso esta semana non estaría aquí en Galicia e non estariamos a realizar esta entrevista.

jordi melendo 2

-A tuá guía de viños de Champagne é unha das máis prestixiosas que existen no mercado. Cales son os espumosos mellor puntuados na última edición e que destacarias deles?
A guía é a única no seu xénero na que as puntuacións as realiza un comité que cata a cegas e valora de modo consensual. Ademais, os viños preséntanse clasificados en series en función da súa orixe, estilo, tipo, etc., co que é fácil que tanto un champagne básico como un de alta gama poidan obter altas puntuacións. Ás veces tamén se valora a diferenza, o atrevemento do produtor por ofrecer algo distinto do clásico, pero sobre todo prémiase a calidade intrínseca do produto.

 “O champagne naceu dun modo non desexado, chegáronlle a chamar “o viño do diaño” pola súa escuma”

-O métodhe champenoise foi exportado e imitado no resto do mundo, tamén en España. Por que cres que non se chegou a igualar a calidade e o prestixio dos viños de Champaña?
Hoxe en día pódense elaborar grandes viños espumosos mediante o método tradicional en moitos lugares do mundo, algúns mesmo alcanzaron grandes cotas de calidade adaptándose ás uvas e ao terruño da zona, pero champagne sempre será champagne porque ese nome non soamente supón un tipo de viño ou un viño procedente dunha rexión concreta. Din que o que dá primeiro dá dúas veces e non esquezamos que o champagne naceu na Champaña dun modo non desexado, ninguén sabía na idade media que ese viño ao que chegaron a chamar “o viño do diaño”, que presentaba unha escuma non desexada, chegaría a ser un día o máis universal e cotizado de todos os viños do mundo.

“Galicia ten potencial de futuro para elaborar bos viños espumosos”

-A viticultura en Galicia garda certas similitudes coa de Champaña e nos últimos anos tamén se empezaron a elaborar viños espumosos a partir de variedades como Godello, Albariño ou Treixadura. Cal é a túa valoración dos viños galegos? E dos espumosos en concreto?
Xeograficamente Galicia e Champagne están dentro da Liña Wagner, liña imaxinaria que divide Europa en dúas grandes áreas que marcan unha división nas características principais dos viños en función das condicións climáticas. Tiven oportunidade de degustar algúns espumosos galegos que me sorprenderon gratamente. Os brancos e os efervescentes son os tipos de viños cuxo consumo vai en aumento nos últimos anos. Galicia é un referente de primeiro nivel na elaboración de viños brancos e unha as bases da calidade dun bo espumoso está no viño tranquilo antes de sometelo á segunda fermentación en botella. Creo que hai potencial de futuro.

-Recentemente houbo certa polémica en relación á DO. Cava e a súa atribución a un ou outro territorio. Que opinión che merece o sector do cava en España e por onde cres que debería orientar as súas estratexias de futuro?
Non podo falar mal do cava porque foi o viño que me permitiu chegar ao champagne, primeiro foi o viño con burbullas, logo veu a rexión. O meu primeiro libro publiqueino con 18 anos e era sobre o cava, téñolle un profundo agarimo e respecto. Tiven a fortuna de vivir o boom do cava a mediados dos 80 e foi algo incriblemente bonito. Pero daquela as cousas non se puideron facer peor. Fóra de determinados produtores que alcanzaron uns niveis de calidade de primerísimo nivel facendo as cousas ben feitas, ao cava non lle vexo o futuro que tivo nas súas mans.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

Solicitamos o seu permiso para obter datos estadísticos da súa navegación nesta esta web, en cumprimiento do Real Decreto-ley 13/2012. Si continúa navegando consideramos que acepta o uso das cookies. OK | Máis información