¿Como solicitar a axuda para vendima en verde e canto recibirá o viticultor en cada DO galega?

“Unhas axudas que non se adaptan á realidade galega”

Para o Sindicato Labrego estas axudas do Ministerio de Agricultura “exclúen boa parte do sector vitícola galego” e bota en falta por parte da Xunta “axudas directas adaptadas á realidade galega e destinadas a garantir unhas rendas dignas a viticultores e viticultoras”.

En primeiro lugar, o SLG critica que poñen un prazo de tan só cinco días, até o 23 de xuño, “polo que moi posiblemente boa parte dos viticultores e viticultoras non saiban a tempo desta posibilidade”. “Pero, ademais, impoñer a obriga de realizar as xestións só por vía telemática tampouco axudará nun rural no que a calidade das telecomunicacións é bastante deficiente”, advirten.

Polo demais, a organización agraria denuncia que “non se adaptan para nada á realidade galega, pois só amparan viñedos cunha superficie superior aos 3.000 m², co cal exclúe moita viña que non acada ese tamaño, tendo en conta que en Galicia a superficie media dos viñedos é de 1.400 m²”. .

Por último, o Sindicato Labrego considera que “a contía é moi baixa se pensamos en castes autóctonas e uva de calidade, polas que se teñen apostado fortemente nos últimos anos na Galiza”. “Se temos en conta os prezos habituais da uva nas nosas denominacións de orixe, as axudas de poda en verde non cubrirían nin a metade do valor”, critican.

Necesidade de axudas directas adaptadas á realidade da viticultura galega

Bernardo Estévez, responsábel do Sector do Viño do SLG, explica que estas axudas saen dun decreto “feito para favorecer as zonas produtoras de grandes graneis, como Castela A Mancha ou Estremadura”.

Indo máis alá das axudas, Bernardo Estévez subliña a necesidade de que se implique a Consellaría de Medio Rural creando axudas propias para Galiza adaptadas á realidade do noso sector vitivinícola e, ademais, como mediadora para garantir uns prezos dignos. “O que teñen que garantir as diferentes administracións é que os viticultores e viticultoras profesionais teñan garantidos uns ingresos mínimos para poder pasar esta campaña e ter a capacidade de seguir coa actividade nos vindeiros anos. Da mesma maneira que se está axudando ao sector do turismo ou do automóbil, cómpre axudar ao sector vitícola no seu conxunto, e aí entramos os viticultores e as viticultoras como base da cadea. Nese senso, a Consellaría de Medio Rural ten moito que dicir e aportar pero, a día de hoxe, aínda non temos ningunha medida de calado para apoiarnos”, afirma.

Pola súa banda, Xosé Manuel Parente, coordinador do SLG nas comarcas do Ribeiro e Valdeorras, concreta que “precisamos un plan propio galego con medidas que realmente sexan efectivas e garantan a supervivencia da nosa viticultura”. Neste sentido, defende que “hai que habilitar unha axuda directa ás explotacións, tendo en conta o prezo medio da uva das últimas tres campañas, para garantir a renda dos viticultores e viticultoras”.

“Ademais, a Consellaría de Medio Rural ten que implicarse para que nesta campaña non quede uva sen recoller, con axudas tamén ás adegas que recollan a uva e cumpran cos prezos”, conclúe.