Galego
De Heus lanzou o Plan Prelacto para período seco, cuxo obxectivo é optimizar a transición entre lactacións para mellorar o rendemento das vacas e reducir significativamente o impacto das enfermidades no rabaño.
Con esta estratexia preténdese axudar ao gandeiro a conseguir un inicio máis saudable e eficiente da lactación, unha mellora da fertilidade, unha maior lonxevidade e menor taxa de desvelle forzado, un descenso significativo dos custos derivados de enfermidades e os seus tratamentos e maiores beneficios a medio e longo prazo.
O problema
Nas vacas leiteiras, as semanas anteriores e posteriores ao parto desempeñan un papel crucial na saúde e o rendemento da lactación a longo prazo. Porén, esta etapa clave tamén leva posibles problemas de saúde. Durante a transición, as vacas leiteiras experimentan cambios no seu aloxamento e dieta. A medida que se recuperan do parto, as súas necesidades enerxéticas e nutricionais tamén evolucionan, polo que aumenta a súa demanda de nutrientes clave para a produción de leite. Ademais, entre o 30% e o 50% das vacas desenvolven unha enfermidade metabólica ou infecciosa en torno ao período do parto, e a maioría faino ao principio da lactación. As decisións que tomen os gandeiros durante este tempo de transición poden minimizar o risco potencial de sufrir trastornos metabólicos e contribuír a conseguir unha saúde óptima para as vacas.
Na actualidade, debido ás restricións de tratamentos antibióticos e á rastrexabilidade das producións, diminuír a incidencia de trastornos metabólicos é fundamental. Tamén se fai necesario diminuír a aplicación de tratamentos para poder reducir custos tanto en tempo como en diñeiro.
A solución
O Plan Prelacto ten como idea principal de ofrecer unha solución nutricional á incidencia da hipocalcemia subclínica, a cetose e outras enfermidades da transición que repercuten na eficiencia e rendibilidade das gandarías. Tras varios anos de investigación sobre o terreo, De Heus identificou unha taxa media de incidencia de hipocalcemia do 66,7% nos rabaños leiteiros. O impacto económico global da hipocalcemia é de 113 euros por animal, polo que a desvantaxe económica para unha granxa de tamaño medio con 100 partos pode alcanzar, e mesmo superar, os 7.500 euros ao ano.
A estratexia nutricional deseñada por De Heus está enfocada na redución da incidencia da hipocalcemia en tres pasos concretos: o control da inxesta de materia seca, fundamental ao longo do período seco -a inxesta debe manterse por riba dos 12 quilos de materia seca/día mediante o manexo de lotes, o manexo do carro e o deseño da ración. Este punto é fundamental tamén para evitar a mobilización de reservas e a prevención de cetose-; instaurar dietas con balance anión-catión adaptadas ás forraxes presentes -esta estratexia dá lugar a unha acidose metabólica que, á súa vez, permite unha homeostase do calcio máis eficaz e un mellor nivel de calcio en sangue en torno ao parto. Ademais, o control do P e K nesta fase é fundamental-; e acurtar o período seco -De Heus recomenda acurtar a 45 días o período seco, sen que iso afecte á produción leiteira da seguinte lactación. Ademais, períodos máis curtos, non menos de 40 días, dan como resultado vacas secas con menos mobilización de reservas, niveis de NEFA máis baixos en transición e menor incidencia de trastornos metabólicos-.
Con Prelacto, De Heus pon o foco na hipocalcemia, ao considerar que é a chave de todas as enfermidades e trastornos metabólicos da transición
Con Prelacto, De Heus pon o foco na hipocalcemia, ao considerar que é a chave de todas as enfermidades e trastornos metabólicos da transición. A compañía opta pola estratexia DCAD como a vía máis eficaz para elevar o nivel de Ca sérico, sempre baixo un deseño e asesoramento estrito da ración por parte dos nosos técnicos para conseguir activar o metabolismo do calcio por esta vía.
A importancia de conseguir un equilibrio adecuado de minerais para unha estratexia eficaz de balance anión-catión na dieta (potasio, sodio, xofre e cloro) está amplamente apoiada, sen esquecer o magnesio e o fósforo, gran esquecido en racións de secas. Segundo as investigacións de De Heus, as vacas necesitan polo menos 4 mg/kg de magnesio durante este período. Para o potasio, recoméndase unha limitación (a pauta é un máximo de 20 mg/kg de MS) tendo en conta as forraxes dispoñibles na granxa. Por iso, os silos de raygrass con alto potasio en racións secas non son os máis recomendables. Isto débese a que os altos niveis de potasio fan que as vacas absorban menos magnesio do rume.
Con todo, é inclusomáis descoñecido o impacto do fósforo durante o período de transición. O fósforo está relacionado coa metabolización do calcio, aínda que os mecanismos implicados aínda non se coñecen do todo. O que si se sabe é que os niveis elevados de fósforo en sangue reducen a formación e aumentan a degradación nun 1,25 dihidroxivitamina D, que é a forma activa da vitamina D, esencial para a absorción do calcio no intestino. Isto suxire que uns niveis máis altos de fósforo na dieta poden restrinxir a absorción do calcio, aumentando o risco de hipocalcemia.
Prelacto está ideado para solucionar todas aquelas dúbidas ou problemas que poden aparecer na transición e o período seco
Prelacto está ideado para solucionar todas aquelas dúbidas ou problemas que poden aparecer na transición e o período seco independentemente do tipo de gandaría ou manexo. O Plan é aplicable tanto en gandarías con poucas secas, como en gandarías con varios grupos ou racións diferentes. A idea é asesorar ao gandeiro e ofrecerlle unha solución nutricional adaptada para liquidar a súa incidencia de trastornos ou mellorar os rendementos, xa que moitos destes trastornos son silentes e diminúen os rendementos produtivos esperados.
Unha estratexia de manexo do período de transición ben aplicada permite previr varias enfermidades antes de ter que buscar solucións. Ao intervir na saúde das vacas antes de que as enfermidades aparezan, os gandeiros poden aforrar un tempo e esforzo moi valiosos -ademais de diñeiro- a longo prazo. Así mesmo, uns animais sen enfermidades favorecen a saúde xeral do rabaño e o rendemento da lactación a longo prazo. Xestionar de maneira óptima o período de transición é unha oportunidade para a saúde do rabaño.
